Υπέκυψα......

Υπέκυψα στη μόδα και στις πιέσεις των αναγνωστών μου…. Πλάκα κάνω, όλα αυτά τα σχόλια σε διάφορα βιβλιοιστολόγια και κάνα δυο mail, ένα εκ των οποίων μου έλεγε να μη σκέφτομαι το κόστος γιατί είναι σα να αγοράζω τέσσερα-πέντε βιβλία μαζί- με οδήγησαν να πατήσω την αρχική μου απόφαση για φέτος και να παραγγείλω το 2666. Έρχεται, λοιπόν, στο όμορφο πακέτο της Πολιτείας, συντροφιά με καμιά δεκαριά άλλα βιβλία- το ομολογώ το κρίμα μου- πιθανότατα αύριο. Δεν ξέρω αν θα το αφήσω να ξεκουραστεί πρώτα στα ράφια παρέα με τα αδιάβαστα ή θα το διαβάσω αμέσως. Δεν το έχω πιάσει στα χέρια μου, δεν το έχω ξεφυλλίσει, έχω χάσει εδώ και καιρό αυτήν την απόλαυση. Το μοναδικό βιβλιοπωλείο που είναι αρκετά κοντά μου είναι ένα αλυσίδας που με ενοχλεί πολύ και το να πάω Αθήνα με τα ωράρια μου είναι ένας σχετικός άθλος.

            Μου έχει λείψει, εγώ που λέω πως δεν γοητεύομαι από εξώφυλλα, πως δεν με νοιάζουν τα δεσίματα και τα χαρτιά, πως δεν μυρίζω- εντάξει υπερβολή δεν ξέρω κανέναν που να μη μυρίζει τα βιβλία του- έχω σύνδρομο στέρησης του χασίματος σε ένα βιβλιοπωλείο με τις ώρες. Θέλω να μπω και να διαβάσω οπισθόφυλλα, να έχει ησυχία, να μην με κοιτάνε περίεργα οι πωλητές για να μου δώσουν καλαθάκι, να αφήνω που και που ένα βιβλίο σε ένα ράφι από δω και σε ένα από κει, γιατί τελικά αποφάσισα πως κάποιο άλλο μου κουνάει πιο δελεαστικά την ουρά του, να ρωτάω για τίτλους και τελικά να μην τους παίρνω. Θέλω να ενοχλώ αλλά μην ενοχλούμαι, να μη μου μιλάνε, παρά μόνον όταν ζητήσω την συμβουλή τους.

            Ξέφυγα, πίσω στο 2666. Ο Μπολάνιο μου αρέσει, έχει μια ικανότητα να σε οδηγεί από το ένα θέμα στο άλλο χωρίς καν να το καταλάβεις, μια συνειρμικότητα η γραφή που με συνεπαίρνει. Ελπίζω να μην απογοητευτώ.  

Υ.Γ. Την φωτό την δημοσίευσε στο facebook η annabooklover και την έκλεψα!!!!