“Hotel Living”, Ioannis Pappos

Δεν συμβαίνει συχνά βιβλίο Έλληνα συγγραφέα πρώτα να κάνει μεγάλη εκδοτική επιτυχία στις Η.Π.Α. κι έπειτα να μεταφράζεται εδώ. Αυτή πάντως είναι η περίπτωση του Hotel Living του Ιωάννη Πάππου, που γεννήθηκε εδώ, αλλά ζει εκεί, που εδώ νιώθει Αμερικανός κι εκεί νιώθει Έλληνας, και πάντως παρά τα 25 χρόνια εκεί, μιλά ακόμα τα Ελληνικά εκπληκτικά εδώ. Αλλά ας μη σας μπερδεύω.

Ο Ιωάννης Πάππος γεννήθηκε σε ένα χωριό του Πηλίου και τα τελευταία 25 χρόνια ζει και εργάζεται στις Η.Π.Α ως σύμβουλος επιχειρήσεων. Με την οικονομική κρίση βρέθηκε να έχει αρκετό χρόνο στα χέρια του κι έγραψε αυτό το εντυπωσιακό πρωτόλειο, που δέχτηκε να το βγάλει η Harper Collins (ναι, ναι, μιλάμε για τον εκδοτικό κολοσσό) και αμέσως έκανε αίσθηση. 

Κεντρικός ήρωας του Hotel Living είναι ο Στάθης Ρακής, ο οποίος εκ πρώτης όψεως μοιράζεται πολλά βιογραφικά στοιχεία με τον συγγραφέα του, είναι δηλαδή ένας άντρας που κατάγεται από την Ελλάδα, έκανε πρώτες σπουδές που τον οδήγησαν για δουλειά στις Η.Π.Α., έπειτα πήγε στη Γαλλία για να κάνει MBA στα Οικονομικά και τελικά κατέληξε σε μια μεγάλη εταιρεία ως σύμβουλος Επιχειρήσεων. Όλα αυτά τη χρυσή εποχή της φούσκας του 2000. Αυτές οι επιχειρήσεις τρέχουν ακόμα με μεγάλη ταχύτητα και απαιτούν από τους εργαζομένους τους όλη τους τη ζωή. Ο Στάθης δεν έχει σταθερό σπίτι, ζει ανάμεσα σε πολυτελή ξενοδοχεία, με όλα τα έξοδα πληρωμένα, η δουλειά του τρώει όλον του τον χρόνο. Σε αυτές τις λίγες ώρες που μένουν για τον εαυτό του νιώθει τελείως αποξενωμένος, δεν μπορεί να κάνει σταθερούς φίλους και δεν μπορεί να διαχειριστεί την απόρριψη από τον σύντροφό του τον Έρικ. 

Ο Έρικ, στον αντίποδα του Στάθη, είναι ένας άντρας προερχόμενος από πλούσια οικογένεια που επιλέγει να ζει κάνοντας εθελοντισμό σε διάφορες περιοχές του πλανήτη, χωρίς να δίνει καμία σημασία στα λεφτά. Η σχέση τους μοιάζει εντελώς μονόπλευρη, ο Στάθης θα έκανε τα πάντα για κείνον, ο Έρικ πάλι μάλλον δεν. 

Ο Στάθης είναι χωρίς σπίτι, χωρίς σταθερά, χωρίς έρεισμα, βιώνει την ερωτική απόρριψη, ενώ ταυτόχρονα στα πόδια του ανοίγεται ένα ατελείωτο πάρτυ, ποτό, ξενύχτι, ναρκωτικά, σεξ. Βυθίζεται σε αυτό, στην αρχή περνά καλά με την χαρά του νεοφώτιστου κι έπειτα σιγά σιγά αρχίζει να αυτοκαταστρέφεται. Μέχρι να βρει πάλι, μια – παράδοξη βεβαίως- άγκυρα. 

Το μυθιστόρημα είναι γρήγορο, με τολμηρή γενναία γραφή, καθαρή ματιά. Η πρωτοπρόσωπη αφήγηση του Πάππου βοηθάει έτσι ώστε ο Στάθης να είναι ένας αληθινός χαρακτήρας. Ενώ ο τρόπος που χειρίζεται το θέμα της ομοφυλοφιλίας του ήρωα του, ανοιχτά, χωρίς να γίνει κανένα άουτινγκ, ως μέρος μιας νέας άποψης για τη σεξουαλικότητα, όπου τίποτα δεν ξεχωρίζει κι όλα είναι πιθανά και απλά, μου έδωσε ελπίδα· ίσως κάποτε κι εδώ, σε αυτό το θέμα, θα έχουμε μια κοινωνία τόσο απελευθερωμένη. 

Ξεχωρίζουν οι σεξουαλικές σκηνές, αν κι εμένα περισσότερο από όλες μου άρεσε εκείνη που δεν προέκυψε από ερωτική καύλα αλλά από αγάπη. Στην τελική, πέρα από το θέμα της ταυτότητας του Στάθη- που αφορά όλους τους ανθρώπους που μπήκαν σε αυτή την κρεατομηχανή της αγοράς, αλλά και όλους τους μετανάστες- το θέμα του βιβλίου είναι η αγάπη. Μόνο μέσω αυτής μπορείς να βρεις πού πραγματικά ανήκεις. 

"Το Hotel Living είναι ο μεγάλος Γκάτσμπυ των καιρών μας", έγραψε ο Michael Cunnihham, "αν ζούσε ο Τρόλοπ, με τα ίδια υλικά θα έγραφε το The way we live now", έγραψε ο Edmund White. Εγώ δεν ξέρω αν θα το πήγαινα τόσο μακριά. Ξέρω πως πρόκειται για ένα βιβλίο που σχολιάζει αποτελεσματικά τη ρηχότητα και την επιφανειακή διάσταση της εποχής μας, που κάνει ένα βαθύ πολιτικό σχόλιο, ενώ ταυτόχρονα μπορεί να σατιρίζει με μεγάλη άνεση τον ίδιο του τον εαυτό. Ξέρω και κάτι ακόμα, πως ο Πάππος έχει τα βασικά στοιχεία που χρειάζεται κάθε συγγραφέας για να πει μια ιστορία: σπουδαία αφηγηματική δεξαμενή και εξαιρετική αφηγηματική δεινότητα.

                                                                      Κατερίνα Μαλακατέ

“Hotel Living”, Ioannis Pappos, μετ. Χρήστος Καψάλης, Ιωάννης Πάππος, εκδ. Λιβάνη, 2016, σελ. 371 

Ακούστε περισσότερα στην εκπομπή Διαβάζοντας της προηγούμενης Κυριακής: