14/6/14

"Η θεία Τούλα", Miguel de Unamuno





Ιδιότυπο βιβλίο "Η θεία Τούλα" του Μιγέλ ντε Ουναμούνο, μας μιλά για την ιστορία μιας γυναίκας που αποφασίζει η ίδια να μείνει άσπιλη και αγνή, να μην δοθεί ποτέ σε άντρα, ενώ επιδιώκει και τελικά καταφέρνει να γίνει μάνα πέντε παιδιών.

Η Τούλα και η αδελφή της η Ρόζα ήταν το ακριβώς αντίθετο, με την πρώτη ματιά πρόσεχες την ομορφιά της Ρόζας- που όμως στα έδινε όλα μεμιάς- κι έπειτα στη δεύτερη επαφή έμενες στην Τούλα.

"Οι δυο αδελφές, πάντα μαζί, αν κι όχι απαραίτητα πάντα ενωμένες, σχημάτιζαν ένα ζευγάρι αχώριστο, μια και μόνη ουσία. Ήταν η υπέροχη και κάπως προκλητική ομορφιά της Ρόζας, λουλούδι σάρκινο που ανοίγει σαν λουλούδι ουράνιο στο παραμικρό φως και στον παραμικρό άνεμο, αυτή που αρχικά τραβούσε τα βλέμματα στο ζευγάρι κατόπιν όμως ήταν τα επίμονα μάτια της Γετρούδης αυτά που κατακτούσαν όποια μάτια καρφώνονταν πάνω τους"

Ο Ραμίρο νόμισε πως ερωτεύτηκε την Ρόζα. Η Τούλα τον πίεσε να παντρευτεί την αδελφή της. Όταν γεννήθηκαν τα ανίψια της, η Τούλα μετακόμισε στο σπίτι της αδελφής της κι έγινε για αυτά πιο μάνα κι από μάνα- η Ρόζα ανάρρωνε μετά από κάθε γέννα όλο και δυσκολότερα. Όταν πέθανε, η Γετρούδη (η Τούλα ντε) αρνήθηκε να παντρευτεί τον Ραμίρο, επέβαλλε στα παιδιά να την φωνάζουν μαμά και σε κείνον παντρευτεί μια υπηρετριούλα που πηδούσε.

Η θεία Τούλα, η άμωμος παρθένος που γίνεται μάνα με το έτσι θέλω, που διώχνει τους άντρες, που απαρνιέται το κορμί της, που χρησιμοποιεί τις άλλες γυναίκες για να γίνει μάνα κι αυτές πεθαίνουν πάνω στις γέννες είναι από τα πιο περίεργα θηλυκά της λογοτεχνίας. Δεν είναι σπάνια η μορφή της υστερικής παρθένου που διατάζει όλο το σπίτι ακόμα κι αν δεν είναι δικό της. Αυτό που διαφοροποιεί την ιστορία είναι πως ο συγγραφέας βλέπει μια τέτοια ηρωίδα με συμπάθεια. Ο Ουναμούνο την αγαπά την Τούλα του, δεν την θεωρεί κακιά, της δίνει τον κεντρικό ρόλο. Ταυτόχρονα μιλά για τον θεσμό της οικογένειας, της αδελφικής και της μητρικής αγάπης, της θρησκείας, της έννοιας της «θυσίας».

"Η θεία Τούλα" είναι ένα μικρό μυθιστόρημα γεμάτο φιλοσοφικά ερωτήματα, με γρήγορη πλοκή που σε παρασέρνει στο ρυθμό της και ήρωες ολοζώντανους, βγαλμένους θαρρείς από κάθε κοινωνία, άχρονους και διαχρονικούς. Ένα βιβλιαράκι μικρό, κομψό και απαραίτητο για κάθε βιβλιοθήκη. 

"Η θεία Τούλα", Μιγέλ ντε Ουναμούνο, μετ. Μαρία Μπεζαντάκου, εκδ. Καλλιγράφος, 2013, σελ. 176



3 σχόλια:

  1. Περιλαμβάνεται στα - πολλά - αδιάβαστα που έχουν μαζευτεί στη βιβλιοθήκη μου, ο Ουναμούνο μου αρέσει και με την ευκαιρία θα του δώσω προτεραιότητα! Όπως διαβάζω την περιγραφή σου, πρέπει να είναι σε ύφος αντίστοιχο με τις Τρεις παραδειγματικές νουβέλες. Κι εκείνο παράξενο αλλά μου άρεσε, και πάλι με γυναίκες ηρωίδες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ανώνυμος24/6/14, 8:25 μ.μ.

    Όταν διάβασα πρώτη φορά τη μετάφραση, ένοιωσα ότι αυτό το βιβλίο ήθελα να το μοιραστώ με τους αναγνώστες του ΚΑΛΛΙΓΡΑΦΟΥ.Σας ευχαριστώ!!!!!!!Σοφία Αργυροπούλου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εμείς σας ευχαριστούμε. Πρόκειται για εξαιρετικό βιβλίο.

      Διαγραφή