Μια αναγνωστική περιπέτεια είναι « Ο Πόλεμος της Συντέλειας του Κόσμου» του Μάριο Βάργκας Λιόσα, μια εμπειρία που αξίζει να αναδυθεί από μέσα της κάθε αναγνώστης. Έστω κι αν κάνει ένα μήνα, όπως εγώ, να τελειώσει τις περίπου 900 σελίδες της δίτομης, στα ελληνικά, έκδοσης. Οι αναγνωστικές μου συνήθειες είναι η γρήγορη ανάγνωση, όμως εδώ το βιβλίο επέβαλε τους ρυθμούς του και δεν το μετάνιωσα που επέμεινα.
Το βιβλίο μας μεταφέρει στο Κανούδος. Εκεί ο Συμβουλάτορας, ένα είδος «Μεσσία» που γύριζε τα γύρω χωριά της Μπαία για χρόνια, έχει συγκεντρώσει μια ομάδα ανθρώπων που τον ακολουθούν, καταπατούν τη γη και φτιάχνουν μια κοινωνία όπου όλοι τα μοιράζονται όλα, δεν υπάρχουν πια χρήματα, αθώοι αναμιγνύονται με φοβερούς ληστές και δολοφόνους έχοντας ξεχάσει τα παλιά τους πάθη, άνθρωποι που δεν έχουν τίποτε να χάσουν γίνονται ένα με εμπόρους που είχαν πολλά, αλλά δέχτηκαν τη θωπεία του αγγέλου. Γιατί, ναι, το Κανούδος είναι μια θρησκευτική κοινότητα, αυτό που ενώνει τους ανθρώπους του είναι το μίσος για το Σκύλο- το Σατανά- που αντιπροσωπεύει η Δημοκρατία και η Απογραφή (το πιο παλιό πολιτικό κόλπο, αναβίωσε στις μέρες μας) και αυτό που τους δένει είναι η αγάπη για τον Αγαθό Ιησού τον Συμβουλάτορα, μια βιβλική κατά κάποιο τρόπο φιγούρα, που διδάσκει μια σκληροπυρηνική θρησκεία, γεμάτη φόβο και σκοταδισμό, αλλά παράλληλα μια θρησκεία που συγχωρεί. Συγχωρεί τη διαφορετικότητα του σώματος- ο Συμβουλάτορας σώζει από την πυρά έναν άνθρωπο που αναγκάζεται να περπατά στα τέσσερα λόγω αναπηρίας- συγχωρεί την προηγούμενη ζωή και τα παλιά αμαρτήματα και υπόσχεται σε αυτούς που δεν έχουν τίποτα σε τούτη τη γη, μιαν άλλη μεταθανάτια ζωή όπου θα τα έχουν όλα. Ο Συμβουλάτορας μισεί τη Δημοκρατία και θέλει να επανέλθει η Αυτοκρατορία που κατήργησε την δουλία.
Φυσικά μια τέτοια κοινότητα δεν μπορεί να την ανεχτεί η νεοσυσταθείσα τότε Δημοκρατία της Βραζιλίας. Έτσι, στέλνει για αρχή λίγους στρατιώτες να το διαλύσουν, αλλά οι Γιαγκούτσος τους κατατροπώνουν, μετά όλο και μεγαλύτερο στρατό, όλο και μεγαλύτερο στρατό. Κι εμείς μαθαίνουμε για ανθρώπους κι από τα δυο στρατόπεδα, γιατί σε αυτόν, όπως και σε κάθε πόλεμο, κακοί και καλοί δεν υπάρχουν.
Το βιβλίο είναι μια εκπληκτική τοιχογραφία χαρακτήρων , κατορθώνει να μας θυμίσει πως δεν υπάρχει απόλυτο άσπρο και μαύρο, ούτε καν μέσα σε ένα μόνο άνθρωπο. Η πολιτική διάσταση του θέματος είναι εξουθενωτική, σε βάζει να μάθεις από την αρχή όλα όσα νόμιζες ότι ήξερες κι όμως τώρα τα βλέπεις ξανά στην πιο αγνή και πρωτόγονη μορφή τους. Με λίγα λόγια, από κείνα τα βιβλία που κάποιος κάποτε θα έπρεπε να λέει πως τα έχει διαβάσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου