25/11/12

Τί πρέπει να διαβάζουν οι συγγραφείς; Ό,τι τους αρέσει...



Μερικές φορές αναρωτιέμαι πως φαντάζονται οι άνθρωποι ότι γεννιέται η τέχνη. Για κάποιους είναι ίσως ένας στίχος που τον σκέφτεσαι τη νύχτα ή μέσα στο λεωφορείο και τον σημειώνεις στο πίσω μέρος των τσιγάρων σου. Για άλλους μια συνεχής σπουδή, στους κλασικούς, τους μοντέρνους, τους ξένους, τους ημεδαπούς. Ε, λοιπόν δεν είναι τίποτα από τα δύο, τουλάχιστον αποκλειστικά. Η γραφή δε μπορεί να είναι ούτε στιγμιαία έμπνευση δίχως δουλειά και γράψιμο, και σβήσιμο, και ξανά γράψιμο, ούτε κατάλογος με πρέπει. Ζω και αναπνέω για τη λογοτεχνία, αλλά οι δυο ιδιότητές μου, του αναγνώστη και του γραφιά, δεν είναι τόσο στενά συνδεδεμένες όσο φαίνεται με την πρώτη ματιά.

Πιθανολογώ πως ξεκίνησα να γράφω από φυσική κλίση, αλλά και την αγάπη μου στην ανάγνωση. Συνέχισα να γράφω γιατί αυτό θέλω και μπορώ να κάνω. Η αναγνωστική πορεία του  κάθε συγγραφέα τον βοηθά να αγαπήσει την τέχνη του, να μεστώσει ως άνθρωπος- αναγκαστικά τα βιβλία που διαβάζει καθορίζουν κι αυτά την κοσμοθεωρία του- αλλά δεν προσδιορίζουν το γράψιμό του. Θεωρώ πως το «θαυμάζω έναν μεγάλο και τον αντιγράφω» έχει λίγα να δώσει στην πρωτοπορία, αντίθετα κανείς πατάει στο παλιό για να χτίσει το νέο χωρίς συμβιβασμούς ως προς τί είναι αυτό το παλιό. Το παλιό είναι αυτό που του αρέσει, χωρίς περιορισμούς, εθνικούς, υφολογικούς, είδους. Ό,τι έχει διαβάσει κανείς, ό,τι έχει γράψει βαραίνουν στη συνείδησή του, χάνονται στο ασυνείδητο, μπαίνουν και βγαίνουν από τα γραπτά του, όπως ακριβώς και τα βιώματά του, οι σκέψεις, ακόμα κι αυτό που άκουσε χθες στην τηλεόραση. Δεν μπορώ να διανοηθώ έναν συγγραφέα που δε διαβάζει, γιατί τότε μάλλον δεν αγαπά τη λογοτεχνία. Ούτε όμως μπορώ να φανταστώ γραφιά με «αναγνωστικό πρόγραμμα» και ειδική «κούρα συγγραφέων» που θα καθορίσει το πώς θα γράφει∙ θα ήταν απίθανο μάλλον και δε θα το ευχόμουν εκτός των άλλων.


   

14 σχόλια:

  1. Συμφωνώ,
    συγγραφέας που δεν έχει διαβάσει δεν είναι συγγραφέας πιστεύω.

    Χρόνια πολλά με ό,τι καλύτερο!


    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ανώνυμος25/11/12, 3:00 μ.μ.

    Συμφωνώ και επαυξάνω!!!
    Χρόνια σου πολλά...ότι ποθείς!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Να είστε καλά και οι δυο. Ευχαριστώ πολύ για τις ευχές

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Κατερίνα χρόνια σου πολλά!!
    Να είσαι πάντα γερή κι ευτυχισμένη..και να εκπληρώνεις τα όνειρά σου!
    Υπάρχουν συγγραφείς που δε διαβάζουν?
    Ελπίζω όχι!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι εγώ το ίδιο, ελπίζω πως όχι. Πάντως με ενοχλεί κι η ιδέα του συγγραφικού προγράμματος που προσπαθούν να μας καπελώσουν, πρέπει να διαβάσεις τον τάδε και να αποστηθίσεις τον δείνα. Γιατί δηλαδή ο συγγραφέας πρέπει να χάσει τη χαρά της ανάγνωσης; Τότε μάλλον δεν θα την ωφελήσει την τέχνη του.

      Ευχαριστώ πολύ για τις ευχές :)

      Διαγραφή
  5. Διαβάζω Stephen King ως επί το πλείστον, αλλά όταν γράφω είμαι πιο συναισθηματικός.
    Δεν ΄ξέρω αν έχει σχέση με το κείμενο της ανάρτησης, αλλά αυτό ήθελα να πω.

    Καλό βράδυ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μα αυτό είναι το κείμενο της ανάρτησης, βαρέθηκα να ακούω ειδήμονες να μου λένε πως δεν έχω διαβάσει τον... Πετζίκη. Είναι δυνατόν να διαβάζω κάτι που δε μου γεννά αναγνωστική ευχαρίστηση, τί νόημα έχει για μένα και τα γραπτά μου. Ούτε φυσικά σημαίνει πως επειδή διαβάζω τον... Λιόσα - ή στην περίπτωσή σου τον Κίνγκ- θα μπορέσω ή θέλω να γράψω όπως εκείνος. Χαζομάρες.

      Διαγραφή
  6. Μονο ο αλαζόνας συγγραφέας δεν αντέχει να διαβάσει άλλους ομότεχνούς του

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε αυτό συμφωνούμε, αν και νομίζω πως δεν υπάρχουν πια συγγραφείς που δε διαβάζουν.

      Διαγραφή
  7. Ανώνυμος27/11/12, 9:56 π.μ.

    Καλά...μην παιρνεις και όρκο... Υπάρχουν και κάποιοι που "βιοπορίζονται" από τη συγγραφή βιβλίων και μπερδεύουν τη Λιλή με τη Λιλίκα.
    Παρεπιπτόντως... ωραίο βιβλίο και η Αγάπη άργησε μια μέρα της Λιλίκας :-p...

    Α.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι, αλλά είπαμε συγγραφείς, ε; Όχι αυτούς που βιοπορίζονται (αν έτσι λένε τις βίλες) "γράφοντας".

      Διαγραφή
    2. Ανώνυμος28/11/12, 9:17 π.μ.

      Ε ναι! :-)

      Α.

      Διαγραφή