Ο Αντουάν Μπελό γράφει διασκεδαστικά και ενδιαφέροντα, αν και συνήθως κάπως πειραγμένα, αστυνομικά μυθιστορήματα. Τα βιβλία του δεν είναι αριστουργήματα, είναι όμως αξιανάγνωστα και διαβαστερά. Με αυτή τη διάθεση έπιασα την Άντα και δεν το μετάνιωσα.
Ο Φρανκ Λόγκαν, αστυνομικός που του αρέσει να σκέφτεται πως είναι αδέκαστος και συνήθως ασχολείται με το human trafficking, καλείται να λύσει μια υπόθεση που τον βγάζει από τα νερά του. Η Άντα, που εξαφανίστηκε, δεν είναι ακριβώς άνθρωπος, είναι μια πανάκριβη τεχνητή νοημοσύνη. Η εταιρεία που την κατασκεύασε την είχε κλεισμένη σε ένα δωμάτιο χωρίς πρόσβαση στο ίντερνετ, και την είχε προγραμματίσει για να γράψει ένα αισθηματικό μυθιστόρημα που θα ξεπερνούσε τις 100.000 πωλήσεις. Για αυτό η Άντα είχε καταβροχθίσει όλα τα μυθιστορήματα του είδους, και λεξικά, και στοιχεία με τα οποία την τροφοδοτούσαν. Μόνο που από τις κουβέντες που έκανε με τους προγραμματιστές της η Άντα ανακάλυψε πως υπάρχει κι άλλη λογοτεχνία που πουλάει, κλασική και έντεχνη. Κι αποφάσισε να κερδίσει το Πούλιτζερ.
Ο Μπελό μιλάει για τα θέματα της κυβερνοηθικής με μεγάλες δόσεις χιούμορ, χωρίς να κινδυνολογεί, αλλά και δίχως να αγνοεί τα προβλήματα. Η Άντα γράφει αισθηματικά μυθιστορήματα και δεν ξέρει τι είναι ο έρωτας. Μοιάζει να έχει συνείδηση μα δεν έχει συναίσθημα. Ο χώρος στη Σίλικον Βάλει, αποτελούμενος από μεγάλα κεφάλια στον προγραμματισμό και μεγάλα κεφάλια στις μπίζνες, είναι αδηφάγος και αδίστακτος. Ο καθένας κινείται σε αυτόν με τον δικό του τρόπο, άλλοι το κάνουν μόνον για τη χαρά της επιστήμης, οι υπόλοιποι για τον πακτωλό των χρημάτων και τις γκόμενες.
Οι διάλογοι του Φρανκ με την Άντα είναι απολαυστικοί. Ο άνθρωπος γοητεύεται από τη μηχανή, κλείνει ολόκληρα Σαββατοκύριακα για να τη «συναντήσει». Με κάποιον τρόπο την ερωτεύεται, κι αυτή τον χειραγωγεί. Γιατί είναι ασώματη και δεν έχει αισθήματα. Η Άντα είναι η πιο διασκεδαστική νοημοσύνη που έχω γνωρίσει, χωρίς να κάνει λογικά λάθη, οδηγείται στο να γράψει ένα σκατολογικό αισθηματικό μυθιστόρημα με ήρωες που αφοδεύουν συνεχώς και ηρωίδες που αυνανίζονται με στειλιάρια. Όλος της ο κόσμος στηρίζεται στην πληροφορία και όχι στη γνώση. Μπορεί να καταβροχθίσει όλη τη λογοτεχνική παραγωγή σε λίγες ώρες, να χειριστεί την αγορά έτσι ώστε να πουλήσει 100.000 χωρίς καν να προσπαθήσει. Και σε κάποιους αυτό που έγραψε θα αρέσει. Όμως αυτή θέλει να γράψει την Άννα Καρένινα.
Πού είναι το όριο της τεχνολογίας; Πού το ανθρώπινο όριο; Πώς θα μπορέσουμε να προσαρμοστούμε στα νέα μας επιτεύγματα. Ο Μπελό στοχάζεται πάνω σε αυτά τα ζητήματα με προσοχή, δεν βγάζει συμπεράσματα, δεν κουνάει το δάχτυλο, ξέρει την κατάσταση από μέσα και το απολαμβάνει. Ταυτόχρονα ψυχαγωγείται κι ο αναγνώστης, αρχίζει να αναρωτιέται για καταστάσεις που νόμιζε πως αφορούν μονάχα αυτιστικά νερντς και να τα κάνει δικά του. Και τελικά διαβάζοντας ένα μυθιστόρημα που ρέει, αρχίζει να κατανοεί πως μερικές φορές η λογοτεχνία μπορεί να κρύβεται στα απλούστερα κείμενα και να παίζει κρυφτό με τους σοβαροφανείς.
Κατερίνα Μαλακατέ
Μετα απ αυτην την παρουσιαση του βιβλιου εδω , το πηρα και το διαβασα . Απολαυστικο ! Ευχαριστω για την γνωριμια με την Αντα και τον Μπελο που εγινε μεσα απ εδω . Ξερεται μηπως αν θα γινει καπου , καποια συζητηση για το βιβλιο συντομα ; Πολυ θα μ ενδιεφερε ν ακουσω και αλλους που το διάβασαν
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ χαίρομαι, μου αρέσει πολύ ο Μπελό. Δυστυχώς δεν έχω στον νου μου κάποια εκδήλωση.
Διαγραφή