"God is dead", τόσο απλά, λοιπόν, ο Θεός παίρνει τη μορφή μιας γυναίκας στο Νταρφουρ και κατά τη διάρκεια των εχθροπραξιών πεθαίνει. Σκυλιά τρώνε το πτώμα του και αποκτούν κάτι από τις ιδιότητές του, αρνούνται όμως τη θεότητα. Δέκα νεαροί φίλοι αποφασίζουν να διαπράξουν μαζική αυτοκτονία, γιατί ο κόσμος δεν είναι πια αυτός που ήταν. Ελλείψει άλλου θεού, οι γονείς θεοποιούν τα παιδιά τους, ο κόσμος ακόμα αλληλοσκοτώνεται αλλά αντί να το κάνει για τις θρησκείες το κάνει για συγκρουόμενες θεωρίες ψυχολογίας(!). Α, κι η οικογένεια ένος από αυτούς τους κλασικούς μαζικούς φονιάδες - που δεν παύουν να υπάρχουν, εννοείται-κατηγορείται για θρησκόληπτη και δεν μπορεί να αντέξει το βάρος τέτοιας προσβολής.
Ο Θεός πέθαινει μα ο κόσμος συνεχίζει να γυρίζει. Η ζωή βρίσκεται στην ανθρώπινη φύση κι όποιος δεν μπορεί τη σκέψη ενός πεθαμένου θεού πεθαίνει, οι άλλοι επιβιώνουν. Ο Ron Currie γράφει ένα βιβλίο ξεκαρδιστικό, ανθρώπινο, σαν σπονδυλωτό μυθιστόρημα, όπου διάφοροι κόσμοι και διάφοροι άνθρωποι ενώνονται με μια και μόνο ιδέα: ο Θεός είναι νεκρός.
"God is dead", Ron Currie, Viking Adult, 2007, pg.182
"God is dead", Ron Currie, Viking Adult, 2007, pg.182
Το ήξερα ότι κάποια μέρα έστω και στις σελίδες ενός βιβλίου θα μπορούσαμε να αλληλοσκοτωνόμαστε και επίσημα(βεζύρηδες στη θέση του Βεζύρη και με τη βούλα)...παρεμπιπτόντως,διέκρινα ιχνος ειρωνίας στο θαυμαστικό;;;
ΑπάντησηΔιαγραφήΝ.
Ειρωνία, πώς σου πέρασε από το μυαλό... :-Ρ Evolutionary Psychologists vs Postmoderm Anthropologists....
ΑπάντησηΔιαγραφή