Διαβάζουμε πάνω από 20 βιβλία το χρόνο; Τα αποτελέσματα του ερωτηματολόγιου για τα βιβλία

Για αρχή θα σας πω το αυτονόητο, οι άνθρωποι που δε διαβάζουν δεν ενδιαφέρονται να απαντήσουν σε τέτοια ερωτηματολόγια, να μπουν σε τέτοια ιστολόγια, για αυτό και η πρώτη ερώτηση∙ φυσικά και στον γενικό πληθυσμό δεν διαβάζει το 63,3% πάνω από 20 βιβλία το χρόνο. Τα όποια συμπεράσματα και σχόλια λοιπόν δεν αφορούν όλους, αλλά το αναγνωστικό κοινό και δη το βιβλιόφιλο. Σε αυτό το κοινό, το μυθιστόρημα διεκδικεί τη μερίδα του λέοντος. Επίτηδες δεν διαχώρισα το διήγημα, δεν είναι τόσο η μικρή ή η μεγάλη φόρμα το θέμα για μένα, περισσότερο με ενοχλεί που η ποίηση ή τα κόμικς είχαν τόσο χαμηλό ποσοστό. Είμαστε «κορόιδα» για να μας πουν μια ιστορία, τα αποσπασματικά δεν μας πολυαφορούν.

            Έπειτα, το διάβασμα δεν είναι ένα απλό χόμπι, είναι τρόπος ζωής, μας ακολουθεί παντού μέσα στο σπίτι μας, μερικές φορές παρεμβαίνει στην οικογενειακή ζωή μας, ίσως είναι σημαντικότερο από άλλα πράγματα στο μυαλό μας. Πολύ λίγοι μπήκατε στον κόπο να απαντήσετε το αυτονόητο «Τα βιβλία μου είναι στη βιβλιοθήκη μου». Πιστεύω πως τα βιβλία των βιβλιόφιλων είναι παντού, κρύβονται στην παιδική βιβλιοθήκη μαζί με τα τρία γουρουνάκια, ένα υπάρχει στο ντουλαπάκι του μπάνιου, κάποια κάνουν το στήριγμα για ένα ράφι που λύγισε. Το ίδιο και το πώς διαλέγουμε τα βιβλία, ο μέσος συστηματικός αναγνώστης έχει μια λίστα στο μυαλό του, όμως σχεδόν ποτέ δεν την κρατά, είμαστε το κοινό στο οποίο απευθύνεται η «αυθόρμητη πώληση» ως όρος μάρκετινγκ, για αυτό και η επιφανειακή επιλογή- αν μου αρέσει το οπισθόφυλλο και το εξώφυλλο- παίρνει ένα σεβαστό 16%. Δεν είναι μόνο θέμα φετιχισμού, μια προσεγμένη έκδοση πάντα κινεί το ενδιαφέρον, είναι κυρίως θέμα αγάπης για το αντικείμενο. Αυτό αποδεικνύουν και τα αδιάβαστα στις στοίβες μας, που φτάνουν να μας συντηρήσουν για 2-3 μήνες, αλλά πάντα ανανεώνονται πριν φτάσουν στο «όριο» του καθενός. Δεν είναι μόνον το εύρος της επιλογής, η ανασφάλεια «δεν θα έχω βιβλίο να διαβάσω», είναι το ότι πολλές φορές αγοράζουμε στην κυριολεξία ό,τι βρούμε.

            Εντύπωση μου έκανε σε αυτή τη δημοσκόπηση κάτι που είναι διαφορετικό από την αντίστοιχη του Βιβλιοκαφέ πριν κάποιο καιρό. Σε αυτό το ερωτηματολόγιο τα blog παίρνουν πολύ μεγαλύτερο ποσοστό εμπιστοσύνης, ως προς το πώς διαλέγουμε βιβλία. Μου φαίνεται πιο φυσιολογικό τούτο το αποτέλεσμα, γιατί 1^ον το ερωτηματολόγιο γίνεται μέσα από ένα blog και 2^ον όταν ερωτηθήκαμε ποιοί κριτικοί μας επηρεάζουν την προηγούμενη φορά δεν θυμόμασταν κατά κανόνα ούτε ένα όνομα, όμως είχαμε πολλά ονόματα blogger να «συνεισφέρουμε». Ως προς το τι μετράει για τον καθένα σε ένα βιβλίο, δεν απογοητεύτηκα, προκρίνονται όλες οι επιλογές και άλλες τόσες, αν τις είχα βάλει. Τα βιβλία δεν αναλύονται στα συστατικά τους, παρά μόνον στην αίσθηση που μας αφήνουν. Κι οι άνθρωποι δεν είναι ίδιοι, τα βιβλία δεν είναι ίδια, δεν μετριούνται, δεν συσκευάζονται, δεν κατηγοριοποιούνται κι αυτή είναι η βασική τους γοητεία.

            Τέλος, στα ευπώλητα με απογοητεύσατε, σας περίμενα πολύ πιο ελιτιστές, ακούς εκεί «αν με ενδιαφέρει και άλλα συναφή θα το πάρω», μια φρίκη…..   

Το ερωτηματολόγιο και τις απαντήσεις θα το βρείτε εδω

Τα αποτελέσματα σε ποσοστά θα τα βρείτε εδώ