9/6/12

Επισήμως παντρεμένη





Κάποτε ήμουν από αυτούς τους κλασικούς βιβλιοφάγους που διάβαζαν ό,τι πέσει στα χέρια τους αρκεί να είχε γράμματα μέσα, και την espresso να μου έδινες θα την διάβαζα από εξώφυλλο σε εξώφυλλο και μετά θα προχωρούσα παρακάτω. Έπειτα σιγά σιγά με τον καιρό, το γούστο μου άρχισε να ισορροπεί τα πράγματα κι αυτά που επαναλαμβάνονταν φρικτά να τα απορρίπτει. Έτσι γλίτωσα, πρώτον από τα αντρικά ευπώλητα τύπου Dan Brown, από τα γυναικεία ευπώλητα τύπου Ομηρόλη και από τα γυναικεία περιοδικά. Τώρα η κατάσταση μάλλον έχει αρχίσει να παραγίνεται, η προσοχή μου κρατιέται μονάχα αν κάτι είναι αυθεντικό, διαφορετικό, που αλλάζει το σχήμα του και το σχήμα μου. Με λίγα λόγια διακρίνω έναν ελιτισμό που ίσως να μου βγει σε κακό.
Οι στοίβες των περιοδικών στο σπίτι μου έχουν μειωθεί δραματικά, δεν αγοράζω πια συστηματικά σταυρόλεξα, και βαριέμαι να παρακολουθήσω τις λίστες με τα βιβλία φρέσκιας παραγωγής, η πιο σωστή λέξη είναι φοβάμαι. Φοβάμαι πως θα πρέπει εγώ να ξεχωρίσω την ήρα από το στάρι, ενώ με τα παλαιότερα υπάρχει πια μια άποψη κατασταλαγμένη, μια κοινή συλλογική συνείδηση που τα κατατάσσει. Όχι φυσικά πως έτσι δεν διαβάζω βιβλία που δεν είναι του γούστου μου, αλλά υπάρχει μικρότερη πιθανότητα λάθους. Χάνω τη φρεσκάδα μου και τον αυθορμητισμό μου, έτσι ίσως όπως χάνεται η πρώτη φλόγα του έρωτα. Είμαι πια επισήμως παντρεμένη.
Στην πορεία διακρίνω δυο κινδύνους. Ο πρώτος να βαρεθώ, αν και την πιθανότητα αυτή τη θεωρώ αμελητέα, είμαι άνθρωπος της βαθιάς σύνδεσης με τους ανθρώπους και τα πράγματα, δεν τα παρατάω για ψύλλου πήδημα. Και δεύτερον να αποσυνδεθώ από την πραγματικότητα, να  μπω στο ράφι του γεροπαράξενου αναγνώστη που διαβάζει μονάχα τα κλασικά αριστουργήματα γιατί μόνον τόσο χρόνο έχει. Αυτός ο κίνδυνος είναι ορατός πια και πρέπει να τον ξεπεράσω. Η φρεσκάδα που λείπει μπορεί να αποκατασταθεί, αν αρχίσω να είμαι κάπως πιο αναγνωστικά ριψοκίνδυνη ή να αγοράζω ξανά το cosmopolitan.

8 σχόλια:

  1. Χαχα! Εύγε! Αυτός είναι ο καλύτερος γάμος!!! Τα θέρμα μου συγχαρητήρια λοιπόν!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μόνο μην πεις και καλούς απογόνους.... Ο γιος μου δεν θα το αντέξει....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ανώνυμος10/6/12, 11:27 μ.μ.

    Μπορεί να διαβάζεις εκατό βιβλία για τα οποία δεν ξέρεις τίποτα(ούτε για το συγγραφέα) και τα 99 να είναι μέτρια και να βρίζεις τον εαυτό σου για τα χρήματα και το χρόνο που έχασες. Αλλά αυτό που αισθάνεσαι όταν ανοίγεις αυτό το ένα για το οποίο κράταγες πολύ μικρό καλάθι και ξαφνικά διαπιστώνεις ότι διαβάζεις ένα υπέροχο βιβλίο, δεν συγκρίνεται με τίποτα.
    Σαν να ανοίγεις το cosmopolitan και να "πέφτεις" σε 4σέλιδο αφιέρωμα για τον Τσέχωφ...
    Ε.Γ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Να, αυτό έχω χάσει, το να ανακαλύπτω ένα εξαιρετικό βιβλίο μέσα στο σωρό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Με κάλυψες απόλυτα με αυτή την ανάρτηση. Δυστυχώς κι εγώ παντρεύτηκα με τα αναγνώσματά μου και πια σταμάτησα να διαβάζω. Είμαι όμως σίγουρη πως είναι παροδικό και για 'σενα και για 'μενα! Επιπλέον το μοτο "οταν όλα πάνε στραβά δεν είναι κάτι που πρέπει να κάνεις αλλά κάτι που πρέπει να μάθεις" με ΄ρχρι βοηθήσει πολύ στη ζωή.
    Κατερίνα είσαι πολύ γλυκό παιδί! Αυτό ήθελα μόνο να το βγάλω από μέσα μου!
    Στεναχωρήθηκα που δεν πρόλαβα να πάρω μερος στο κουιζ σου! έκανα μια αποτυχημένη φιέστα και κουράστηκα πολύ να την οργανώσω..
    Σε φιλώ γλυκά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Η συμπάθεια είναι αμοιβαία, Τζωρτζίνα μου. Ελπίζω να μην εννοείς αποτυχημένη φιέστα τα γενέθλιά σας, δεν είναι ποτέ αποτυχημένα τα γενέθλια για τα παιδάκια μας, αγαπούλα.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Νομίζω ότι πρέπει να αρχίσεις να γράφεις (αν δεν το έχεις κάνει ήδη)

    ΑπάντησηΔιαγραφή