17/3/10

Μακριά, πολύ μακριά


«Μακριά, πολύ μακριά» από την Ιρλανδία, ο Γουίλι Νταν, εθελοντής στο Βρετανικό στρατό κατά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο ζει στα χαρακώματα της Φλάνδρας τον εφιάλτη του χημικού πολέμου. Γύρω του οι συμπατριώτες του πεθαίνουν. Αλλά και στην πατρίδα πεθαίνουν. Οι πρώτες προσπάθειες για την Αυτοδιάθεση της Ιρλανδίας φέρνουν τους Ιρλανδούς αντιμέτωπους με το Βρετανικό στρατό και το Γουίλι αμήχανο σιγά σιγά, με το θάνατο να τον περιτριγυρίζει, ανάμεσα στο καθήκον για την υπεράσπιση της πατρίδας Βρετανίας και την υπεράσπιση της πατρίδας Ιρλανδίας. Ειδικά όταν τα χέρια του βάφονται με αδελφικό αίμα.

Βαθιά αντιπολεμικό και ταυτόχρονα σκληρό και ανελέητο, παράλογο εντελώς όπως όλοι οι πόλεμοι, εμφύλιοι ή παγκόσμιοι, το βιβλίο του Σεμπάστιαν Μπάρυ εστιάζει στον άνθρωπο για να μας πει την Ιστορία. Κι όσο κι αν σε ένα βαθμό κάθε αντιπολεμικό μυθιστόρημα μέσα από τις φρικαλέες περιγραφές μας εξοικειώνει με τον πόλεμο (που δε θα έπρεπε) δεν παύει τούτο εδώ με την καυστική ματιά του και την εξαιρετική γραφή να είναι άριστο δείγμα του είδους.

2 σχόλια:

  1. Ανώνυμος18/9/15, 5:32 μ.μ.

    Καταπληκτικό αντιπολεμικό δράμα. Ανάγλυφα περιγράφονται από τον συγγραφέα συναισθήματα και χαρακτήρες (τόσο οι κύριοι όσο και οι δευτερεύοντες).

    ΑπάντησηΔιαγραφή