26/11/09

Μετά το σεισμό


Η αγάπη για κάποιους συγγραφείς δεν είναι μόνο εμμονή, στηρίζεται και σε εντελώς αντικειμενικά κριτήρια. Κι αν το αυτό που με ώθησε να διαβάσω τη συλλογή διηγημάτων «Μετά το σεισμό» του Χαρούκι Μουρακάμι ήταν το όνομά του στο εξώφυλλο –ποτέ δεν ήμουν καλή αναγνώστρια διηγημάτων – το βιβλίο με αντάμειψε με έναν σωρό τρόπους.

Τα διηγήματα της συλλογής έχουν έναν κοινό άξονα, οι ήρωες τους με τρόπο συχνά μακρινό και αόριστο είναι συνδεδεμένοι με το σεισμό σε μια περιοχή της Ιαπωνίας, το Κόμπε. Ο πραγματικός συνεκτικός κρίκος όμως είναι η ίδια η γραφή του Μουρακάμι. Κι αυτό δεν έχει να κάνει με το εξωπραγματικό, μαγικό στοιχείο που διαπερνά όλα του τα έργα. Εξάλλου εδώ η υπέρβαση της πραγματικότητας είναι ίσως λιγότερο παρούσα από ότι σε κάθε άλλο του αφήγημα. Είναι κυρίως η καθαρότητα με την οποία νοήματα βαθιά και έντονα περνούν στον αναγνώστη χωρίς να κουράζουν, σχεδόν δίχως να τα καταλάβεις.

Μια γυναίκα παρατά τον φαινομενικά τέλειο γάμο της, γιατί ο άντρας της είναι «άδειος». Μετά το σεισμό. Μια άλλη αρέσκεται να βλέπει τις φωτιές που ανάβει στην παραλία ένας μεσήλικος ζωγράφος που φοβάται τα ψυγεία. Ένας άντρας βρίσκει επιτέλους τη γυναίκα της ζωής του που ήταν πάντα εκεί και σαν αποκορύφωμα, ένας εισπράκτορας καθυστερούμενων δανείων, άσχημος, ανιαρός και μόνος, σώζει με τη βοήθεια του γιγάντιου Βατράχου το Τόκιο από το σεισμό που ετοιμάζει το τεράστιο Σκουλήκι.

Τα διηγήματα για μένα σχεδόν ποτέ, με την εξαίρεση του Μπόρχες ίσως, δεν έχουν την πολυπλοκότητα ενός μυθιστορήματος. Έτσι οι ιστορίες στο «Μετά το σεισμό» δεν φτάνουν φυσικά το «Κουρδιστό πουλί» ή το «Νορβηγικό δάσος». Αλλά με τη λιτότητα και την καθαρότητά τους κατορθώνουν να ταξιδέψουν τον αναγνώστη, να τον κάνουν να λυπηθεί όταν οι λέξεις τελειώνουν, να θέλει κι άλλο. Κι αυτό μόνο μια Ιαπωνική ψυχή με αυθεντικό λογοτεχνικό ταλέντο, μπλεγμένη στο Δυτικό κόσμο, μπορεί να το κάνει.

* Η κριτική δημοσιεύεται στο τεύχος της Bookmarks που κυκλοφορεί.
http://issuu.com/e-bookmarks/docs/bookmarks01-web

4 σχόλια:

  1. "Δεν είμαι ούτε μεταφορά, ούτε υπαινιγμός, ούτε αποδόμηση, ούτε στατιστικό δείγμα, ούτε αποτέλεσμα κάποιας άλλης περίπλοκης διεργασίας - είμαι ένας αυθεντικός βάτραχος."

    http://mathandliterature.blogspot.com/2009/10/blog-post_28.html

    Καλημέρα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Οφείλω να πω ότι πρόκειται για ένα από τα ωραιότερα βιβλία που έχω διαβάσει το τελευταίο διάστημα, αφού χωρίς λογοτεχνικές υπερβολές ή άλλου είδους τερτίπια, καταφέρνει να απογυμνώσει τον ανθρώπινο ψυχισμό και να τον εμφανίσει αποφλοιωμένο στον αναγνώστη.( από http://www.diavasame.gr/page.aspx?itemID=PPG1386_634) θα συμφωνήσω πως δεν φτάνει άλλα έργα του μα το απόλαυσα...(σαν το νορβηγικό δάσος δεν έχει...)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ανώνυμος17/6/14, 10:14 μ.μ.

    Υπεροχη συλλογη διηγηματων ,συμφωνω απολυτα με την περιγραφη σου Κατερινα,τα ειπες ολα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή