"Το Ρεστωράν στο τέλος τους Σύμπαντος", Douglas Adams

Γραμμένο στο γνωστό μοτίβο του «Γυρίστε τον Γαλαξία με ωτοστόπ», το «Ρεστωράν στο τέλος τους σύμπαντος» είναι το ίδιο ξεκαρδιστικό με το πρώτο βιβλίο, προσφέρεται για ώρες χαλάρωσης και παιγνιώδους ανάγνωσης και φυσικά προχωρά την πλοκή ένα βήμα παραπέρα και εμβαθύνει ακόμα περισσότερο στους αγαπημένους μας χαρακτήρες (ε;).

Ο Ζαφόντ Μπλήμπλιμπροξ, που υπήρξε πρόεδρος του Σύμπαντος αλλά για κάποιο λόγο που ούτε εκείνος ξέρει έκλεψε το διαστημόπλοιο της άπειρης απιθανότητας, ψάχνει (αυτός και τα δυο του κεφάλια) γιατί το έκανε, συναντά τον προπαππού του, που στην πράξη είναι μικρότερος του, μεταφέρεται στο χρόνο και στο χώρο, τρώει στο ρεστωράν στην άκρη του σύμπαντος (το πιο πρόθυμο μοσχάρι που έχεις δει ποτέ) σέρνει μαζί του και τους δυο γήινους, τον Άρθουρ και την Τρίλιαν και τελικά καταλήγει να βρει τις απαρχές του ανθρώπινου γένους στη Γη.

42.

"Το Ρεστωράν στο τέλος τους Σύμπαντος", Douglas Adams, μετ. Δημήτρης Αρβανίτης, εκδ. Φανταστικός κόσμος, 2005, σελ.223