17/12/11

Αγαπητέ Άγιε Βασίλη

Αγαπητέ Άγιε Βασίλη, φέτος θα ήθελα τα:
1)      «Gravity’s rainbow», Thomas Pynchon








 
2)      «Στην άκρη του κόσμου», Γιώργος Ξενάριος











3)      «The slap» , Chris Tsiolkas


 
4)      «ΧάπιΛου» , Εύη Λαμπροπούλου












5)      «Ο ένοικος», Javier Cercas



6)      «Rewind», Μ. Ξυλούρη











7)      «Χρονικό του μοναστηριού», Jose Saramago


Θα σε παρακαλούσα να μην λάβεις υπόψη σου τη στάκα με τα σχεδόν 20 αδιάβαστα βιβλία στο κομοδινό μου.

Παντοτινά δική σου,
Η μικρή Κατερινούλα

Υ.Γ. Κάθε ιδέα για προσθήκη στη λίστα του Άγιου ευπρόσδεκτη. Ακούω

18 σχόλια:

  1. Ανώνυμος17/12/11, 9:37 μ.μ.

    Ειδικά τα φετινά χριστούγεννα ο άγιος πρέπει να είναι ιδιαιτερα γενναιόδωρος!!
    Η δική μου λίστα:

    Εις γην Χαναάν, Σεμπάστιαν Μπάρι
    Μαύρη θάλασσα, Μαύρος Ουρανός, Ιζετ τζελασιν
    Ο άνθρωπος που αγαπούσε τα σκυλιά, Λεονάρδο Παδούρα
    Τα Παιδιά του Κάιν, Νίκος Παναγιωτόπουλος

    Να ευχηθώ στο "Διαβάζοντας" καλά χριστούγεννα με καλές αναγνωστικές στιγμές!!!
    ΕΚ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Θα συμφωνήσω με το "Εις γης Χαναάν" μου κάνει περισσότερο κλικ από το "Ένα κάποιο τέλος" που επίσης θα ήθελα να διαβάσω αλλά όχι τόσο άμεσα
    "Το σπίτι του τεμένους" - Καντέρ Αμπτολάχ
    "Τα παιδιά του μεσονυχτίου" - Σαλμαν Ρουσντι
    "2666" - Μπολάνιο που είναι και φρέσκο στα ελληνικά
    "Το χρονικό του Τράβνικ" - Ίβο Άντριτς
    Αυτά θα ζητούσα εγώ που δεν τα έχω διαβάσει ακόμα

    Θα σου πρότεινα να ζητήσεις το "Στο τέλος της γης" του Γκρόσμαν και το "Χαρταετοί πάνω από την πόλη" αν δεν τα έχεις διαβάσει. Και γενικά ότι δεν έχεις διαβάσει από Λιόσα εννοείται ευπρόσδεκτο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Εγώ πάντως ζήτησα ήδη απ'τον άγιο το "2666"(Άγρα).

    Λοιπόν,ό,τι μου 'ρχεται στο μυαλό,μπαμ μπαμ!

    Το "Μπάρτλμπυ,ο γραφέας",του Μέλβιλ,στη νέα μετάφραση(Άγρα),για να τη συγκρίνεις με την επίσης αξιόλογη του Κουμανταρέα(Μπάρτλεμπυ,ο γραφιάς) που απ'ό,τι θυμάμαι έχεις διαβάσει.

    "Το γαλάζιο του ουρανού",του Μπατάιγ (Άγρα- όχι,δεν παίρνω ποσοστά),γιατί είναι το πιο πολιτικό και επίφοβο έργο του.

    "Ο ανιψιός του Βίτγκενστάιν",του Μπέρνχαρντ(Εστία),διότι δεν νοείται μια μπερνχαρντική σαν εσένα να μην έχει διαβάσει μία από τις καλύτερες -κατά τη γνώμη μου- στιγμές του τρομερού Αυστριακού.

    "Το πρόγευμα στο Τίφανις" του Καπότε,γιατί το διάβασα πρόσφατα και μου άρεσε πάρα πολύ και γιατί διαβάζεται πολύ εύκολα και γιατί είναι συγκινητικό και γιατί έχει γίνει και μέτρια χολιγουντιανή ταινία,που βλέποντάς την βγάζεις χρήσιμα συμπεράσματα για τους κανόνες του μαζικού θεάματος(ωστόσο αγαπάμε τη Χέμπορν,το ελαφάκι) και γιατί ο Καπότε μπορεί να γίνει ΚΑΙ πολύ τρυφερός και γιατί τα Χριστούγεννα θέλουμε να ακούμε ΙΣΤΟΡΙΕΣ και σε αυτό το μικρό μυθιστόρημα ο Καπότε μας διηγείται υπέροχα μια ιστορία και γιατί η Χόλι Γκολάιτλι είναι μια από τις πιο γοητευτικές ηρωίδες της λογοτεχνίας και γιατί το "Τίφανις" της Χόλι μού θυμίζει το αγαπημένο μου "Γιουκάλι" του Κουρτ Βάιλ και γιατί ο τίτλος και μόνο είναι θαυμάσιος (άκου ΠΡΟΓΕΥΜΑ στο Τίφανις!!!) και γιατί έτσι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Α,το πρόγευμα παρέχεται από τον Καστανιώτη,ξέχασα να το γράψω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. @ ΕΚ : Το "Εις γην Χαναάν" θέλω κι εγώ να το διαβάσω. Ο Σεμπάστιαν Μπάρι μου αρέσει. Παδούρα και Ιζελασίν δεν τους ξέρω, λεπτομέρειες παρακαλώ...

    @Read for a life: Ο Μπολάνιο είναι φυσικά στα προσεχώς, αλλά είναι ένα βιβλίο που απαιτεί μια άλφα απόφαση για να το ξεκινήσεις. Κι ακόμα δεν είμαι σε αυτή την φάση. Άντριτς όλο λέω πως θα διαβάσω, κι όλο κάτι μου προκυπτει.

    @ Johnny Panic : Το οτι θυμάσαι τί έχω διαβάσει είναι πραγματικά αξιοθαύμαστο :-) Το πρόγευμα το έχω διαβάσει κι ομολογώ πως κι εγώ το συμπαθω (και το ελαφάκι επίσης). Τον ανιψιό του Βινγκενσταιν τον είχα ολωσδιόλου ξεχάσει, θα μπει άμεσα στη λίστα. Μπατάιγ δεν έχω διαβάσει, μάλλον πρέπει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Σας προτείνω ένα υπέροχο βιβλίο-τούβλο που διαβάζεται εύκολα, τις ιστορίες από την Κολιμά του Σαλάμοφ. Το βιβλίο του Μπαρνς εξαιρετικό ( 210 σελίδες) διαβάζεται πάρα πολύ γρήγορα. Καλά διαβάσματα και καλές γιορτές.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Αν δέχεσαι και θεατρικά,κλείνω με Ντύρενματ και την ανατριχιαστικά επίκαιρη "Επίσκεψη της γηραιάς κυρίας".

    Φακελωμένη σ'έχω,τι νόμιζες...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. @ Ρουμπάκης Γιάννης : Με φοβίζουν λίγο οι ιστορίες από τα Γκουλαγκ. Το Αρχιπέλαγος με δυσκόλεψε.

    @ Johnny Panic : Ο καλός ο μύλος όλα τα αλέθει αλλά τα θεατρικά προτιμά να τα βλέπει. "Η επίσκεψη της γηραιάς κυρίας" με ιντριγκάρει ως ιδέα, όμως αφού δεν μπόρεσα να τη δω (νομίζω κάπου ανέβηκε πέρισι ή πρόπερσι), θα την αφήσω για αργότερα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Σαλάμοφ, Μπολάνιο (2666), Μάτσουριν (Μέλμοθ από Gutenberg) και φρέσκο Πεσσόα από Νεφέλη μεταφρασμένο από την Μαρία Παπαδήμα (η μόνη που τον μεταφράζει από τα πορτογαλλικά και έχει εντρυφήσει στο έργο του). Και όλα κάτω από το δέντρο. Εγώ το γέμισα ήδη...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Όλα μικρά και διακριτικά, ναυτίλε :-) Τον Πεσσόα τον θέλω κι εγώ. Λέω να κρατηθώ λίγες μέρες ακόμα πριν κάνω τις τελικές επιλογές μου. Άδειο ακόμα το δεντράκι, το τραβολογάει κι ο γιός μου, έχει δεινοπαθήσει....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Συντρόφια, κανένα Έλληνα δεν θα προτείνετε;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Το δικό μου στοίχημα φέτος -με τη βοήθεια του Άγιου Βασίλη- είναι να διαβάσω τον Άτλαντα της Άυν Ραντ.

    Καλή ανάγνωση!

    ΥΓ. "Ο ένοικος" του Θέρκας δεν με ενθουσίασε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. @ Άνθρωπος χωρίς ιδιότητες : Σύντροφε, στη δική μου λίστα ένα σωρό ελληνικά διακρίνω. Πώς το έπαθα, άγνωστο.....

    @Ιω: Τον Άτλαντα, ε; Αυτό απαιτεί μια απόφαση είναι η αλήθεια. Εύχομαι καλή ανάγνωση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Αγαπητή κ Μαλακατε
    Το ελληνικό βιβλίο ποιο ποσοστό αντιστοιχεί από τα βιβλία που προτάθηκαν(απ'όλους);
    Υ.Γ Μια παρένθεση: Δεν υπάρχει καλή ανάγνωση, ούτε απολαυστική ανάγνωση. Υπάρχει μόνο ανάγνωση, που είναι μια κοπιαστική διαδικασία, ικανή να την ασκήσουν λίγοι. Γι'αυτό άλλωστε δεν υπάρχουν πολλοί αναγνώστες. Όλα τ'άλλα, περί ελεύθερου χρόνου, εκπαίδευσης, και τα ρέστα, είναι άλλοθι για να καλύψουμε την τεμπελιά μας.
    Καλή σας με΄ρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Ε, λοιπόν για άλλη μια φορά θα με βρείτε σύμφωνη, ως προς την ανάγνωση γενικά. Αν και την ιστορία με τα ελληνικά βιβλία δεν την κατανοοώ, αν είναι καλά να τα διαβάσουμε βεβαίως, αν δεν είναι, γιατί να μας απασχολεί η ελληνικότητά τους;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Ανώνυμος9/11/12, 1:36 π.μ.

    το Gravity’s rainbow» του Thomas Pynchon είναι το μοναδικό βιβλίο που το διάβασα παρέα με "λυσσάρι" σημειώσεις μπας και βγάλω νόημα... η Εύη Λαμπροπούλου είναι η αγαπημένη μου Ελληνίδα συγγραφέας (με δεύτερη την Σοφία Νικολαίδου)

    (ο φιλος σου ΚΚ69)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Μάλλον έτσι πρέπει να το διαβάσω κι εγώ, με λυσσάρι, διαφορετικά δεν το βλέπω. Για τη Λαμπροπούλου κάτι είχα καταλάβει από τα ιντεράκτια σου.

    Αυτό το ΚΚ69 πολύ.. κάπως ακούγεται, μήπως να το υιοθετούσες;

    ΑπάντησηΔιαγραφή