Η επαφή μου με την τσέχικη λογοτεχνία είναι μικρή κι όμως ένιωσα
οικειότητα με το κείμενο του Ιβάν Κλίμα, «Ένα ερωτικό καλοκαίρι». Πρόκειται για
ένα μυθιστόρημα ευκολοδιάβαστο, που μιλά για τη ζωή και τον έρωτα με όρους απτούς,
που αφορά σε συναισθήματα που έχουν νιώσει όλοι οι παντρεμένοι, ίσως με
διαφορετική ένταση.
Ο Δαβίδ είναι ένας βιολόγος
αφοσιωμένος στην επιστήμη του και στα πειράματα για μακροζωία που κάνει στα
ποντίκια του, παντρεμένος με μια μάλλον άσχημη και χοντρή γυναίκα που αφέθηκε
μετά τις γέννες και πατέρας δυο όμορφων μικρών κοριτσιών. Αγαπά πολύ τη δουλειά
του, δεν ξέρει να χαλαρώνει σχεδόν ποτέ, δεν πίνει, δεν καπνίζει, δεν διασκεδάζει.
Η γυναικά του έχει επιφορτιστεί με όλες τις δουλειές του σπιτιού, είναι και
δασκάλα, και μοιάζει μονίμως θολή και κουρασμένη. Σε μια κηδεία ο Δαβίδ θα γνωρίσει
την Ίβα, ένα πανέμορφο εικοσάχρονο κορίτσι που φαίνεται να μην είναι πιστό σε
κανέναν άντρα, που αγαπά τα λούσα, τα ταξίδια, τα ακριβά εστιατόρια. Ο Δαβίδ θα
χάσει τα μυαλά του μαζί της, αλλά ταυτόχρονα δε θα μπορέσει να αφήσει
τη βολή της οικογένειάς του. Η αδυναμία να πάρει αποφάσεις θα τον οδηγήσει στην καταστροφή.
Ταυτίστηκα και με τη γυναίκα του
και με το Δαβίδ∙ εναλλάξ σε μια μακρόχρονη σχέση με υποχρεώσεις μπορείς να νιώσεις
ο εξουθενωμένος, θαμπός άνθρωπος που κάνει τα πάντα αλλά παραμένει αόρατος και άσχημος
για το σύντροφό του και αντίστοιχα ο έτοιμος να απατήσει για μια γυαλιστερή
αλλαγή. Πέρα από το ερωτικό κομμάτι όμως, το κείμενο έχει πολλά να πει για τις επιλογές
που κάνουμε ή δεν κάνουμε στη ζωή, για αυτό που είναι απατηλό και γίνεται
χειροπιαστό μέσα σε μια στιγμή, για το συμβιβασμό που μοιάζει μονόδρομος, για
το φόβο των γηρατειών και του θανάτου. Αυτό το τελευταίο είναι το θέμα μάλλον όλης
της λογοτεχνίας κι εδώ εκφράζεται έντεχνα, κάτω από στρώσεις λαγνείας και
συστολής, με καθαρότητα από την αρχή ως το τέλος.
"Ένα ερωτικό καλοκαίρι", Ιβάν Κλίμα, μετ. Σόνια Στάμου- Ντορνιάκοβα, εκδ. Καστανιώτης 2009, σελ.240
Κίνηση “Απελάστε το Ρατσισμό”
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ ΑΝΩΝΥΜΟΣ “85ΑΧΡΟΝΟΣ” “ΑΝΘΡΩΠΑΚΟΣ”, ΟΠΩΣ ΤΟΝ ΑΠΟΚΑΛΕΣΕ Ο ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΡΙΖΟΣ ΣΤΗΝ ΕΚΠΟΜΠΗ ΤΗΣ ΤΑΤΙΑΝΑΣ, ΠΟΥ ΤΟΝ ΠΑΤΗΣΕ Ο ΙΔΙΟΣ ΜΕ ΤΟ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ ΤΟΥ, ΗΤΑΝ Ο ΛΟΓΙΟΣ ΚΑΙ ΑΓΩΝΙΣΤΗΣ ΤΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΣΤΑΘΗΣ ΜΑΡΑΣ
Συγγραφέας που σπούδασε νομικά ήταν ο Στάθης Μάρας που στις 8.30 το βράδυ του Σαββάτου, βρήκε τραγικό θάνατο στην παραλιακή, με εμπλοκή στο τροχαίο του ΙΧ που οδηγούσε ο εκδότης-δημοσιογράφος Δημήτρης Ρίζος. Το τροχαίο –όπως ανέφερε αξ/κος της Τροχαίας- έγινε στη συμβολή των οδών Ποσειδώνος και Ζαΐμη στο ρεύμα προς Αθήνα. Ο Στάθης Μάρας ήταν στο φωτεινό σηματοδότη και παρασύρθηκε από όχημα όταν προσπάθησε να περάσει απέναντι στον πεζόδρομο δίπλα από τη θάλασσα για να κάνει περίπατο. Ο Μάρας ήταν ακμαιότατος, ήταν χειμερινός κολυμβητής και κατέβαινε τακτικά στην περιοχή για βόλτα και τα Σ/Κ συνήθιζε να κάνει πεζοπορία στην παραλιακή.
Ο Στάθης Μάρας από δεκατριών χρόνων πήρε μέρος στην Eθνική Aντίσταση. Στα Δεκεμβριανά, πιάστηκε αιχμάλωτος από τους Εγγλέζους. Σώθηκε μετά από παρέμβαση των θειάδων του, που βρήκαν τον Βρετανό διοικητή, και τον παρεκάλεσαν …να μην τον παραδώσει στους δεξιούς, γιατί θα τον εκτελούσαν. Έτσι, σε ηλικία δεκαπέντε χρόνων εκτοπίστηκε στη M. Aνατολή.
Ο Στάθης Μάρας από μικρή ηλικία ασχολήθηκε με τη λογοτεχνία και έχει τυπώσει τρία ποιητικά βιβλία (1950, 1957, 1959).
Μιλούσε Ισπανικά και έχει δημοσιεύσει μεταφράσεις Iσπανών ποιητών, ενώ δικά του ποιήματα μεταφράστηκαν στα ιταλικά. Για πολλά χρόνια, ρίχτηκε από την αρχή στη μελέτη (Φιλοσοφία, Kοινωνιολογία, Oικονομία, Ψυχολογία).
Aποτέλεσμα της πιο πάνω δουλειάς υπήρξε ένα σύνολο μεγάλων στην έκταση, αυτοτελών, μα και συνδεόμενων μεταξύ τους μελετών, που καλύπτουν ολόκληρη τη Λογοτεχνία μας. Δύο από τα βιβλία του αναφέρονται στις Γυναίκες ποιήτριες. Η καταγωγή του ήταν από την Κυπαρισσία Μεσηνίας. Το αληθινό του όνομα ήταν Στάθης Κατσαρελάς ενώ το Μάρας ήταν το παρατσούκλι της οικογένειας της μητέρας του, που το πατρικό της όνομα ήταν Μαραγκοπούλου. Ήταν ανηψιός της ζωγράφου Κούλας Μαραγκοπούλου και πρώτος ξάδερφος του συγγραφέα και λόγιου Άρη Μαραγκόπουλου.
Μετά την επιστροφή του από το στρατόπεδο συγκέντρωσης στην έρημο της Ελ Τάμπα, έκανε παρέα με τον ποιητή Μιχάλη Κατσαρο, επίσης Κυπαρίσσιο, το ζεύγους Πολυδούρη, καί άλλους αντιστασιακούς ,που αμφισβητούσαν τότε το Σταλινισμό.
Έχει γράψει ένα άρθρο για την εποχή που ο Κατσαρός έγραψε το Κατά Σαδδουκαίων, οτι ήταν αυτός , ο Μάρας, που μετά τη λογοκρισία του ποιήματος Η ΔΙΑΘΗΚΗ ΜΟΥ από προοδευτικούς διανοούμενους, παρακινούσε τον Κατσαρό να απευθύνει διαμαρτυρία στο περιοδικό. Ο Μιχάλης Κατσαρός απάντησε με το ποίημα Υστερόγραφο, όπου υπάρχει και ο στίχος ¨Ελευθερία ανάπηρη πάλι σου τάζουν.
Ο Μάρας έγραφε και ο ίδιος ποιήματα και ουδέποτε πήρε κάποιο βραβείο ή άλλη διάκριση, διότι πιστεύοντας (όπως εξηγεί σε μια του μελέτη), ότι αυτές οι απονομές, άμεσα μα και μακροπρόθεσμα, βλάπτουν τόσο τα Γράμματα όσο και τους ίδιους τους συγγραφείς, βραβευόμενους και μη, ουδέποτε έδωσε έργο του σε κάποιο διαγωνισμό.
Φωτογραφίες :
http://kopanakinews.wordpress.com/2013/01/17/%CE%BF-%CE%B1%CE%BD%CE%B8%CF%81%CF%89%CF%80%CE%B1%CE%BA%CE%BF%CF%83-%CE%B3%CE%BB%CF%85%CF%84%CF%89%CF%83%CE%B5-%CF%83%CF%84%CE%B1-%CE%B4%CE%B5%CE%BA%CE%B5%CE%BC%CE%B2%CF%81%CE%B9%CE%B1%CE%BD/
25 Ιανουαρίου 2013 - 4:15 μ.μ.