"H Σκιά του Εαυτού μας", Luis Sepulveda

Είναι κάτι που έχει να κάνει με την Λατινοαμερικάνικη ψυχή που το νιώθω βαθιά μέσα μου για δικό μου. Η ελληνική πραγματικότητα, που είναι τόσο απογοητευτική όσο και και η Χιλιανή ή η Αργεντίνικη πραγματικότητα με ωθεί σε μια αίσθηση αλληλεγγύης που δεν μπορώ να την αισθανθώ για αυτά που γράφει κανένας Βορειοευρωπαίος, Ανατολίτης ή Αφρικανός.

Ο Λουίς Σεπούλβεδα στο μικρή νουβέλα «Η Σκιά του Εαυτού μας» περιγράφει με τρόπο ανάγλυφο και απτό τις πολιτικές διαδικασίες στη Χιλή τα τελευταία πενήντα χρόνια και παράλληλα μας οδηγεί στο σήμερα, μέσα από μια «παρέα» ανθρώπων που συναντιέται ξανά, έπειτα από εξορίες, βασανισμούς, θανάτους, έτσι τυχαία, μέσω ίντερνετ κι ετοιμάζεται να συμμετάσχει σε μια καινούργια επιχείρηση. Πρόκειται για ένα βιβλίο πολιτικό. Η πικρία του ανθρώπου που αφιέρωσε τη ζωή του σε έναν πολιτικό σκοπό για να δει τα ίδια και τα ίδια να ανακυκλώνονται, η τυχαιότητα ως καταλυτικός παράγοντας της ζωής και μια αξιοπρέπεια από αυτές που πηγάζουν από τα μέσα μας είναι τα θέματα αυτού του μικρού βιβλίου ∙ θέματα που με αγγίζουν ακόμα.

Η γραφή έχει τη λιτότητα αλλά και την πολυπλοκότητα που απαιτεί η περίσταση κι εγώ χαίρομαι που συναντιέμαι με έναν ακόμα Λατινοαμερικάνο συγγραφέα. 

"Η Σκιά του Εαυτού μας", Λουίς Σεπουλβεδα, μετ. Αχιλλέας Κυριακίδης, εκδ. Opera, 2009, σελ.132