"H Κλέφτρα των βιβλίων", Markus Zusak

Ένα γλυκό βιβλίο, με ένα αξιόλογο αφηγηματικό εύρημα, είναι "H Κλέφτρα των βιβλίων" του Μάρκους Ζούσακ. Το σκηνικό εκτυλλίσεται στην Ναζιστική Γερμανία και αφηγητής είναι ο θάνατος. Ένας θάνατος ψυχοπονιάρης και σωστός, αλλά παρ' όλα αυτά ανελέητος και αμετάκλητος όπως όλοι οι χάροι.

Πρωταγωνίστρια η Λίζελ, ένα κορίτσι που βρίσκεται με τους θετούς γονείς της στη δίνη του μίσους που επιβάλλει ο Φίρερ στη Γερμανία. Συμπαραστάτες της στην προσπάθεια να επιβιώσει και να μεγαλώσει, ο θετός της πατέρας, ο φίλος της στις αλάνες, ένας Εβραίος ονόματι Μαξ και τα βιβλία που κλέβει από τη βιβλιοθήκη της γυναίκας του δημάρχου.

Κι αν το θέμα είναι χιλιοειπωμένο και η αφήγηση τραβάει αρκετά σε μάκρος, 610 σελίδες για την ακρίβεια, το μυθιστόρημα δε χάνει τη γοητεία του. Απευθύνεται στο συναίσθημα μόνο, φυσικά, ζητά να μας συγκινήσει όπως κάνουν πάντα τα παιδιά και τα βιβλία. Πάντως στο τέλος δεν νιώθεις πως σε έχουν αδικήσει γιατί σπατάλησες κάποιες ώρες από το χρόνο σου. Κι αυτό ίσως να είναι το μόνο που έχει μια κάποια σημασία στην ανάγνωση.

"H Κλέφτρα των βιβλίων", Markus Zusak, μετ. Κώστια Κοντολέων, εκδ. Ψυχογιος, 2008, σελ. 612