Τέσσερα χρόνια Διαβάζοντας

"Να ζήσεις Διαβάζοντας και χρόνια πολλά,

μεγάλο να γίνεις με πόστια πολλά,

παντού να σκορπίζεις της γνώσης το ποστ,

και όλοι να λένε ναι-ειν'τρομερό" *

*Για τους στίχους ευθύνεται ο Humorous Dramer aka JonyG, ο παρών ιστοχώρος ουδεμία ευθύνη φέρει. 

Σήμερα το μπλογκ έχει γενέθλια, κλείνει τα τέσσερα και μπαίνει αισίως στον πέμπτο χρόνο λειτουργίας του. Θα ήταν ψέματα να πω πως δεν είναι μέρος της καθημερινότητάς μου, πως δεν το έχω συνηθίσει. Αλλά θα το πάω ένα βήμα παραπέρα, οι μισοί μου φίλοι – φίλοι με τους οποίους μιλάς καθημερινά και μοιράζεσαι, ε;- προέρχονται πια από το ιστολόγιο. Το άνοιξα σε μια ηλικία μεταίχμιο, εκεί κοντά στα τριάντα, όπου οι παλιές φιλίες δοκιμάζονται. Η βασική μου παρέα είχε σκορπιστεί στα πέντε σημεία του ορίζοντα, ετοιμαζόμουν να παντρευτώ- έμεινα έγκυος τρεις μήνες αφότου ξεκίνησα το Διαβάζοντας- να αλλάξω ζωή. Στα τέσσερα χρόνια που ακολούθησαν οι περισσότεροι από τους κοντινούς μου έγιναν μαμάδες και μπαμπάδες, απέκτησαν κουτσούβελα και μια καθημερινότητα πιεσμένη, δύσκολη, που δεν επέτρεπε πολλά περισσότερα από ένα φαΐ τις Κυριακές τα μεσημέρια βιαστικό χωρίς καφέ γιατί όλο και κάποιο μωρό έπρεπε να κοιμηθεί για να μη χαλάσει το πρόγραμμά του. Κι εγώ με τον καιρό βαρέθηκα τις μαμαδοκουβέντες, τις συζητήσεις για τα οικονομικά μας, την ανεργία μας, την πίεση στη δουλειά μας. Περιχαρακώθηκα γύρω από 4-5 φίλους που με ήξεραν ακόμα και από την ανάσα μου στο τηλέφωνο.

Στην αρχή δειλά κι έπειτα με περισσότερη ένταση άρχισα να μιλάω για βιβλία με άλλους. Αυτή η κουβέντα άλλοτε μου δημιουργούσε αμηχανία- αν μιλούσα με κάποιον που δε διάβαζε ένιωθα ξερόλας, αν μιλούσα με αναγνώστη αισθανόμουν λίγη. Τώρα όμως με το blog άρχισε να μου αρέσει. Σε αυτό έφταιξε και το κατάπτυστο fb και η αμεσότητά του – αν κι όσο το σκέφτομαι μια μόνο φιλία διατηρώ εκεί, τις άλλες τις συντηρούμε στα e-mail, τα τηλέφωνα, τους καφέδες. Ταυτόχρονα, έκανα κι αρκετούς γνωστούς, ανθρώπους δηλαδή που δεν τους βλέπω για ποτό, δεν ξέρουν τα σώψυχά μου όμως κατά καιρούς μιλάω μαζί τους- ή μάλλον αλληλογραφώ. Δεν ξέρω αν το ίντερνετ αποξενώνει τους ανθρώπους, αν τους οδηγεί σε μια στείρα αναζήτηση του λάικ. Για μένα, έφερε το εντελώς αντίθετο. Κι είναι φορές που αν κάτι πολύ προσωπικό μου συμβαίνει δε θα σηκώσω το τηλέφωνο να πάρω την κολλητή μου από το σχολείο, θα σχηματίσω τον αριθμό πιο πρόσφατων φίλων. 

Υ.Γ. Εάν θελήσετε να αφήσετε δωράκι, ξέρετε εσείς, κάθε πρόταση για την επόμενη ανάγνωση είναι ευπρόσδεκτη.