Σελίδες

22/9/10

Το σύνδρομο του Χέρμαν Μέλβιλ.

Ειλικρινά δεν ξέρω τί είναι αυτό που ωθεί τους μεγάλους λογοτέχνες στον Μέλβιλ. Δεν έχω διαβάσει το διήγημα με τον Μπάρτλεμπυ, τον Μόμπι Ντικ τον διάβασα ως βιβλίο παιδικό, πιθανολογώ απλουστευμένο. Κι όμως οι συνεχείς αναφορές στο έργο του με προβληματίζουν. Κάποιοι λένε πως ο Μόμπι Ντικ είναι αρχετυπικό μυθιστόρημα, ιδανικό για να διδαχτεί στα εργαστήρια γραφής. Άλλοι πως είναι το πάθος που μετράει. Έχω αρχίσει να ντρέπομαι που δεν έχω διαβάσει τον Μόμπι Ντικ στα αγγλικά. Ούτε και το διήγημα με τον Μπάρτλεμπυ που ενέπνευσε τόσους και τόσους συγγραφείς. Μάλλον θα πρέπει να το κάνω.

6 σχόλια:

  1. Αν είσαι τυχερή και βρείς την δίτομη έκδοση του Μόμπυ Ντίκ του 1983 από τις εκδόσεις Ζώδιο τότε θα έχεις στην αριστερή σελίδα το ακριβές πωτότυπο κείμενο και στην δεξιά μια εξαιρετική Ελληνική μετάφραση. Το έργο, εκτός από κομψοτέχνημα πλοκής και λόγου, αποτελεί - στην ουσία - φιλοσοφικό πόνημα. Καλό διάβασμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Με τσάκωσες! Ούτε εγώ το έχω διαβάσει,δυστυχώς.Είναι αυτές οι ντροπές που έχουμε όσοι αγαπάμε τη λογοτεχνία,πάντα υπάρχει κάτι σπουδαίο,κλασικό,αριστουργηματικό,κυκλώπεια σημαντικό που διαρκώς ακούμε και ακόμα δεν το έχουμε διαβάσει! Και πάντα θα μένει...
    Τον "Μόμπυ Ντικ" ελπίζω πάντως να τον διαβάσω μέχρι να φτάσω στα 30-35,γιατί λ.χ. την ανάγνωση έργων όπως το "Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο" ή το "Οι αδερφοί Καραμάζοφ" την έχω μεταθέσει για τη...σύνταξη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. grsail: Ελπίζω να τη βρω την έκδοση, ακούγεται ενδιαφέρον.

    Αγαπητέ Ετερώνυμε, το "Αναζητώντας το χαμένο χρόνο" ξέρω πια πως δεν θα το διαβάσω σε αυτή τη ζωή. "Οι Αδελφοί Καραμαζώφ" όμως είναι σαφώς ευκολότερο επίτευγμα. Νομίζω πως πρέπει να αρχίσεις εδώ και τώρα το διάβασμα. Μιας κι εγώ όπως γνωρίζεις τα έχω περάσει αυτά τα άτιμα τα πρώτα άντα μάλλον πρέπει να στρωθώ κι εγώ και να διαβάσω το Μόμπι Ντικ τώρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Μα επίτηδες το είπα αυτό με τα τριάντα,για να σε τσιγκλίσω και να το διαβάσεις σύντομα! ;-)
    Τώρα που το λες,το τιτάνιο αυτό έργο του Προυστ δε νομιζω κι εγώ ότι θα το διαβάσω ολόκληρο ούτε καν στη σύνταξη! Ίσως διαβάσω τον πρώτο τόμο,να πάρω μια γεύση τέλος πάντων,να δω τι είναι επιτέλους αυτό για το οποίο όλοι μιλάνε! (υποψιάζομαι,δίχως να το έχουν διαβάσει...)

    ΥΓ: Έχω την εντύπωση ότι αν και στην Ελλάδα τους γνωρίζουμε ως Καραμαζώφ,είναι Καραμάζοφ,Καραμάζωφ ένιγουει,αλλά πάντως με τον τόνο στην παραλήγουσα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Λες, οποιαδήποτα αναφορά στην ηλικία με ένα μαγικό τρόπο να με καλεί να ανοίξω το μπλογκ; Μάλλο έχεις καταφέρει να καταλάβεις ένα κομμάτι της γυναικείας ψυχής. Εκείνο με την άβυσσο:-P

    Σοβαρά τώρα, μάλλον έχεις δίκιο ως προς τον τονισμό. Απλά εγώ τους διάβασα και τις δυο φορές με αυτόν τον...τόνο και είναι δύσκολο να ξεσυνηθίσω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ανώνυμος14/8/13, 10:40 μ.μ.

    Η καλύτερη μετάφραση είναι αυτού του Χριστοδούλου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή