Λατρεύω τα βιβλία, την μυρωδιά, την υφή, τις ιστορίες τους. Λατρεύω τις ιστορίες των άλλων, όπως κάνουν ηχώ μέσα στο μυαλό μου. Και τις ιστορίες τις δικές μου που μπλέκονται με τον άλλων και δεν υπάρχει πια γιατρειά, γίνονται όλες δικές μου.
Ζω μέσα από τα βιβλία. Δεν γίνεται να το κρύψω, ζω μέσα από αυτά, κάποιες φορές όταν τα ζόρια μεγαλώνουν ζω μόνον για αυτά. Δεν αποκόπτομαι. Όταν κάνω διάλειμμα διαβάζω, κι όταν δουλεύω πάλι διαβάζω, κι όταν χαζεύω πάλι διαβάζω. Το κεφάλι μου στο τέλος της μέρας είναι ένα καζάνι που βράζει. Από ιδέες και φανταστικά κατάστιχα, από παλλόμενα μέλη και μυαλά. Ζω για να διαβάζω όλες τις σκέψεις των ανθρώπων, να τις οδηγώ μέσα μου. Να τις επεξεργάζομαι. Αν μπορώ. Κάποιες δεν μπορώ. Κάποιες δεν μπορώ τώρα, άλλες ποτέ.
Η ιστορία του σύμπαντος είναι η λογοτεχνία. Η περιέργεια μου κάποιες φορές κερδίζει την φιλομάθεια, μου αρέσουν οι ακρούλες της ιστορίας και της επιστήμης. Οι γωνιές των πάντων. Οι γωνίες παντού, για να χώνεσαι και να μην σε βλέπουν εύκολα. Μου αρέσουν οι γωνιές στα σπίτια. Και να χάνομαι από όλους τους άλλους.
Δεν είμαι ποτέ μόνη. Δεν ήμουν ποτέ μόνη. Η μοναξιά είναι άγνωστη λέξη για μένα. Και το σταμάτημα. Ακόμα κι όταν μπλοκάρω αναγνωστικά σκέφτομαι τα βιβλία. Ακόμα κι όταν τα βιβλία μπλοκάρουν την ζωή μου, σκέφτομαι τα βιβλία. Εμμονή και έξη.
Λέτε είναι καλό; Τίποτα δεν είναι καλό σε αυτήν την υπερβολή, μην γελιέστε. Κάποια καθήλωση ενεργοποιείται, μια ανάγκη βαθιά που δεν μπορεί με κανέναν άλλο τρόπο να ικανοποιηθεί. Τα κάνω όλα πολύ, πάντα πολύ. Τα βιβλία μου δίνουν το ελεύθερο. Τα βιβλία με κάνουν παθιασμένη για όλα τα άλλα. Τα βιβλία μου το έμαθαν.
Όχι, τα βιβλία δεν θα αλλάξουν τον κόσμο. Μόνον οι άνθρωποι μπορούν. Μόνον οι διαβασμένοι άνθρωποι μπορούν για την ακρίβεια. Μόνον εκείνοι ξέρουν. Κι αν πιστεύετε πως οι πορωμένοι αναγνώστες είναι όλοι καλοί άνθρωποι κάνετε λάθος. Όπως όλοι οι φανατικοί, έχουν τους χειρότερους και τους καλύτερους ανάμεσά τους.
Κατερίνα Μαλακατέ
Ναι,ναι,ναι.Σε όλα.Ειδικά σ΄αυτό το ευφυές και απίστευτα αληθινό που διαπιστώνεις και με τριβελίζει χρόνια(αυτό το ρημάδι το "γιατί αυτοί που διαβάζουν δεν είναι πάντα και μόνον οι πιο καλοί άνθρωποι,πώς γίνεται να διαβάζουν και να είναι τομάρια!):Κι αν πιστεύετε πως οι πορωμένοι αναγνώστες είναι όλοι καλοί άνθρωποι κάνετε λάθος.Όπως όλοι οι φανατικοί,έχουν τους χειρότερους και τους καλύτερους ανάμεσά τους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο μάθαμε αυτό το μάθημα εγώ κι εσύ μαζί, Βιβούλα μου. <3
ΔιαγραφήΠροσυπογράφω κάθε λέξη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε φανατισμό.
Και μια ερώτηση: Μόνο σ' εμένα η εικόνα φέρνει στο νου... άλλο πάθος;
Η εικόνα ήταν επίτηδες των... παθών. <3
ΔιαγραφήΣας έχει περάσει ποτέ από το νου... πως όταν πεθάνουμε, πέρα απ όλα τα άλλα θα στερηθούμε τα βιβλία; φρικιαστικό που το σκέφτομαι ή που όντως θα είναι μια απώλεια κι αυτή;
ΑπάντησηΔιαγραφήΙωάννα
To 1o Ιωάννα παιδί μου. Αν πεθάνουμε, τα βιβλία θα μείνουν εδώ, εμείς δεν θα είμαστε πια.
ΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Διαγραφή