Στην (εξωτική) βιβλιοθήκη του Αλίμου

Μετά από προτροπή του έτερου μου ημίσεως (εσείς οι βιβλιόφιλοι πολύ ψηλά τον έχετε πάρει τον αμανέ, και τι αίσθημα ανωτερότητας και ιδιοκτησίας είναι αυτό που σνομπάρεις την κοντινή μας δημοτική βιβλιοθήκη, και άλλα τέτοια χαρούμενα), βρέθηκα χθες στην Δημοτική Βιβλιοθήκη του Αλίμου που περηφανεύεται πως έχει 50.000 τόμους και είναι μια από τις «πληρέστερες και πιο αξιόλογες στη χώρα». Αμ δε…

Η βιβλιοθήκη στεγάζεται στο ισόγειο ενός κλασικού κτηρίου δημόσιας υπηρεσίας, απέξω έχει γυάλινες πόρτες με σιδεριές από αυτές που συνήθως βρίσκουμε στα ταχυδρομεία ή σε κάποιες εφορίες. Μέσα οι δυο ευγενέστατες υπάλληλοι ήταν μόνες. Υπήρχε ένα παιδικό τμήμα με χιλιομπαλωμένα βιβλία, υποψιάζομαι από την εποχή που ήταν οι γονείς μου παιδιά. Εκεί είχε κι ένα φαγωμένο μακρύ τραπέζι με δυο πολυθρόνες- από αυτές που παίρνει ο παλιατζής με άνεση.

Τα βιβλία των ενηλίκων ήταν κι αυτά αρκετά κακοπαθημένα, όμως σχετικά σωστά αρχειοθετημένα, το καθένα με την καρτελίτσα στην ειδική τσεπούλα και τον αριθμό του (από όσα τράβηξα κατά τύχη κανένα δε φαινόταν να έχει ιστορικό δανεισμού- λευκές οι καρτελίτσες…). Από ότι μπόρεσα να καταλάβω, ο μεγάλος όγκος των βιβλίων πρέπει να ήταν δωρεά από κάποια βιβλιοφιλική οικογένεια στο παρελθόν. Τα βιβλία αυτά έχουν όμορφο δέσιμο, περιλαμβάνουν τους κλασικούς και πάρα πολλά από τα διαμάντια της εποχής ( κάπου στα μέσα της δεκαετίας του '70 υπολογίζω) και για τότε πρέπει να ήταν ένα εξαιρετικό και πλήρες δείγμα. Έπειτα υπάρχει ένα χρονικό χάσμα, και ξαφνικά εντοπίζεις που και που βιβλία της εποχής μας- 5 αντίτυπα του «Έρωτα στα χρόνια της χολέρας», 2-3 Κοέλιο, ένας Αλεξάκης, «Το Δίκιο» του φίλου μου Νίκου Αραπάκη, ανάκατα, να ξεχωρίζουν με την χαρούμενη πολυχρωμία τους ανάμεσα σε κείνα τα ομοιόμορφα παλιά.

Φυσικά και άνοιξα κάρτα και δανείστηκα τρία βιβλία (έβαλα στο μάτι τα Άπαντα του Χάκκα για να είμαι ακριβής, αν και δεν τα πήρα). Όμως όταν ένας χώρος σαν κι αυτόν θεωρείται «αξιόλογη βιβλιοθήκη», τότε έχουμε πολύ δρόμο μπροστά μας για να δούμε φιλαναγνωστικό χαΐρι στην Ελλάδα.