Θα ήταν μάλλον ψέμα να πω πως
ενθουσιάστηκα με το βιβλίο του Περικλή Μονιούδη «Η επιστροφή του Φρόυλερ». Ο ελληνικής καταγωγής συγγραφέας γεννήθηκε στην Ελβετία και ζει εκεί, γράφει στα Γερμανικά και το βιβλίο
είναι μεταφρασμένο. Πρόκειται για μία κλασική αστυνομική ιστορία. Ο ανακριτής Φρόυλερ
γυρίζει πίσω στην πόλη των παιδικών του χρόνων, τη Γλαρούς και αναλαμβάνει μια
υπόθεση που στη αρχή φαίνεται ως αυτοκτονία.
Ένας σχετικά ηλικιωμένος άντρας, ο Μόζερ, βρίσκεται νεκρός από πυροβολισμό στη βίλα που έμενε μόνος του. Στην πορεία ο ανακριτής θα ανακαλύψει πως κανείς δεν ενδιαφέρεται για την αποκάλυψη της αλήθεια, ούτε τα παιδιά του Μόζερ, ο Τόμας, ένα χαρτόμουτρο και η Βερόνικα μια σκληροπυρηνική επιχειρηματίας που πριν κάποια χρόνια είχε αναλάβει τις δουλειές του πατέρα της. Αλλά και οι άνθρωποι στην πόλη, ο βοηθός του, ο προϊστάμενος εισαγγελέας, ο δημοσιογράφος, ο πρόεδρος του κυνηγετικού συλλόγου φαίνονται δυσαρεστημένοι που ο ανακριτής ακόμα ψάχνει.
Ένας σχετικά ηλικιωμένος άντρας, ο Μόζερ, βρίσκεται νεκρός από πυροβολισμό στη βίλα που έμενε μόνος του. Στην πορεία ο ανακριτής θα ανακαλύψει πως κανείς δεν ενδιαφέρεται για την αποκάλυψη της αλήθεια, ούτε τα παιδιά του Μόζερ, ο Τόμας, ένα χαρτόμουτρο και η Βερόνικα μια σκληροπυρηνική επιχειρηματίας που πριν κάποια χρόνια είχε αναλάβει τις δουλειές του πατέρα της. Αλλά και οι άνθρωποι στην πόλη, ο βοηθός του, ο προϊστάμενος εισαγγελέας, ο δημοσιογράφος, ο πρόεδρος του κυνηγετικού συλλόγου φαίνονται δυσαρεστημένοι που ο ανακριτής ακόμα ψάχνει.
Αν και πρόκειται για μια
αστυνομική ιστορία η πλοκή δεν είναι ιδιαίτερα σφιχτοδεμένη και η αφήγηση έκανε
σε αρκετά σημεία κοιλιά. Ο ανακριτής Φρόυλερ είναι ένας συμπαθητικός χαρακτήρας
και το κύριο εύρημα του βιβλίου πως ο Φρόυλερ σε αρκετές φάσεις νιώθει να ταυτίζεται
με το θύμα, ενδιαφέρον. Πέρα από αυτό όμως όταν διαβάζεις ένα βιβλίο που δεν
ζητά πολλή από την προσοχή σου όπως αυτό- ανάπαυλα από τον Προυστ- τότε περιμένεις
να μην σε κουράσει. Κι εμένα σε αρκετά σημεία με έκανε να βαρεθώ.
"Η επιστροφή του Φρόυλερ", Περικλής Μονιούδης, μετ. Σπύρος Μοσκόβου, εκδ. Εστία, 2009, σελ.242
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου