Σελίδες

16/2/17

Το χρονικό μιας ηπατεκτομής



Πριν από περίπου τρεις μήνες άρχισα να έχω έναν πόνο σαν τράβηγμα στα πλευρά μου δεξιά. Δεν έδωσα σημασία γιατί νόμισα πως πονάνε οι κοιλιακοί μου από το pilates, πως είμαι πολύ πιεσμένη και κάνω κρίση άγχους. Παράλληλα άρχισα να δυσκολεύομαι με το αλκόολ, μου δημιουργούσε μια αίσθηση κράμπας ακόμα κι ένα ποτήρι κρασί. Είπα πως μεγάλωσα. Μετά σαν να μίκρυνε το στομάχι μου, χάρηκα πως θα έχανα και κανένα κιλό. Ώσπου δυο βράδια – το ένα φάγαμε σουβλάκια, το άλλο ήμασταν καλεσμένοι σε φίλους- που έφαγα πολύ, έκανα να συνέλθω από τον πόνο και τους εμετούς δυο ώρες. Πήγα σε γαστρεντερολόγο. Εκείνος με έστειλε για υπέρηχο χολής. 

Ο θησαυρός πάντως δεν κρυβόταν στην χολή, αλλά λίγο πιο δίπλα. Ο υπέρηχος «είδε» έναν τεράστιο όγκο 10*10 εκατοστά που δεν μπορούσε να προσδιορίσει ούτε τη θέση, ούτε την υφή του. Επείγουσα αξονική, τρεις άυπνες νύχτες, και το αποτέλεσμα δείχνει κάτι καλόηθες: αιμαγγείωμα στο συκώτι, που κρέμεται και πιέζει το στομάχι μου. Τώρα αυτό στον μέσο επαγγελματία υγείας ακούγεται καλό. Τα αιμαγγειώματα στο συκώτι συνήθως δεν τα πειράζουμε, είναι άκακα, όλα καλά.

Το επόμενο πρωί στον Ευαγγελισμό ήρθε το πρώτο χαστούκι. Ο χειρουργός είπε πως πρόκειται για "γιγαντιαίο αιμαγγείωμα", με προειδοποίησε πως αν αυτό σπάσει θα πεθάνω, και θεώρησε πως έπρεπε να μπω άμεσα για εγχείρηση, μια εγχείρηση δύσκολη και απαιτητική με πολύ μεγάλη πιθανότητα αιμορραγίας. Εγώ, επέλεξα εκείνο το βράδυ να πάω να παρουσιάσω το Σχέδιο στα Άσπρα Σπίτια. 

Γυρίζοντας είδα πολλούς χειρουργούς, πήγα την Πέμπτη να παρουσιάσω το Σχέδιο στη Θεσσαλονίκη, αλλά ήταν σαφές πια πως ο χρόνος στένευε. Όλοι ήταν σύμφωνοι σε αυτό- πράγμα σπάνιο για γιατρούς κανένας δεν είχε διαφορετική γνώμη- η λύση ήταν μία: εγχείρηση άμεση. Την Παρασκευή, γυρίζοντας από Σαλόνικα, ακύρωσα όλες τις παρουσιάσεις του βιβλίου για τον μήνα Φλεβάρη και πήρα την απόφαση να κάνω το χειρουργείο στο Αττικό. Κατά πρώτο λόγο ο διευθυντής της Δ’ χειρουργικής εκεί είναι ένας από τους σημαντικότερους χειρουργούς ήπατος στην Ευρώπη. Κατά δεύτερο λόγο, αν πήγαινα σε ιδιωτικό νοσοκομείο τα λεφτά ήταν τόσα που θα έπρεπε εκτός από το συκώτι να τους αφήσω και το νεφρό μου· για προκαταβολή. 

Μπήκα την Τετάρτη στο χειρουργείο, όλα πήγαν εξαιρετικά – μου αφαίρεσαν και τη χολή γιατί το τέρας είχε κολλήσει επάνω της. Και ξύπνησα με τον φριχτότερο πόνο που έχει ποτέ νιώσει άνθρωπος. Τρία τέταρτα της ώρας μετά, μου βάλαν αντλία μορφίνης. Οι πόνοι δεν μαλάκωναν, κι εγώ ήμουν ένα σώμα με σωλήνες που έβγαιναν από παντού- ρινοκαθετήρας, μάσκα οξυγόνου, κεντρική φλέβα στο λαιμό, αντλία μορφίνης, δύο στατό με ορούς, παροχέτευση από την πληγή και καθετήρας. Η πρώτη μέρα πέρασε με πολλές παραισθήσεις από την μορφίνη. Τη δεύτερη νύχτα η μορφίνη μου έκανε βαριές παρενέργειες, με ανακούφισαν με οξυγόνο κι έμεινα χωρίς αναλγησία ως το βράδυ, οπότε και με άρχισαν οπιούχα από τη φλέβα. Βγήκα την Κυριακή. 

Εννιά μέρες μετά είμαι δυο νύχτες καθαρή από οποιαδήποτε μορφή οπιούχου, άυπνη, με πυρετό, δεν μπορώ ακόμα να σηκωθώ από το κρεβάτι. Αλλά ο πόνος είναι πια ανεκτός. 

Θα σας πω πρώτα τα καλά του δημόσιου νοσοκομείου: 

1) Ο καλύτερος γιατρός, που τελείωσε μια εγχείρηση που τυπικά παίρνει 3-4 ώρες στις 2, λες κι έκανε περίπατο. 

2) Δεν χρειάστηκα ούτε μία φιάλη αίμα.

3) Οι ειδικευόμενοι ήταν όλοι αποτελεσματικοί, και κάποιοι ως και συμπαθητικοί. 

Θα σας πω τα κακά του δημόσιου νοσοκομείου:

1) Δύο νοσοκόμοι στη βάρδια όλης της Δ’ χειρουργικής. Προλάβαιναν να κάνουν μόνο νοσηλεία, όλα τα άλλα τα κάνουν οι οικείοι σου. Στη δική μου περίπτωση σήμαινε 24 ώρες το 24ωρο κάποιος κοντά μου. Αν τους ζητούσες παυσίπονο, περίμενες δίωρο. Αν σου έβγαινε ο καθετήρας, άστο καλύτερα

2) Ο αναισθησιολόγος βρήκε χρόνο να μου βγάλει την αντλία 12 ώρες μετά. Έμεινα 12 ώρες με τους πόνους της ηπατεκτομής ακάλυπτη.

3) Με κινητοποίησαν μόνοι τους οι συγγενείς μου.

4) Ο φυσιοθεραπευτής μού συνέστησε για τη βραχνάδα που μου άφησε η αναισθησία «να κάτσω στην άκρη του κρεβατιού και να βήξω». Όποιος έχει κάνει παρόμοια εγχείρηση ξέρει πως τη δεύτερη μέρα μετά από το χειρουργείο κάθε μια λέξη αυτής της πρότασης είναι γελοία. 

5) Έμεινα με τα ίδια σεντόνια έξι μέρες. 

6) Ράντζα, πολλά ράντζα, σε όλον τον διάδρομο. Όποιος δεν είχε χειρουργηθεί, δεν έβλεπε δωμάτιο, τον θεό να είχε μπάρμπα. 

7) Η τομή μου δεν είναι ακριβώς μικρή, και δεν είναι ακριβώς τακτοποιημένη. Φαντάζομαι πως σε ένα ιδιωτικό νοσοκομείο θα το φρόντιζαν περισσότερο. 


Οι οικείοι μου τραβήξαν ένα ατελείωτο λούκι κι ακόμα τραβάνε γιατί δεν σηκώνομαι μόνη μου από το κρεβάτι. Τα παιδιά μου σοκαρίστηκαν πολύ- και από την απουσία, αλλά και από την κατάσταση στην οποία γύρισα. Ελπίζω να ξεχάσουν. Εγώ είμαι στα όρια της αντοχής μου. Αλλά έμαθα κάτι σημαντικό: πως όλα και όλοι μπορούν και χωρίς εμένα. Ακόμα και τα παιδιά. 

Είναι μεγάλο μάθημα να μην μπορείς να ορίσεις το κορμί σου, να βασίζεσαι σε κάποιον άλλον για την κάθε σου κίνηση, να σέρνεσαι από τον πόνο που δεν μπορεί να τον ανακουφίσει τίποτα. Είναι και μεγάλη ξεφτίλα. Είναι κι ένας τρόπος να μάθεις να αυτοπροσδιορίζεσαι πέρα από την αρτιμέλεια. Αλλά αυτά θα κατασταλάξουν μέσα μου εν καιρώ. Τώρα μπορώ να λέω μόνο ευχαριστώ σε όλους όσους μου στάθηκαν κι ακόμα ταλαιπωρούνται πολύ για χάρη μου. Και να εύχομαι σε μία εβδομάδα να είμαι όντως στα πόδια μου.  

Κι όλα αυτά, για μια βαρυστομαχιά.



Υ.Γ. 42 Δεν διαβάζω τίποτα ακόμα. Ό,τι αναρτήσεις θα ανέβουν θα είναι από τα βιβλία που διάβασα Π.Η.



61 σχόλια:

  1. Από καρδιάς εύχομαι γρήγορη ανάρρωση. Πέρασε κι ο πατέρας μου ένα τόσο ξαφνικό και δύσκολο πρόβλμα στον λάρυγγα... Πολλά τα χαστούκια κυρίως για τον άμεσα ενδιαφερόμενο, αλλά και για το οικογενειακό του περιβάλλον...
    Απόλαυσε κάθε στιγμή από δω και πέρα κι ελπίζω να επιστρέψεις άμεσα σε ό,τι αγαπάς <3

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Κατερίνα, είχα δει τις σχετικές αναρτήσεις σου αλλά από διακριτικότητα και επειδή η "φιλία" μας περιορίζεται σε κάποια like στο fb,θεώρησα σωστό να μη ρωτήσω τίποτα, ιδίως εφόσον έβλεπα ότι είναι πρόβλημα που θα ξεπεραστεί σύντομα. Τώρα που γνωρίζω, σου εύχομαι περαστικά και γρήγορα να επανέλθεις δραστήρια και δυναμική.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Γρήγορη ανάρρωση Κατερίνα! :)

    Το νίκησες το τέρας!!

    Υ.Γ. 42 Θα σου έστελνα εγώ καμιά ανάρτηση αλλά φοβάμαι μην επιδεινώσω την κατάσταση :p

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Απο τις τελευταίες αναρτησεις σου συνειδητοποιησα ότι επρόκειτο για σοβαρη επέμβαση, δεν ήθελα να ρωτήσω γιατί φανταστηκα πως αν ηθελες θα ενημερωνες μόνη σου οπως και επραξες Σε καθε περίπτωση όμως εύχομαι καλη και γρήγορη ανάρρωση! !!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Τέλος καλό όλα καλά! Το να περάσω έξι ημέρες στον Ευαγγελισμό μου φαίνεται η πιο δυσάρεστη εμπειρία. Ένας λόγος ακόμη που δεν το κουνάω από την επαρχία...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ολόψυχες ευχές για περαστικά! Σε θαυμάζω πραγματικά! Για την αντοχή σου, για τον τρόπο που αντιμετωπίζεις τα πράγματα!
    Είμαι σίγουρη πως θα συνεχίσεις να μεγαλουργείς στη λογοτεχνία, γιατί όπως λένε "Η τέχνη έχει ανάγκη από κακοπέραση για να έχει λόγο ύπαρξης!"
    Σιδερένια Κατερίνα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Λες να έγινε για αυτό; Ελπίζω να ήταν απλά τυχαίο. Σε ευχαριστώ πολύ για τις ευχές.

      Διαγραφή
  7. Περαστικά και γρήγορα γερή στα πόδια σου!
    Δεν σε φοβάμαι, να ξέρεις, είσαι θηρίο και το έχεις αποδείξει... :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Πάει πέρασε.
    Εύχομαι ολόψυχα ταχεία ανάρρωση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Κατερίνα πες πως πέρασε. Την επόμενη βδομάδα θα είσαι πολύ πολύ καλύτερα. Παρόλα αυτά που σου συμβαίνουν γράφεις εξαιρετικά! Σαν ένα διήγημα το κείμενο σου! Περαστικάαααα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαθαίνουμε να παρατηρούμε ακόμα και τον εαυτό μας, όσοι γράφουμε, μάλλον.

      Διαγραφή
  10. Τι ταλαιπωρία!!! Ένιωσα δυσφορία και σφίξιμο στο στομάχι, μόνο που διάβασα την ανάρτηση!
    Από μια πολύ λιγότερο σοβαρή εγχείρηση της δικής σου, θυμάμαι τον πόνο, την ανικανότητα να αυτοεξυπηρετηθώ, τη μετατροπή των δεδομένων και αυτονόητων της καθημερινότητας (όπως το να ξαπλώσεις στο κρεβάτι και να σηκωθείς από αυτό, ή να πας στο μπάνιο) σε κατορθώματα - με τα οποία είχα περάσει ένα δεκαπενθήμερο. Και φαντάζομαι πόσο πιο δύσκολα είναι όλα τα "μικρά" για σένα, αυτόν τον καιρό... Εφιάλτης θα μού φαινόταν, προσωπικά, όλο αυτό που πέρασες και περνάς (για τον επιπλέον λόγο πως σιχαίνομαι απίστευτα τα νοσοκομεία...)!
    Περαστικά, περαστικά, περαστικά!!! Και εύχομαι να "σκάτε" όλοι από υγεία εφεξής!!! :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Περαστικά και ξεχασμένα να είναι Κατερίνα. Εύχομαι να μη δεις να "φυτρώνει" τίποτα άλλο μέσα σου, ούτε καλό ούτε κακό. Σαν την υγεία δεν έχει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Κλυταιμνηστρα κλειω17/2/17, 12:54 π.μ.

    Καλη αναρρωση κ να τ αφησεις ολα αυτα γρηγορα πισω σου κ να χαρεις την οικογενεια σου κ τις ωραιες δραστηριοτητες σου υγιης κ δυνατη! Σε νιωθω , εχω περασει κ εγω αυτον τον εφιαλτη του πονου κ της χολοκυστεκτομης..κ δεν θελω να ξαναμπω σε νοσοκομειο! Απο τοτε λεω "ευτυχια ειναι να μην πονας" ! Φιλια κ την αγαπη μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι εγώ, δεν θέλω να ξαναμπώ. Σαν να με κυνηγάνε τα άτιμα.

      Διαγραφή
  13. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Περαστικά Κατερίνα καλή και γρήγορη ανάρρωση..!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Θερμές ευχές για γρήγορη ανάρρωση. Είσαι πολύ δυνατός άνθρωπος!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Κοίτα, τι μπορεί να συμβεί από τη μια στιγμή στην άλλη.
    Ταράχτηκα μέχρι να ολοκληρώσω την ανάγνωση, βγάζοντας επιφωνήματα συμπαράστασης. Θα μου πείτε, τι να την κάνει κανείς τη συμπαράσταση όταν πονάει.

    Περαστικά, περαστικά, περαστικά!!!
    Σιδερένια!

    Γράφοντας ξορκίζουμε τους φόβους μας,
    την αρρώστια,
    το θάνατο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Ανώνυμος17/2/17, 1:35 μ.μ.

    Εύχομαι περαστικά γρήγορα μέσα από την καρδιά μου Αρχίζοντας την ανάγνωση ομολογώ σκιάχτηκα Ευτυχώς να ευχηθώ τέλος καλό και γρήγορα σιδερένια!
    Φαίη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Συγκλονιστική η εμπειρία αυτή. Εύχομαι περαστικά και γρήγορα ξανά πίσω στις επάλξεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι, αχρείαστη αλλά συγκλονιστική. Σιγά σιγά επανέρχομαι.

      Διαγραφή
  19. Φιλτάτη Κατερίνα, πάντα σε θαύμαζα. Τώρα δυο φορές! Περαστικά και ξεχασμένα να γίνουν όλα σύντομα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Περαστικά και ανώδυνα.
    Λέμε "υγεία" και δεν καταλαβαίνουμε το βάθος της λέξης, δεν καταλαβαίνουμε ότι αυτή μας δίνει χαρά, μας δίνει δύναμη, μας δίνει θάρρος, αυτή μας κάνει να πετάμε και να αψηφούμε τις δυσκολίες.
    Κι όταν τη χάσουμε, συνειδητοποιούμε ότι είχαμε ένα ποτάμι καθαρό νερό και -ευτυχώς για λίγο- θόλωσε.
    Να είσαι γερή!
    Πατριάρχης Φώτιος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σας ευχαριστώ, Πατριάρχα μου. Κατατάσσουμε πολλά πράγματα με ευκολία στα "αυτονόητα", για αυτό σε τέτοιες λαχτάρες νιώθουμε τόσο χαμένοι.

      Διαγραφή
  21. Δεν έχω λόγια!
    Περαστικά και γρήγορα εύχομαι και φυσικά να μην ξαναζήσεις έναν τέτοιο εφιάλτη ποτέ!
    Σιδερένια Κατερίνα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Περαστικά και γρήγορα, εύχομαι να ήταν η τελευταία φορά που θα χρειαστεί να επισκεφτείς νοσοκομείο. Δύναμη, δύναμη και σύντομα όρθια στα πόδια σου και δίπλα στους ανθρώπους σου. Να είσαι καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όσο δεν τα μπορώ, όλο μου προκύπτουν τα βρωμονοσοκομεία. Ευχαριστώ πάρα πολύ!

      Διαγραφή
  23. Ανώνυμος19/2/17, 1:05 μ.μ.

    Περαστικά και σιδερένια..Είναι στιγμές για εναν βαρβάτο Μπέρνχαρντ!
    ΒΚ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κάτσε να περάσει λίγο, κι ο Μπέρνχαρντ δεν θα μου γλιτώσει!

      Διαγραφή
  24. Περαστικά σας εύχομαι και σιδερένια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Σου εύχομαι απο καρδιάς καλή ανάρρωση. Εύχομαι να είναι η τελευταία περιπέτεια στη ζωή σου.
    Σουμέλα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Περαστικά! Τις ευχές μου για γρήγορη ανάρρωση...
    Μου αρέσει που ακόμα και στο κρεββάτι του πόνου δημιούργησες ευκαιρία για φιλοσοφία. Πραγματικά,τα πρακτικά ζητήματα της καθημερινότητας κυλούν αποκαρδιωτικά ομαλά ακόμα κι όταν λείπουμε. Όμως το γεγονός οτι τόσοι άνθρωποι σε στήριξαν πρακτικά ή έστω και με έναν καλό λόγο... αξία ανεκτίμητη...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Από αυτή την άποψη ήταν μια πολύ ενθαρρυντική εμπειρία. Δεν χάνουμε την ανθρωπιά μας. Σε ευχαριστώ πολύ για τις ευχές!

      Διαγραφή
  27. Γρήγορη ανάρρωση,Κατερίνα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Διάβαζα το ποστ σου και σκεφτομουν "μακαρι να δω στο τελος οτι προκειται για ενα απο εκεινα τα τα σοκαριστικά αληθοφανή της διηγήματα...". Αλλα τελικα, οχι, ειναι αληθεια... Αφου ολα πηγαν καλα ομως, ενταξει. Καλη αναρρωση να εχεις !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ομολογώ πως παλιότερα το έχω χρησιμοποιήσει αυτό με τα αληθοφανή διηγήματα! Αλλά αυτή τη φορά...
      Σε ευχαριστώ πολύ για τις ευχές!

      Διαγραφή
  29. Ευχόμαστε γρήγορη ανάρρωση και σιδερένια!!! Και σύντομα να ξαναρχίσεις να μας ταξιδεύεις με τα όμορφα κείμενά σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή