Του Πίντσον το.... ανάγνωσμα

Ή για να είμαστε ακριβέστεροι, πώς κατάφερα να μην διαβάσω τον Πίντσον, ακόμα.  Πριν αποκτήσω αυτό το ιστολόγιο, δεν είχα ακούσει ξανά για τον «μυστηριώδη» συγγραφέα που δεν εμφανίζεται ποτέ εδώ και χρόνια και γράφει αλλόκοτα, θαυμάσια «τούβλα». Μετά ήρθε το ίντερνετ, το Pynchonikon, o Πυντσονικός οδηγός, οι Πυντσονολάγνοι, πόσο να αντισταθώ η γυναίκα βιβλιόφιλος. Αγόρασα το "Έμφυτο Ελάττωμα", γιατί οι οδηγοί – ξένοι και ελληνικοί- έλεγαν πως από κει έπρεπε να αρχίσω η αδαής. Το διάβασα εντελώς ανυποψίαστη, σχετικά βατό ήταν, τίποτα το εξαιρετικό δεν μου φάνηκε. Έπειτα στις αρχές του έτους αγόρασα το «Gravity’s rainbow» στα Αγγλικά από καθαρή, ατόφια τσιγκουνιά, η αγγλική από την ελληνική έκδοση είχαν κάποια –πολλά- ευρώ διαφορά. Την πρώτη φορά έφτασα ως τη σελίδα…. 20. Την δεύτερη φορά ως την σελίδα 70. Μην τα πολυλογώ, πέντε αναγνωστικές προσπάθειες μετά, είχα φτάσει βία στη σελίδα 100 και έκτοτε το paperback τούβλο χρησιμεύει σα στήριγμα για το επάνω μέρος του κομοδίνου μου που έχει λυγίσει από το βάρος των βιβλίων (ανάθεμα τον σχεδιαστικό οίστρο του επιπλά, έπρεπε να τον προειδοποιήσω όταν το έφτιαχνε).
            Μετά αγόρασα το «Ενάντια στη μέρα», γιατί το είχε προσφορά η Πολιτεία. Ήμουν σίγουρη πως θα έμενε καιρό στη στάκα με τα αδιάβαστα. Μάλλον, έλεγε η αναγνωστική μου μετριοπάθεια (έχω κι από αυτή κι ας φαίνεται σπανίως), δεν είμαι έτοιμη ακόμα. Αλλά το «τούβλο» μου χαμογελούσε σαρδόνια. Το ξεκίνησα. Ως τη σελίδα 200 είχα διαβάσει άλλα δέκα βιβλία. Μετά την σελίδα 300 πήρα μπρος. Τώρα νομίζω πως είμαι σε καλό δρόμο, κυρίως γιατί έπαψα τις απιστίες.
             Ο Πύντσον με γοητεύει. Αυτό είναι το πρόβλημά μου. Τον παρατάω και με γοητεύει. Πώς το παθαίνω αυτό είναι απορίας άξιο. Φοβάμαι πως σε ένα βαθμό με γοητεύει ο μύθος του. Η αναγνωστική μου μετριοπάθεια- που λέγαμε- και η αναγνωστική μου αλαζονεία – αυτές πάνε χέρι χέρι- εξιτάρονται, με ενθουσιάζει η πολιτική του στάση – Αμερικανός με τόσες πολιτικές αναφορές είναι σπάνιο- μου δημιουργεί εφιάλτες όπως ο Γουάλας. Κι αν ποτέ τελειώσω το «Ενάντια στη μέρα» θα δείτε και ανάρτηση, τυχερούλικα….