Να ζήσεις "Διαβάζοντας" και χρόνια πολλά....

Σήμερα το blog κλείνει τα τρία χρόνια και μπαίνει στα τέσσερα. Όταν το ξεκίνησα δε μπορούσα να φανταστώ πόσο αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητάς μου θα γινόταν, πόσο θα μου έλειπε όταν δεν ασχολούμουν μαζί του, ούτε ίσως πως θα το διατηρούσα για τόσον καιρό. Από την άλλη το χρονικό διάστημα μου φαίνεται λίγο, νιώθω σα να γράφω για τα βιβλία εδώ μια ολόκληρη ζωή. Τόσο που βλέπω βιβλία στη βιβλιοθήκη μου και είμαι σίγουρη πως έχω γράψει κάτι για αυτά, αλλά….όχι, δεν, ήταν στην προ-blog εποχή.

            Όταν άνοιξα αυτόν τον χώρο η μόνη υποχρέωση που είχα ήταν η δουλειά και το σπιτάκι μας, δυο μήνες μετά έμεινα έγκυος, γέννησα, τώρα έχω ένα σκιουράκι 25 μηνών. Δεν ξέρω  αν στο μυαλό μου ταυτίστηκαν τα δυο κι αγαπώ τόσο αυτό το κομμάτι του διαδικτύου ή πάλι μήπως η εμμονή μου να γράφω εδώ παρά τα «κοσμοϊστορικά» που μου συνέβαιναν έχει να κάνει απλά με το βιβλιοφιλικό μου βίτσιο.

            Ένα είναι σίγουρο, πως οι αναγνωστικοί μου ορίζοντες άνοιξαν συζητώντας και με άλλους που αγαπούν τα βιβλία, τα διαβάσματά μου καθάρισαν εν πολλοίς από τα άχρηστα και περιττά, γνώρισα κόσμο που αγαπά κι ενδιαφέρεται, το ηθικό μου αναπτερώθηκε. Το ξέρω πως ακούγεται γελοίο, αλλά για μένα το διάβασμα έχει πρωταρχική σημασία, είναι η βασική μου διασκέδαση, ο τρόπος μου να ξεδίνω, να μαθαίνω, να ανοίγομαι. Και μέσα από το blog παίρνω ρυθμό. Όχι γιατί θα μου λείψει η ανάρτηση, θα πέσει η επισκεψιμότητα ή οτιδήποτε άλλο ανταγωνιστικό, μα γιατί κι ένα ακόμα ενδιαφέρον βιβλίο με περιμένει στη γωνία. Κι αυτή η αίσθηση του ερασιτεχνισμού είναι αναζωογονητική.

            Καλά μας αναγνώσματα.