The Island

Σας χρωστώ λοιπόν μια ανάρτηση για το...κουίζ. Το βιβλίο που διάβαζα, το "διεθνές μπεστ σέλερ" είναι "Tο νησί", της Βικτόρια Χίσλοπ και για κακή μου τύχη το διάβασα στα Αγγλικά. Έτσι δεν μπόρεσα να ξεφύγω από την κακογουστιά, τα panegyria, τη despoinida Petrakis, την Kyria Kroystalakis, το meze, και άλλα φαιδρά. Στα σοβαρά πάντως, το βιβλίο πραγματεύεται ένα θέμα ζεστό, αβανταδόρικο, γεμάτο πραγματική συγκίνηση, την εξορία των λεπρών στη Σπιναλόγκα. Το κάνει όμως με επιφανειακό και ρηχό τρόπο και τόσο μα τόσο απελπιστικά αργά.

Η ιστορία αφορά μια Αγγλίδα την Αλέξις, που η μητέρα της έχει ρίζες από την Ελλάδα αλλά δεν της έχει μιλήσει ποτέ γι' αυτό. Όταν αποφασίζει να το ψάξει ανακαλύπτει πως τόσο η προγιαγιά της όσο και η μεγάλη θεία της υπήρξαν λεπρές. Το βιβλίο περνά με άκομψο αφηγηματικό τρόπο σε μια αναδρομή στο παρελθόν, όπου ακολουθούμε την πορεία της οικογένειας αλλά και τη ζωή στον οικισμό των λεπρών.

Το φολκλόρ του πράγματος είναι έκδηλο παντού, παρακολουθούμε κρητικό πανηγύρι, το τελετουργικό του Ορθόδοξου γάμου, πολλές και μεγάλες περιγραφές άσχετων πραγμάτων. Είναι σαν κάποιος να έδωσε μια πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία σε ένα δεκάχρονο για να τη διηγηθεί.

Τις ενστάσεις μου για τα ευπώλητα τις δήλωσα και στην προηγούμενη ανάρτηση. Ένα μένει να πω, η ιστορία της Σπιναλόγκας, που προσωπικά με αγγίζει πολύ και με ενδιαφέρει, άξιζε καλύτερης τύχης.