Ένα ονειρικό βιβλίο, που κόντεψα να παρατήσω στη σελίδα 45 είναι το μυθιστόρημα του Αντόνιο Ταμπούκι, «Ο Τριστάνο πεθαίνει. Μια ζωή». Αφηγητής ο ίδιος ο Τριστάνο, που μιλά για τον εαυτό του σε τρίτο πρόσωπο σε έναν φανταστικό(;) συγγραφέα που έχει ήδη γράψει για την ηρωική ζωή του. Στην αρχή ακούμε μόνο σπαράγματα, ο αφηγητής στο νεκροκρέβατο μιλά για τον Τριστάνο, με αποσπασματικές εικόνες και ολίγη από φιλοσοφία. Μετά μπαίνουμε στη ροή του μύθου, κι έτσι το παιχνίδι αφηγητή-ήρωα που μιλά για τον εαυτό του πεθαίνοντας στον συγγραφέα του είναι εξαιρετικά γοητευτικό.
Ο Τριστάνο είναι εκείνος ο ιταλός στρατιώτης που γυρίζει το όπλο στο Γερμανό σύμμαχο όταν τον βλέπει να σκοτώνει αναίτια ένα παιδί και μια γριούλα κι έπειτα παίρνει τα βουνά. Γνωρίζει μια Ελληνίδα, τη Δάφνη, τον απόλυτο και παντοτινό του έρωτα, μια Αμερικανίδα, τη Μαίρυλιν, που τη λέει Ροζαμούντα και πάει μαζί της στην Ισπανία, αντί να ψάξει τη Δάφνη του. Οι ημικρανίες, ένα παιδί που δεν είναι αλλά είναι δικό του και αυτοανατινάσσεται, η προδοσία, όλα μπαίνουν και βγαίνουν από την ιστορία, έχουν και δεν έχουν σημασία στο κρεβάτι του θανάτου.
Με λίγα λόγια, ένα βιβλίο ροής, που πρέπει να το αφήσεις να σε βάλει στον κόσμο του, να μην το βάλεις κάτω όταν αρνηθεί να σου αποκαλύψει τα μυστικά του. Κι αυτό θα σε αποζημιώσει.
Αγαπημένος, είναι εγγύηση ο Αντόνιο Ταμπούκι.. Η αρχή δεν ήταν τόσο ελκυστική; Έχεις δίκιο, πρέπει κάθε γραπτό να το ακολουθούμε.. μέχρι να μας αποκαλυπτεί..
ΑπάντησηΔιαγραφήMα αυτό συμβαίνει με πολλά βιβλία. Στις πρώτες σελίδες (αν είναι μεγάλο μπορεί ακόμα και στις 100 πρώτες σελίδες!) να μας φαίνεται αδιάφορο ή και βαρετό (!), και μόνο αν επιμείνουμε να το συνεχίσουμε αποκαλύπτεται η ΩΡΑΙΟΤΗΤΑ του!
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαίρομαι που δεν το παράτησα πάντως. Roadartist δεν είχα ξαναδιαβάσει Ταμπούκι, έχεις κάποιο να μου προτίνεις;
ΑπάντησηΔιαγραφήΤώρα είδα την ερώτηση σου. Ναι σου συστήνω ανεπιφύλακτα το "Έτσι ισχυρίζεται ο Περέιρα", εκδ.Άγρα! Καλο σκ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑ, Κατερινα, ο Ταμπουκι εχει υπάρξει εμμονη μου στο παρελθον κι ομολογώ οτι, απ΄όσα βιβλία του έχω διαβάσει (:Η χαμενη κεφαλή του Νταμασένου Μοντέιρο, Όνειρα ονείρων, Οι 3 τελευταίες μέρες του Φερνάντο Πεσσόα, Έτσι ισχυρίζεται ο Περέιρα, Ρέκβιεμ, Ο Τριστάνο πεθαινει, Μικρές παρεξηγήσεις άνευ σημασίας, Είναι αργά όλο και πιο αργά) αυτό στο οποίο επέστρεψα, αγάπησα ιδιαιτέρως, πάντα προτείνω και θυμαμαι με ιδιαίτερη διαυγεια ειναι ο Περέιρα. Δεν ξερω, με ειχε συγκινησει πολύ αυτος ο χαρακτήρας.
ΑπάντησηΔιαγραφήellie
Νομίζω πως οι γνώμες συγκλίνουν, οπότε ellie μου, το επόμενο του Ταμπούκι που θα διαβάσω είναι ο Περέιρα. Ελπίζω να μαγευτώ, όπως εσύ.
ΑπάντησηΔιαγραφή