27/5/10

Η Ζωή του Πι

Το οπισθόφυλλο υποσχόταν πως θα πιστέψω ξανά στο Θεό, δεν μπορούσα λοιπόν παρά να το πάρω. Αποδείχτηκε κακή επιλογή, εκτός που έχω πάψει να πιστεύω σε αλούτερα πράγματα χρόνια τώρα, βαρέθηκα μέχρι δακρύων. Χρόνια είχα να διαβάσω βιβλίο τόσο διαγώνια, όσο διάβασα τις κοντά πεντακόσιες σελίδες από το " Η Ζωή του Πι" του Γιαν Μαρτέλ.

Λίγα λόγια για την πλοκή λοιπόν. Ο Πι είναι ένα παιδάκι που ζει στην Ινδία και η οικογένειά του έχει ένα ζωολογικό κήπο (200 σελίδες). Του αρέσουν όλες οι θρησκείες, παρ' όλο που η οικογένειά του είναι ουσιαστικά αδιάφορη προς αυτές, κι εκτός από ινδουιστής δηλώνει και χριστιανός και μωαμεθανός. Κάποια στιγμή η οικογένεια αποφασίζει να μετακομίσει στον Καναδά και -μαζί με τα ζώα που πουλήθηκαν στα δέκα σημεία του ορίζοντα- φορτώνεται σε ένα καράβι. Το πλοίο ναυαγεί και μόνος επιζών σε μια βάρκα είναι ο Πι μαζί με μια τίγρη, μια ύαινα, μια μαϊμού και μια ζέβρα. Ακολουθούν ατελείωτες περιγραφές μέχρι να σωθεί (300 σελίδες).

Α, το βιβλίο πήρε το Booker το 2002.

20 σχόλια:

  1. συμφωνώ απολύτως, θα μπορούσε να ήταν ένα μικρό διήγημα αλλά το τράβηξε κυριολεκτικά από τα μαλλιά..
    απορώ και εγώ με αυτούς που το βράβευσαν.. πρέπει να είχαν πολυυυ ελεύθερο χρόνο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Τουλάχιστον να γλυτώσουν άλλοι.... Να μη την πατήσουν κι άλλοι. Έχω πάρει πολλές φορές βιβλία που ... δεν διαβάζονταν με τίποτα....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Δεν το άντεξα από τη βαρεμάρα. Ήταν από τα λίγα βιβλία που έχω παρατήσει. Απορώ πώς πήρε το Booker.

    Όσο για την ελληνική έκδοση (και ειδικά το εξώφυλλο), απαράδεκτη. Σαν τα βιβλία του εκδοτικού οίκου που διαφημίζει το Alter.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ώστε δε βαρέθηκα μόνο εγώ. Πάλι καλά. Καλά το εξώφυλλο μόνο για παιδικό θα ήταν φυσιολογικό, δεν το συζητώ. Τα βραβεία είπαμε, είναι σχετικά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ανώνυμος11/9/10, 5:20 μ.μ.

    οσοι το παρατησατε ξαναπιαστε το οποσδηποτε!
    ειναι οντως απο τα πιο βαρετα βιβλια που εχω διαβασει αλλα αξιζει το τελος..Οι τελευταιες δεκα σελιδες συγκεκριμενα που προφανως κ γι αυτες κερδισε τα βραβεια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ανώνυμος28/10/10, 4:21 μ.μ.

    alites mia xara ine to viblio ke mono pou to palikaraki andekse tosous mines , esis den exete dio meres na to diavasete ???

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Δυο; Για δοκίμασε μια βδομάδα. Και είμαι και γρήγορη στο διάβασμα, πανάθεμα με....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ανώνυμος19/1/11, 9:21 μ.μ.

    Παιδιά, τυχαία είδα τα σχόλιά σας. Έχω διαβάσει το βιβλίο ήδη 3 φορές. Την πρώτη ομολογώ ότι με κούρασε λίγο το πρώτο μέρος γιατί δεν ήξερα που το πήγαινε ο συγγραφέας. Αλλά μετά δεν το άφηνα από τα χέρια μου. Τις επόμενες δύο φορές που το διάβασα, παρατηρούσα κάθε λεπτομέρια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Ομολογώ πως δεν θα το άντεχα να το ξαναδιαβάσω. Ίσως σε κάποια χρόνια, τί να πω....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. εγώ πάλι το λάτρεψα και αντιθέτως δεν βαρέθηκα καθόλου! το βρίσκω εξαιρετικά ευρηματικό και πανέμορφα γραμμένο και σε όποιον το πρότεινα συμφώνησε... τελικά τα σκουπίδια του ενός μάλλον είναι ο θησαυρός κάποιου άλλου... ίσως θα έπρεπε να λειτουργεί ένας δίαυλος ανταλλαγής αυτών που δεν μας αρέσουν αλλά τα λατρεύουν άλλοι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ανώνυμος6/12/12, 4:57 μ.μ.

      Συμφωνώ. Και εγώ το λάτρεψα!! στο τέλος μάλιστα, όταν κατάλαβα την αλληγορία και την τραγικότητα, έκλαψα. Θα το ξαναδιαβάσω!!

      Διαγραφή
  11. Ανώνυμος13/2/12, 12:48 π.μ.

    Διάβασα το βιβλίο πρόσφατα. Το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα όταν το τελείωσα ήταν ότι περιέγραφε βάρβαρες καταστάσεις. Το παιδί έζησε φρικτά πράγματα και έπλασε με την φαντασία του όλη αυτήν την ιστορία με τα ζώα για να μπορέσει να αντέξει. Το βιβλίο είναι αληγορικό αλλά δεν ξέρω πως θα μπορούσε να με κάνει να πιστέψω στον Θεό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Ανώνυμος3/12/12, 4:34 μ.μ.

    Στον θεό δεν πιστεύω ετσι κι'αλλιως, ούτε υπάρχει κάτι που θα με έκανα να πιστεψω. Το βιβλίο είναι υπέροχο, το διάβασα ήδη δύο φορές και ανυπομονώ να δώ την ταινία.
    Νομίζω οτι αυτοί που δεν τους άρεσε, μάλλον δεν κατάλαβαν τίποτα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εγώ πάντως σίγουρα τίποτα, δεν το κρύβω, εξάλλου. Είπαμε δεν είναι όλα τα βιβλία για όλους, θα ήταν βαρετό.

      Διαγραφή
  13. Ανώνυμος4/12/12, 3:03 μ.μ.

    Παντως η ταινία που βγαίνει στους κινηματογράφους σύντομα είναι απίστευτη.....την είδα στο εξωτερικό!!! καμία σχέση με το βιβλίο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Λες να το τολμήσω; Στην ταινία θα είναι πιο εύκολο να μην πελαγοδρομήσει κανείς. Με έβαλες σε σκέψεις...

      Διαγραφή
  14. Ανώνυμος11/2/13, 9:34 μ.μ.

    παιδια κριμα που δε σας αρεσε ,ειναι ενα απο τα αγαπημενα μου βιβλια , ταξιδευω μεσα στην περιπετεια του, αλλα γενικα μ`αρεσουν οι ιστοριες επιβιωσης. η κολλητη μου παντως μονο που δεν μου το εφερε στο κεφαλι οταν μου το επεστρεψε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Ανώνυμος27/4/14, 6:02 π.μ.

    Το βιβλίο δεν το διάβασα. Και το πιθανότερο είναι να μη το διαβάσω ποτέ. Όμως η ταινία είναι...το κάτι άλλο! Ο Ανγκ Λι είναι ένας χαρισματικός σκηνοθέτης με ευαισθησία και αφηγηματική ικανότητα που μαγεύει. Είναι και ανατολίτης...οπότε διαβάζει την ιστορία από μέσα κι όχι απλά σαν μιά εξωτική περιπέτεια, όπως θα την έβλεπε κάποιος δυτικός τουρίστας. Κατα κάποιο τρόπο κάνει τη πολιτισμική διαδρομή Δύση-Ανατολή του Καναδού συγγραφέα αντίστροφα (όπως την κάνει και ο ήρωας του βιβλίου) πιό ζωντανά, αντιπροσωπευτικότερα και απλούστερα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Ανώνυμος18/7/14, 7:42 μ.μ.

    Το βιβλίο είναι εξαιρετικό.Δεν το διάβασα στα ελληνικά αλλά στο αγγλικό και δεν με κούρασε ούτε αράδα.

    Πρέπει να καταλάβουμε πως είναι ένα βιβλίο που έχει κρυμμένα διαμαντάκια και τα βρίσκεις εκεί που δεν τα περιμένεις.Ακριβώς όπως και ο Πι ό,τι χρειάζεται για να ζήσει.Πρέπει αν είσαι λίγο "μέσα" για να τα βρεις.

    Το δε 3ο μέρος είναι χαστούκι σε κάτι άθεους που το παίζουν ανώτερη φυλή και κάργα απελεύθεροι καταδικάζοντας τον άλλο που πιστεύει σε κάτι.Κανονικό ξεβράκωμα.

    Ίσως και γι'αυτό να μην άρεσε τόσο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Ανώνυμος21/7/14, 11:40 μ.μ.

    Λέει πως τελικά θα πιστέψεις στον Θεό γιατί αυτό που ουσιαστικά προκύπτει από όλη την ιστορία είναι πως όταν ο άνθρωπος δει τον εαυτό του και τη ζωή του καθαρά ορθολογιστικά καταλήγει να γίνει το πιο άγριο θηρίο στον κόσμο, γίνεται ακόμα και κανίβαλος. Αντίθετα όταν ανήκει σε κάποια θρησκεία, σε όποια θρησκεία, τότε χάρη σε αυτή αποκτά ιδανικά και ξεφεύγει από τα ζωώδη ένστικτά του. Τελικά δηλαδή ό,τι ο άνθρωπος προβάλλει ως πανανθρώπινες αξίες. σεβασμός στη ζωή, στον άνθρωπο κτλ δεν είναι ανθρώπινες αξίες αλλά θεϊκές.

    ΑπάντησηΔιαγραφή