«The curious incident of the dog in the night-time”, Mark Haddon

Το να επιλέξει κανείς να στηρίξει ένα βιβλίο στον πρωτοπρόσωπο αυτιστικό αφηγητή του δεν είναι σίγουρα μια εύκολη απόφαση. Κρύβει παγίδες, από το να καταντήσει κουραστικό και γραφικό το μυθιστόρημα, μέχρι να καταλήξει ο ήρωας του ένας άλλος, πιο έξυπνος ή πιο χαζός, πάντως μια φιγούρα που δεν ταιριάζει με το προφίλ του αυτιστικού παιδιού με το εξαιρετικό μυαλό για μαθηματικά. Ο Mark Haddon στο «The curious incident of the dog in the night-time» καταφέρνει να περάσει τους περισσότερους από αυτούς τους σκοπέλους, να μας χώσει στο γεμάτο πρόγραμμα, σχέδια, "απαγορεύεται" και "επιτρέπεται" μυαλό ενός ιδιαίτερου εφήβου. Και ταυτόχρονα, ενώ σέβεται το θέμα του, να κάνει και πλάκα.

           Ο Christofer Boone λοιπόν μας αφηγείται την ιστορία του- για την ακρίβεια γράφει το βιβλίο- για το πώς βρήκε το σκυλί της γειτόνισσάς του καρφωμένο με μια πηρούνα για το μάζεμα των φύλλων και αποφάσισε να βρει το δολοφόνο. Για έναν αυτιστικό που δεν αντέχει να μιλά σε ξένους, που δεν θέλει να τον ακουμπά κανείς, που μετρά στο μυαλό του για να κοιμηθεί, που στηρίζεται στο μέτρημα κόκκινων ή κίτρινων αυτοκινήτων για το αν θα φάει και θα κοιμηθεί και που μισεί τα χρώματα κίτρινο και καφέ, μια τέτοια δουλειά ντετέκτιβ μπορεί να είναι ολόκληρη περιπέτεια, που θα τον οδηγήσει σε πολύ σημαντικότερες ανακαλύψεις.

           Το βιβλίο είναι εξαιρετικά ευκολοδιάβαστο, θα το απολάμβαναν εξίσου γυναίκες που διαβάζουν «γυναικεία λογοτεχνία» λόγω του ευαίσθητου θέματος και άλλοι πιο ψαγμένοι αναγνώστες για το ενδιαφέρον του αυτιστικού αφηγητή και πιστεύω πως η παγκόσμια επιτυχία του είναι δικαιολογημένη.

«The curious incident of the dog in the night-time”, Mark Haddon, Vintage 2004, pg.271

Υ.Γ. Από τα μαθηματικά κατάλαβα ελάχιστα, εννοείται…..