tag:blogger.com,1999:blog-7758403026320224300.post6949758254429255689..comments2024-03-27T22:04:45.078+02:00Comments on ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ: Παράτα το κι εσύ. Μπορείς.Κατερίνα Μαλακατέhttp://www.blogger.com/profile/02512056021289466708noreply@blogger.comBlogger31125tag:blogger.com,1999:blog-7758403026320224300.post-68181710757356480892015-10-14T15:07:11.297+03:002015-10-14T15:07:11.297+03:00Δεν το γνώριζα, αλλά με κάνατε να το θέλω! Μου κιν...Δεν το γνώριζα, αλλά με κάνατε να το θέλω! Μου κινήσατε την περιέργεια, για τα όσα συμβαίνουν στον στρατό και θα το διαβάσω. Ελπίζω οι περιγραφές να διαφέρουν των κωμικών σκηνών που δείχνουν συνήθως στα films. Τώρα αν θα αντέξω μέχρι το τέλος, θα σας πω μετά την ανάγνωσή του. Αλλά γιατί θα πρέπει μια γυναίκα να ταυτιστεί με όσα γράφονται σ' αυτό; Ένας άνδρας αν τύχει να διαβάσει την περιγραφή ενός τοκετού, θα ταυτιστεί με την γυναίκα που πονάει; Η ανάγνωση δε είναι πάντα ταύτιση ή ταξίδι, είναι πολύ πιο συχνά άπλωμα ενός κόσμου που δεν μπορείς να τον πλησιάσεις και η κατάθεση μιας διαφορετικής πραγματικότητας. Wish me luck!<br /><br />Σαν ψίθυρος στην έρημοhttps://www.blogger.com/profile/04759105292182118455noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7758403026320224300.post-70156524916923768132014-03-15T11:00:33.190+02:002014-03-15T11:00:33.190+02:003 μέρες μόνο; Ω, μα είσαι σε καλό δρόμο. Εμείς κοι...3 μέρες μόνο; Ω, μα είσαι σε καλό δρόμο. Εμείς κοιτιόμαστε χρόνια ασκαρδαμυκτί. Αλλά τίποτα. Ένα φλερτ δίχως αντίκρυσμα. Κατερίνα Μαλακατέhttps://www.blogger.com/profile/02512056021289466708noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7758403026320224300.post-11003382087426682152014-03-15T10:59:31.897+02:002014-03-15T10:59:31.897+02:00Κι εγώ το gravity's rainbow!! χαχαχαΚι εγώ το gravity's rainbow!! χαχαχαΚατερίνα Μαλακατέhttps://www.blogger.com/profile/02512056021289466708noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7758403026320224300.post-86059685113469730652014-03-15T10:58:38.827+02:002014-03-15T10:58:38.827+02:00Γιατί νόμισες πως κάναν ρίμα; Στιχάκι στρατιωτικόν...Γιατί νόμισες πως κάναν ρίμα; Στιχάκι στρατιωτικόν.Κατερίνα Μαλακατέhttps://www.blogger.com/profile/02512056021289466708noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7758403026320224300.post-21149781372794654182014-03-15T10:57:47.453+02:002014-03-15T10:57:47.453+02:00Ενώ εγώ μπλοκάρω συνήθως. Μου κοστίζει χρόνο η από...Ενώ εγώ μπλοκάρω συνήθως. Μου κοστίζει χρόνο η απόφαση και μετά διστάζω στο επόμενο.Κατερίνα Μαλακατέhttps://www.blogger.com/profile/02512056021289466708noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7758403026320224300.post-77986593490824641482014-03-15T10:57:02.417+02:002014-03-15T10:57:02.417+02:00Η αλήθεια είναι πως και για το τενεκεδένιο ταμπούρ...Η αλήθεια είναι πως και για το τενεκεδένιο ταμπούρλο οι γνώμες είναι αντικρουόμενες. <br />Όσο για τον Μπαουντολίνιο, τι μου τον θυμήσατε αγαπητή κ.κ. Βάσανο!Κατερίνα Μαλακατέhttps://www.blogger.com/profile/02512056021289466708noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7758403026320224300.post-46227875559550646752014-03-15T10:55:39.238+02:002014-03-15T10:55:39.238+02:00Και μιας και κανείς δεν μπορεί να έχει διαβάσει όο...Και μιας και κανείς δεν μπορεί να έχει διαβάσει όοοολλααα τα βιβλία, δεν είναι καθόλου κακό να πεις, αυτό δεν το έχω διαβάσει και δεν θέλω κιόλας.Κατερίνα Μαλακατέhttps://www.blogger.com/profile/02512056021289466708noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7758403026320224300.post-55806145218213088922014-03-15T10:53:20.628+02:002014-03-15T10:53:20.628+02:00Εντάξει λοιπόν, με πείσατε. Δεν το θέλω, δεν το θέ...Εντάξει λοιπόν, με πείσατε. Δεν το θέλω, δεν το θέλω...Κατερίνα Μαλακατέhttps://www.blogger.com/profile/02512056021289466708noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7758403026320224300.post-91009450205814118032014-03-14T23:43:20.243+02:002014-03-14T23:43:20.243+02:00Με τον Οδυσσέα κοιτιόμαστε τρεις μέρες τώρα..........Με τον Οδυσσέα κοιτιόμαστε τρεις μέρες τώρα..........Πολύ μου άρεσε αυτή η ανάρτηση:)<br />Διαβάζω ήδη δύο βιβλία και νομίζω θα ήταν άδικο να αρχίσω τον Οδυσσέα ως τρίτο. Κάτι άλλο ίσως...Mikahttps://www.blogger.com/profile/18394560903873427147noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7758403026320224300.post-75952784557495466642014-03-14T00:16:23.898+02:002014-03-14T00:16:23.898+02:00θα σας πω ένα αστείο να γελάσετε. τον οδυσσέα τον ...θα σας πω ένα αστείο να γελάσετε. τον οδυσσέα τον πήρα στο πρωτότυπο! αχαχα!<br />επίσης, κάτω όλοι οι στρατοί. να μην σώσω να διαβάσω το catch 22.<br /><br />θ.Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7758403026320224300.post-32380133636119142442014-03-14T00:08:00.932+02:002014-03-14T00:08:00.932+02:00Για το θέμα δεν έχω να γράψω πολλά. Πλέον έχω απεξ...Για το θέμα δεν έχω να γράψω πολλά. Πλέον έχω απεξαρτηθεί από την ψυχαναγκαστική ανάγνωση και παρατάω βιβλία πολύ εύκολα, και τον τελευταίο καιρό έχω παρατήσει αρκετά.<br /><br />ΥΓ (για το οποίο και έγραψα το σχόλιο). Η 2η & 3η γραμμή της ανάρτησής σου μου ακούγονται σαν το ποιηματάκι που θα έβαζε ο "θεός της Ψυχανάγκας" τα μικρά παιδάκια να απαγγέλουν :<br />> Στα βιβλία μου δεν σημειώνω <br />> τα βιβλία μου δεν τα παρατώ <br />> Στα βιβλία μου δεν υπογραμμίζω<br />> [με δυνατή φωνή] τα βιβλία μου τα αγαπώΓ.https://www.blogger.com/profile/11374393979097543678noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7758403026320224300.post-45145961821761531872014-03-13T22:15:04.693+02:002014-03-13T22:15:04.693+02:00Το να παρατάω τα βιβλία είναι κάτι που δεν μου αρέ...Το να παρατάω τα βιβλία είναι κάτι που δεν μου αρέσει καθόλου, όμως συμβαίνει. Η διάθεσή μου παίζει καταλυτικό ρόλο σ΄αυτή την εγκατάλειψη, γι' αυτό φροντίζω (όχι πάντα) να επιστρέφω μετά από καιρό. Και δια μαγείας μου βγαίνουν εντελώς διαφορετικά απ' ότι την πρώτη φορά.<br /><br />Πάντως, μετά από κάθε "άστοχο" ανάγνωσμα πέφτω με τα μούτρα στο επόμενο και είμαι ικανή να το κάνω φύλλο φτερό!<br />Agelikihttps://www.blogger.com/profile/10882460950352452420noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7758403026320224300.post-70065564566756560602014-03-13T21:06:13.870+02:002014-03-13T21:06:13.870+02:00Συμφωνώ απόλυτα για το Τενεκεδένιο ταμπούρλο, αγαπ...Συμφωνώ απόλυτα για το Τενεκεδένιο ταμπούρλο, αγαπητή κ.κ.<br />Δυστυχώς όμως για όσους δεν πρόλαβαν ή δίσταζαν να το πάρουν όταν τους έπρηζαν(ακούς Κατερίνα;), το βιβλίο εξαντλήθηκε και είναι πολύ κρίμα.<br />Ε.Γ.Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7758403026320224300.post-72810481435885818292014-03-13T18:23:05.250+02:002014-03-13T18:23:05.250+02:00Εντάξει, σε 8 μήνες τον τελείωσα τον Οδυσσέα. Πέρα...Εντάξει, σε 8 μήνες τον τελείωσα τον Οδυσσέα. Πέρασα καλές και κακές στιγμές μαζί του. Οι κακές ήταν αφόρητες. Εγώ εκεί.<br />Το βιβλίο που διάβαζα κι έβριζα, ήταν το Μπαουντολίνο του Έκο. Κι αυτό το τελείωσα, ωστόσο. Βρίζοντας.<br /><br />Ένιγουέι, πολλά έχουν σημασία για να συνεχίσεις την ανάγνωση ή να την παρατήσεις. Κι εγώ φημίζομαι για τον ψυχαναγκασμό μου, πώς να το κρύψωμεν, άλλωστε.<br /><br />Ένας τρόπος να επιλέγω τα βιβλία, που θα διαβάσω μέσα από αυτά που εκθειάζονται, είναι πρώτα το θέμα, σε συνδυασμό με το ύφος και τη γλώσσα. Και οπωσδήποτε θέλω κάπως να ταυτίζομαι. Συμφωνώ δηλαδή με το Μαραμπού, που λέει ότι δύσκολα θα μου άρεσε ένα βιβλίο για το στρατό, για το ποδόσφαιρο, το μποξ κτλ., όντας γυναίκα. (" Η τύφλωση" όμως με είχε εντυπωσιάσει, τότε που τη διάβασα.)<br />Όσο για τον Γκρας, ένα είναι το βιβλίο του, "Το τενεκεδένιο ταμπούρλο". Μόνο. Τελεία.<br /><br />κ.κ.Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7758403026320224300.post-88190685759344460752014-03-13T16:57:43.299+02:002014-03-13T16:57:43.299+02:00Θα μπορούσα να είχα γράψει κι εγώ αυτή την ανάρτησ...Θα μπορούσα να είχα γράψει κι εγώ αυτή την ανάρτηση (αν εξαιρέσεις ότι ποτέ δε θα προσπαθήσω καν να διαβάσω τον Οδυσσέα) Κατερίνα. Έτσι ακριβώς. Επίσης καλό είναι να καταλάβουμε όλοι πια, ότι δεν είναι όλα τα βιβλία για όλους τους ανθρώπους, χωρίς αυτό να σημαίνει απαραίτητα κάτι κακό, ούτε για τα βιβλία, ούτε για τους ανθρώπους. Καλησπέρα :)Δημήτρης Αλεξίουnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7758403026320224300.post-72091621943486228412014-03-13T16:22:22.337+02:002014-03-13T16:22:22.337+02:00Ρανίτσκι, το σκότωσα τ'όνομα...
Ε.Γ.Ρανίτσκι, το σκότωσα τ'όνομα...<br />Ε.Γ.Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7758403026320224300.post-24473722937241966042014-03-13T16:19:58.901+02:002014-03-13T16:19:58.901+02:00Μπορείς να το δανειστείς από μια βιβλιοθήκη ή έναν...Μπορείς να το δανειστείς από μια βιβλιοθήκη ή έναν φίλο. Να ξέρεις όμως ότι για 600 σελίδες θα διαβάζεις αυτόν τον παραλογισμό των ανθρώπων του στρατού, που αν δεν έχεις βιώσει δύσκολα θα μπορέσεις να ταυτιστείς. <br /><br />Μπορεί να απόλαυσα την ανάγνωσή του αλλά αν κάποιος μου έλεγε ότι μου δίνει την ευκαιρία να γλιτώσω τον στρατό αλλά να μην διαβάσω ποτέ αυτό το βιβλίο, τότε ευχαρίστως να μην το διάβαζα ποτέ!<br />Εξάλλου, δε θα υπήρχε και λόγος!! :ΡΜαραμπούhttps://www.blogger.com/profile/05925320152031463724noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7758403026320224300.post-11209878798171824682014-03-13T16:19:05.583+02:002014-03-13T16:19:05.583+02:00Καθόλου δεν με πρόσβαλες, ίσα ίσα αισθανόμουν λίγο...Καθόλου δεν με πρόσβαλες, ίσα ίσα αισθανόμουν λίγο χαζή που παράτησα ένα τόσο διάσημο βιβλίο. Κατάλαβα που το πήγαινε ο συγγραφέας αλλά οι διάλογοι ήταν τόσο σουρεαλιστικοί που αν ήταν 100 σελίδες θα το κατάφερνα αλλά είναι ολόκληρο τούβλο! Μάλλον θα έπρεπε να έχει ετικέτα, αυστηρά για άντρες, οι γυναίκες πάρτε το με δική σας ευθύνη.<br /><br />Κατερίνα, μην το πάρεις, αν θες στο δανείζω για να διαβάσεις μερικές σελίδες για να δεις αν σου αρέσει!<br />Ε.Γ.Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7758403026320224300.post-12934574669498744432014-03-13T16:07:52.844+02:002014-03-13T16:07:52.844+02:00Με τρομάζεις... Τώρα είναι που δεν θα το πάρω.Με τρομάζεις... Τώρα είναι που δεν θα το πάρω.Κατερίνα Μαλακατέhttps://www.blogger.com/profile/02512056021289466708noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7758403026320224300.post-61979720305142886402014-03-13T16:06:26.113+02:002014-03-13T16:06:26.113+02:00Χα! Εγώ και ο Ραντίτσκι.
Α, και θα το βούταγα το ...Χα! Εγώ και ο Ραντίτσκι.<br /><br />Α, και θα το βούταγα το Catch-22. Τώρα με βάζεις σε σκέψεις.Κατερίνα Μαλακατέhttps://www.blogger.com/profile/02512056021289466708noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7758403026320224300.post-35980608005363133082014-03-13T16:05:18.619+02:002014-03-13T16:05:18.619+02:00Ε, δεν είναι και το πιο ρέον βιβλίο του κόσμου η &...Ε, δεν είναι και το πιο ρέον βιβλίο του κόσμου η "Τύφλωση". Σε αποζημιώνει βέβαια μετά.<br /><br />Είναι κι η συγκυρία, η ηλικία, όλα. Κατερίνα Μαλακατέhttps://www.blogger.com/profile/02512056021289466708noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7758403026320224300.post-30945505578599725502014-03-13T16:04:38.121+02:002014-03-13T16:04:38.121+02:00Επιτρέψτε μου να γράψω δυο λόγια για το Catch 22 π...Επιτρέψτε μου να γράψω δυο λόγια για το Catch 22 που ανέφερε η Ε.Γ. Αυτό το βιβλίο είναι σχεδόν αδύνατο να το διαβάσει μια γυναίκα γιατί δεν πρόκειται να ταυτιστεί ούτε με μία αράδα του! Όπως επίσης, θα φανεί βαρετό και σε άντρες αναγνώστες που δεν έχουν πάει ακόμα στον στρατό. Είναι πολύ εμπνευσμένο βιβλίο και μόλις το διάβασα (κατόπιν στρατού) έμεινα με το στόμα ανοιχτό. Επίσης, γέλασα και με την καρδιά μου! <br /><br />Ο συγγραφέας κατορθώνει να συλλάβει την ψυχοσύνθεση πολλών ανθρώπων που δραστηριοποιούνται σε μια στρατιωτική μονάδα, είτε εν καιρώ πολέμου είτε όχι. Αυτό που λένε ότι όπου αρχίζει ο στρατός σταματά η λογική, φαίνεται σε κάθε σελίδα του βιβλίου. Το catch 22 είναι ένα εύρημα, η παγίδα στην οποία μπορείς να πέσεις εσύ ως απλός στρατιώτης καθώς και όλοι οι ανώτεροί σου. Παραδείγματος χάριν: παρουσιάζομαι μπροστά στον ανώτερό μου για κάποιο ζήτημα και αρχίσω να μιλάω, ξαφνικά μου φωνάζει, "Μίλα πιο δυνατά ρε, τι σόι άντρας είσαι εσύ;", εγώ αρχίζω να μιλάω πιο δυνατά και τότε στο καπάκι μού ξαναλέει, "Σε μένα φωνάζεις έτσι;;", "Όχι, κύριε Διοικητά!", απαντώ εγώ και πάει λέγοντας. Τέτοιοι σουρεαλιστικοί διάλογοι είναι χιλιάδες στο βιβλίο και μερικοί από αυτούς είναι άκρως διασκεδαστικοί. <br /><br />Εκεί που χάνει το βιβλίο είναι στο ότι ο συγγραφέας μέσα από την ιστορία του δεν μπορεί να κάνει τους αναγνώστες, πέρα από μια συγκεκριμένη ομάδα, να ταυτιστούν με αυτά που αφηγείται. Το Σφαγείο Νο5 του Βόνεγκατ είναι πιο έξυπνο βιβλίο, γιατί παρουσιάζει την ηλιθιότητα του πολέμου μέσα από ένα πρίσμα που κάνει τους αναγνώστες να ταυτιστούν. Ίσως αν ο Heller, χρησιμοποιούσε μια αλληγορική ιστορία για να δείξει αυτόν τον παραλογισμό, θα είχε περισσότερη επιτυχία, απ' όση κατάφερε, περιγράφοντας τη ζωή σε μια αεροπορική βάση. Υπήρξε όμως και ο ίδιος στρατιώτης μιας τέτοιας βάσης και οι εμπειρίες του από την τρέλα που επικρατεί εκεί, μεταφέρονται με πολλή ενάργεια και χιούμορ. <br /><br />Υ.Γ. 42 Ε.Γ. ελπίζω να μην σε πρόσβαλα με αυτά που έγραψα. Πάντως αν έχεις κάποιον γνωστό που ετοιμάζεται να πάει φαντάρος και του το κάνεις δώρο, ειδικά αφότου έχουν περάσει 1-2 μήνες στον στρατό, να ξέρεις ότι θα το εκτιμήσει δεόντως!Μαραμπούhttps://www.blogger.com/profile/05925320152031463724noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7758403026320224300.post-4422220699494460902014-03-13T16:04:01.821+02:002014-03-13T16:04:01.821+02:00Σίγουρα παίζει. Κι εγώ τον Ρουσντί με την δεύτερη ...Σίγουρα παίζει. Κι εγώ τον Ρουσντί με την δεύτερη τον τελείωσα. Και μου έμεινε κι ένα παιδικό τραύμα, που μάλλον πρέπει να ξεπεράσω.Κατερίνα Μαλακατέhttps://www.blogger.com/profile/02512056021289466708noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7758403026320224300.post-27151812557329564062014-03-13T16:03:07.045+02:002014-03-13T16:03:07.045+02:00:):)Κατερίνα Μαλακατέhttps://www.blogger.com/profile/02512056021289466708noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7758403026320224300.post-65667767141659780342014-03-13T16:02:13.082+02:002014-03-13T16:02:13.082+02:00Ωρίμασες. Ε, μικρό κοριτσάκι, καιρός ήταν :PΩρίμασες. Ε, μικρό κοριτσάκι, καιρός ήταν :PΚατερίνα Μαλακατέhttps://www.blogger.com/profile/02512056021289466708noreply@blogger.com