Ο καθηγητής είναι νεκρός. Όχι όποιος κι όποιος καθηγητής, μια ιδιοφυΐα στις χιτλερικές σπουδές, ο καθηγητής Μπρικ, μια καρικατούρα, ένας τύπος που ήξερε κάθε φορά να εφευρίσκει ξανά τον εαυτό του. Ένας χαρισματικός άνθρωπος. Τυχαίνει κι όταν πεθαίνει ο καθηγητής, ο προστατευόμενος του Φρίζο ντε Βος βρίσκεται σε μια περίεργη κατάσταση ντελίριου στο νοσοκομείο, κι έτσι αντί για αυτόν, τον λόγο στην κηδεία του καθηγητή τον βγάζει ο Φίλιπ ντε Βρις.
Για τον ντε Βρις, δεν μαθαίνουμε σχεδόν τίποτα, παρεκτός πως μοιάζει πάρα πολύ στον ντε Βος, και πώς ίσως απλά να πήρε τη θέση του για τη δημοσιότητα. Τα πράγματα περιπλέκονται όταν ο Φρίζο αποφασίζει να εκμεταλλευτεί την ομοιότητά του με τον Φίλιπ, και να συστήνεται στους ανθρώπους λες και είναι ο σωσίας του.
Μια πολύ καλογραμμένη κωμωδία καταστάσεων είναι το μυθιστόρημα του Ολλανδού Joost de Vries, χαρακτηρισμός που δεν συνάδει συχνά με τα βιβλία, αλλά συνήθως με ταινίες. Ο συγγραφέας έχει εξαιρετικό χιούμορ, χειρίζεται με μαεστρία τις καταστάσεις, δεν φτάνει αλλά αγγίζει πού και πού το γελοίο. Ενδιαφέροντα είναι τα κομμάτια που αναφέρονται στη φιλία Μπρικ και Φρίζο, ενώ μέσα στο μυθιστόρημα "παίζουν" κι οι χιτλερικές σπουδές που έχουν κι αυτές το γούστο τους. Ο έρωτας, η φιλία, και πάνω από όλα η δύναμη της συγκυρίας, φαίνεται να εξιτάρουν τον συγγραφέα. Του αρέσει να φτάνει τα πράγματα στα άκρα. Όπως και η έννοια της ταυτότητας, του εαυτού, του ποιος είμαι, γιατί είμαι, από τι ορίζομαι.
Δεν πρόκειται σίγουρα για κανένα αριστούργημα. Είναι όμως ένα αξιοπρεπές βιβλίο, που διαβάζεται εύκολα και μπορεί να σου δώσει αναγνωστικές ανάσες απαραίτητες για προχωρήσεις με κέφι στο επόμενο.
"Ο καθηγητής είναι νεκρός", Joost de Vries, μετ. Ινώ βαν Ντάικ-Μπαλτά, εκδ. Μεταίχμιο, 2016, σελ. 341
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου