Σελίδες

4/11/09

"Αυτόχειρες Παρθένοι", Jeffrey Eugenides


Κάπως καθυστερημένα είναι η αλήθεια – το βιβλίο είναι το πρώτο του Τζέφρυ Ευγενίδη και φυσικά έχει γίνει ταινία από τη Σοφία Κόπολα – διάβασα το «Αυτόχειρες Παρθένοι». Το βιβλίο έχει μια διαφορετική αύρα, που ίσως να οφείλεται στη χρήση του πρώτου πληθυντικού από τον αφηγητή, πράγμα σπάνιο για μυθιστόρημα. Έτσι, πέρα από την ίδια την ιστορία μπαίνουμε και στο παιχνίδι της αναζήτησης του προσώπου που μιλά μέσα σε αυτόν το πληθυντικό.

Η πλοκή αφορά τις πέντε κόρες της οικογένειας Λίσμπον, με τις αυστηρές καθολικές καταβολές και τον καθηγητή πατέρα. Όλα αρχίζουν όταν η πιο απόμακρη από τα κορίτσια, η Σεσιλιά, επιχειρεί να αυτοκτονήσει. Αποτυγχάνει, αλλά λίγο αργότερα τα καταφέρνει εν μέσω ενός οικογενειακού πάρτι για να το «ξεπεράσει».

Από κει και μπρος η οικογένεια γίνεται αντικείμενο σχολιασμού από τη γειτονιά, και τα αγόρια αυτού του μυστηριώδους «εμείς» που αφηγείται παθαίνουν εμμονή μαζί τους. Χωρίς να μπορούν κατ’ ανάγκη να τις ξεχωρίσουν, είναι γοητευμένα. Η κάθε μια κοπέλα προσπαθεί να ξεπεράσει αυτό που συνέβη. Ώσπου με αφορμή το παραστράτημα μιας, η μάνα αποφασίζει να τις κλείσει στο σπίτι, να τις αποσύρει από το σχολείο και να αφήσει τα πάντα γύρω τους να αποσυντεθούν.

Το βιβλίο έχει πολύ γοητευτικά στοιχεία, χωρίς να δρέπει δάφνες λογοτεχνικότητας ή πρωτοπορίας, έχει τα βασικά στοιχεία που συνθέτουν μια καλή αφήγηση: ιστορία για να πει, συγκροτημένο τρόπο ιστόρησης και συγχρονισμό τέτοιο που να κρατά το ενδιαφέρον, αν και το τέλος είναι ήδη από τον τίτλο γνωστό.

"Αυτόχειρες Παρθένοι", Jeffrey Eugenides, μετ. Έφη Καλλιφατίδη, εκδ. Libro, 2005, σελ. 225

5 σχόλια:

  1. Δυνατό βιβλίο, όχι όμως τόσο δυνατό όσο το Middlesex.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Συμφωνώ απολύτως. Το Middlesex είναι πολύ πιο ολοκληρωμένο, και φυσικά βοηθούσε και το θέμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Καταπληκτικό βιβλίο, υπόθεση, γραφή, όλα μου άφησαν γεύση. Αλήθεια και το επόμενό του είναι τόσο καλό;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Το επόμενο είναι καλύτερο, όπως τα λέει ο exitmusician. Χωρίς να διεκδικεί την "υψηλή τέχνη" έχει κάτι να πει και το λέει εξαιρετικά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. τὸ μίντλσεξ, ναί, τὸ μάγκνους ὄπους του!

    ΑπάντησηΔιαγραφή