Μα τί παθαίνουμε στις αργίες και δε διαβάζουμε;

Στις γιορτές πάντα διάβαζα και έγραφα λιγότερο. Κι ας ήταν ο ελεύθερος χρόνος περισσότερος, σα να σχετίζεται με τις ανάσες και το καθημερινό μου πρόγραμμα η ανάγνωση, χαλαρώνει κι αυτή όσο ξεκουράζεται το κορμί μου. Ή μάλλον είναι θέμα προγραμματισμού, η ανάγνωση είναι σε τέτοιο βαθμό μέρος της καθημερινότητάς μου που μόλις η τελευταία γίνεται ακανόνιστη και χαλαρή, η πρώτη χάνει τη θέση της μέσα στη μέρα.

Είναι η ανάγνωση κάπως σαν τη δουλειά, το πλύσιμο των ρούχων και το μαγείρεμα; Θέλω να πω είναι δυνατόν να έχει ενταχθεί στο πρόγραμμα με τέτοιο τρόπο που να γίνεται ρουτίνα; Προφανώς σε ένα βαθμό είναι. Κι αν η απάντηση είναι ναι σε αυτό το ερώτημα, τότε που πάει η απόλαυση; Αν, όπως συχνά διατείνομαι «για μένα το διάβασμα είναι ξεκούραση και ευχαρίστηση πάνω από όλα», πως και γιατί δεν ταιριάζει με την ίδια ένταση στις σχόλες. Δεν ξέρω.

Δεν είναι πως δε διαβάζω στις διακοπές. Όχι όμως με την ίδια λύσσα. Και η μόνη πιθανή δικαιολογία που μπορώ να σκεφτώ, είναι αυτή: στις μέρες της ξεκούρασης δεν έχω ανάγκη την ανάγνωση για να χαλαρώσω. Αντίθετα όταν δουλεύω, σκέφτομαι με ηδονή σχεδόν την ώρα που όλα θα έχουν τελειώσει, το παιδί θα έχει αποκοιμηθεί κι εγώ θα αράξω στο κρεβάτι με το βιβλίο μου∙  το διάβασμα γίνεται ανάγκη και κάποιες φορές μονομανία.

Κάποτε μετανιώνω που πλένω τα πιάτα αντί να διαβάζω, άλλοτε που πρέπει να πάω στην τάδε ή στη δείνα υποχρέωση. Διαβάζω λιγότερο, όταν όλα συνηγορούν πως έχω χρόνο για να το κάνω. Και περισσότερο, όταν τα είκοσι λεπτά που ξεκλέβω είναι αταξία και αμαρτία, όταν αισθάνομαι την σκανταλιά του να μην εκπληρώνω κάποια από τις άλλες μου υποχρεώσεις. Για μένα η ανάγνωση είναι το παιχνίδι, η απιστία και η λαιμαργία μου. Κι ένας τρόπος να παραμένω παιδί, να σπάω τους κανόνες, να αποδυναμώνω τη ρουτίνα και να ταυτόχρονα να της κλείνω το μάτι. Κάπως σαν το κάθε βιβλίο να είναι και μια μικρή τολίπα καπνού που βγαίνει από τη φλεγόμενη χύτρα.

Υ.Γ. Δικαιολογίες που λιβανίζω τον "Υπόγειο κόσμο" μια εβδομάδα τώρα. 950 σελίδες είναι αυτές...