"Ζωνιανά Gold", Παρασκευάς Ακαμάτης

Με δεδομένη και δηλωμένη την αδυναμία μου στον Παρασκευά (το παγκόσμιο μπεστ σέλερ «Σαμπάνια με γύρο» ήταν από τις αποκαλύψεις των τελευταίων χρόνων), θα πρέπει να προειδοποιήσω πως τα όσα θα γράψω παρακάτω δε θα είναι αντικειμενικά. Στο καινούργιο του βιβλίο, ο δημιουργός στήνει ένα ζοφερό σύμπαν πείνας και καταστροφής, σε μια Ελλάδα που έχει χρεοκοπήσει αλλά δεν το λέει και στήνει συσσίτια πολιτών για να μην λιμοκτονήσει ο πληθυσμός.

Ο Παρασκευάς έχει κάνει κατάληψη μαζί με τον σκύλο του Φραπέ σε μια γκαρσονιέρα, όπου συγκατοικεί με τον Ταρζάν και τη Φρόσω. Ο Ταρζάν είναι ένας νεαρός ηθοποιός και η Φρόσω, μια εξηντάρα αναρχοαυτόνομη. Τα πράγματα είναι πολύ σκούρα μες στην κρίση, όταν μια εταιρεία από το εξωτερικό τους προτείνει να στήσουν μια τσόντα με νατουραλιστικά στοιχεία της Ελλάδας. Κι οι φίλοι μας –παρέα με τους Δίδυμους Πύργους, τις δίδυμες που μένουν από πάνω και αρέσκονται να στριμώχνουν τους ανθρώπους ανάμεσα στα εκπληκτικά στήθη τους- στρώνονται στη δουλειά.

Μακράν πιο δουλεμένο και απολαυστικό από το προηγούμενο, με λιγότερες ατάκες(στα υπέρ του) και περισσότερες σκηνές σεξ (αυτό κι αν είναι στα υπέρ του) και κάποιες από τις γνωστές εμμονές του συγγραφέα να χαλάνε τη σούπα. Στην τελική ένα βιβλίο από αυτά που μπορεί να σε κάνει να χαχανίζεις ασύστολα ένα απόγευμα πίνοντας καφέ, και δεν επιχειρεί να το «παίξει» κάτι διαφορετικό από αυτό που είναι. Αν στην πορεία σκεφτείς και πέρα από την παρωδία και καταλάβεις και δυο-τρία πράγματα παραπάνω, αυτό είναι δικό σου θέμα, και είμαι σίγουρη πως ο συγγραφέας ουδεμία ευθύνη φέρει.

«Ζωνιανά Gold», Παρασκευάς Ακαμάτης, εκδ. Ωκεανίδα, 2013, σελ.252

Υ.Γ. 1 Το βιβλίο το συνάντησα ήδη σε κατάλογο παλαιοβιβλιοπωλείου, ένα μήνα μετά την κυκλοφορία του. Αυτό το κάνει από τώρα κλασικό. Το δικό μου αντίτυπο έχει και αφιέρωση, έτσι για να ζηλεύετε. 

Υ.Γ.42 Το «Ζωνιανά Gold» είναι μακράν χειρότερος τίτλος από το «Χωρίς ψεύτικα βυζιά» που ήταν η αρχική ιδέα. Μα γιατί;