27/4/10

Και τώρα τί θα γένουμε χωρίς βιβλιοθήκες;

Άραγε τι θα κάναμε σε τούτο το σπίτι αν δεν υπήρχαν οι βιβλιοθήκες; Μάλλον θα χρειαζόμασταν περισσότερα ρηλάξ. Τώρα είμαστε καλυμμένοι, το πρωί μετά τον θηλασμό το σκιουράκι χαζεύει τη μεγάλη βιβλιοθήκη στο σαλόνι. Η μαμά του μαγειρεύει. Το απόγευμα πριν τις βιταμίνες, το σκιουράκι χαζεύει τη βιβλιοθήκη στο γραφείο, όσο η μαμά του γράφει. Και μέσα στη νύχτα, όταν η μαμά πάει να πλύνει τα χέρια της, ανάμεσα στο άλλαγμα της πάνας και το φαγητό, το σκιουράκι κοιτά τη βιβλιοθήκη στο δικό του δωμάτιο (το κομμάτι που ξέμεινε εκεί μέσα ελλείψει άλλου χώρου) και δεν κλαίει. Κι αν ο μικρός χίκου χίκου είναι μόνο δυο μηνών, κι αν όταν είναι δυο, δώδεκα ή εικοσιδύο χρονών δεν θέλει ούτε να δει, ούτε να ακούσει για βιβλία, εγώ το χρέος μου θα το έχω κάνει. Προς το παιδί και τα βιβλία μου.

Τι θα έκανα εγώ αν δεν υπήρχαν βιβλιοθήκες στο πατρικό μου, αν δεν διάβαζα το “Oh brave new world” στα Αγγλικά σε ηλικία που μετά βίας κατάλαβα το τέλος, αν δεν πήγαινα σε ένα σχολείο με σημαντική βιβλιοθήκη; Μάλλον πάλι θα διάβαζα. Ή ίσως και όχι, μπορεί να διάβαζα μονάχα τα της επιστήμης μου και τέρμα.

Αυτός ο τύπος «αναγνώστη», που διαβάζει όλη μέρα επιστημονικά άρθρα, που γράφει κάποια από αυτά, που σπουδάζει δέκα ή δώδεκα χρόνια στην ανώτατη εκπαίδευση κι όμως δεν ανοίγει ένα λογοτεχνικό βιβλίο, με εκπλήσσει. Εγώ, που αγαπώ και τα επιστημονικά συγγράμματα και μου αρέσει να ακολουθώ τα τεκταινόμενα στην επιστήμη μου ακόμα και τώρα που είμαι στην αγορά εργασίας κι έξω από τα Πανεπιστημιακά νερά, δεν το διανοούμαι καν. Σα βαρετό και μονότονο μου κάνει. Σαν να μην είναι πραγματική αγάπη. Και τη δικαιολογία πως δεν υπάρχει χρόνος την ακούω βερεσέ.

Δεν ξέρω αν ο χίκου-χίκου θα γίνει αναγνώστης, αν θα αγαπά τη μουσική, όπως ο μπαμπάς του ή θα χαζεύει με τις ώρες τηλεόραση. Ξέρω πως θα προσπαθήσω να τα αγαπήσει τα βιβλία. Κι όταν αγαπήσει το είδος, νομίζω πως θα αγαπήσει και τα σχολικά. Έτσι, δεν θα τίθεται θέμα επιλογής, το ένα ή το άλλο. Ο χρόνος πάντα θα βρίσκεται. Ή και ποτέ. Γιατί καθώς θα παρατηρήσατε τον τελευταίο μήνα δε διαβάζω. Κι είναι καθαρά θέμα διάθεσης, χωρίς περιττές δικαιολογίες. Δε διαβάζω γιατί σε αυτή τη φάση δε γουστάρω να διαβάσω. Τόσο απλά. Αλλά οι βιβλιοθήκες μου με περιμένουν, με τα ραφάκια τους με τα αδιάβαστα, πιστές εκεί, μέχρι να ξαναγυρίσω.

8 σχόλια:

  1. Μακάρι ο χικού χικού να γίνει ο μεγαλύτερος βιβλιοφάγος! :)
    Εγώ ανήκω σε αυτούς που διαβάζουν κατά κύριο λόγω επιστημονικά άρθρα αλλα κρυφοκοιτάει προς την λογοτεχνία οποτε μπορούν (αυτό τον καιρό noah gordon).
    Καλή συνεχεια, και ότι καλύτερο για τον χικού! ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Χαίρομαι που το ακούω. Γιατί με μια επιπόλαιη ματιά δεν βλέπω κανέναν γύρω μου να διαβάζει.

    Ευχαριστώ, ελπίζω το σκιουράκι να ενδιαφερθεί έστω και λιγάκι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Όταν είσαι κάθε μέρα χωμένος σε επιστημονικά βιβλία, άρθρα, έρευνες και μελέτες, η λογοτεχνία βοηθά να "καθαρίσει" το μυαλό σου από τα κατάλοιπα της επιστημοσύνης. Έστω και 15 σελίδες με βαριά μάτια λίγο πριν σε πάρει ο ύπνος βοηθούν. Το μυστικό είναι να μην περάσει μέρα χωρίς λογοτεχνία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Nα σου πω κάτι εκ πείρας. Ότι και να γίνει, έστω και αν για ένα διάστημα διακόψει τις σχέσεις του με το βιβλίο, μην φοβηθείς. Θα ξαναγυρίσει εκεί. Τίποτε δεν πάει χαμένο από τις εικόνες της βρεφικής ηλικίας, όπως και τίποτε δεν μπορεί να σώσει ένα παιδί από το αντίθετο...
    Να σου ζήσει το μωρό σου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Συμφωνώ, Χρήστο μου. Έχει σημασία να σου γίνει συνήθεια. Και τότε γίνεται ξεκούραση και διασκέδαση και ανάγκη.

    Σε ευχαριστώ πολύ, αλατάκι. Ελπίζω οι εικόνες της βρεφικής του ηλικίας να είναι οι καλύτερες που μπορώ να του δώσω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. BTW ετοιμάζω post με πρόσφατη (πολύ!) online βιβλιοπαραγγελία από Alibris - σύντομη παρουσίαση βιβλίων και bonus σύγκριση τιμών με δυνητική αγορά από βιβλιοπωλεία της Αθήνας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Εγώ πάλι νομίζω ότι κατά την εφηβεία του το σκιουράκι,σαν άλλο σαχτουρικό ζωάκι,θα βγάλει άγρια δόντια και θα σας φάει! Πιθανότατα θα σας κουβαλάει επίτηδες ό,τι υπάρχει σε χαζοπεριοδικό,παραλογοτεχνία κπλ,έτσι για να σας τη σπάσει.Αυτά μέχρι να αυτοπροσδιοριστεί μέσω της αντίθεσης.Μετά θα επανέλθει,αρκεί να το 'χει και μέσα του βέβαια...
    Άλλο σενάριο: Το σκιουράκι διαβάζει απ'τα 15 Σαρτρ και Μπατάιγ και Βίτγκενσταιν και σνομπάρει απελπιστικά τις δικές σας αναγνώστεις ως υποδεέστερες,κάνοντάς σας να αφρίζετε! (μια σταλιά πραμα κι έχει και άποψη!)
    Πολλά μπορεί να κάνει ένα σκιουράκι...

    ΥΓ: Γουστάρω πολύ που λες ότι αυτόν τον καιρό δε διαβάζεις γιατί δε γουστάρεις! Μεταξύ βιβλιόφιλων,είναι σχεδόν ταμπού η ομολογία της έλλειψης αναγνωστικής διάθεσης!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Και τα δυο ενδεχόμενα εξίσου φοβερά, ομολογουμένως. Κι αν κρίνω από τη δική μου εφηβεία, μπορεί να κάνει ταυτόχρονα και δυο, μόνο και μόνο για να μας τη σπάσει το αιμοβόρο ζωάκι.

    Ε, όχι και ταμπού. Διαβάζουμε γιατί μας αρέσει, όχι γιατί έτσι επιβάλλεται. Κι από ποιόν να μας επιβληθεί, δηλαδή....

    ΑπάντησηΔιαγραφή