Ένα μυθιστόρημα για την κρίση, όπως επιγράφεται η «ελληνική
ασφυξία» του Ηλία Νίσαρη, δεν μπορεί παρά να αφορά τον κάθε Έλληνα σε αυτή τη φάση.
Το πρωτόλειο του συγγραφέα έχει αρκετές αρετές όπως και προβληματικά στοιχεία, δεν
είναι πάντως από τα βιβλία που θα θεωρούσε κανείς βαρετό ή "αδιάβαστο".
Πρωταγωνιστές η οικογένεια Αγριπιώτη, που είχε τα θέματά
της και προ κρίσεως αλλά από το οικονομικό πρόβλημα και μετά απέκτησε ακόμα
περισσότερα. Ο πατέρας Παντελής είναι μια κλασική ελληνική φιγούρα γονιού που
θεωρεί πως τα έκανε όλα σωστά για τα παιδιά του, είναι καλός άνθρωπος γενικά,
και νιώθει μια ατελείωτη πικρία για όλα αυτά που οι γιοί του του προσάπτουν. Ο
μεγαλύτερος, ο Πέτρος δεν του μιλά πια καθόλου, ενώ ο μικρότερος, ο Στέλιος, έγραψε
ένα βιβλίο με τον τίτλο «Το Μαμόθρεφτο» όπου ούτε λίγο ούτε πολύ κατηγορεί τους
γονείς του για τα πάντα. Αυτή που του έχει απομείνει να τον φροντίζει είναι η
ανιψιά του, που την μεγάλωσε από τα 10 της και μετά που σκοτώθηκαν οι γονείς της
σε αυτοκινητιστικό, αλλά έχει και αυτή πολλά κολλήματα.
Το μυθιστόρημα έχει μια τάση να πλατειάζει, αλλά ασχολείται
με θέματα που κατά κανόνα μας καίνε όπως το πώς ανταπεξέρχεται ο κάθε
χαρακτήρας στην οικονομική στενότητα, στις σχέσεις ανάμεσα στην άγια ελληνική οικογένεια, την ψύχωση που μπορεί να φουντώσει στα δύσκολα.
Ο Ηλίας Νίσαρης γράφει στρωτά, οι χαρακτήρες του κάποιες φορές είναι πολύ κλισέ κι άλλοτε εκπλήσσουν. Πιστεύω πως αν χειριστεί με μεγαλύτερη οικονομία σκηνών και λόγου το επόμενο βιβλίο του, το αποτέλεσμα θα είναι ακόμα καλύτερο.
"ελληνική ασφυξία", Ηλίας Νίσαρης, οι εκδόσεις των συναδέλφων, 2013, σελ.253
Υ.Γ. Ομολογώ πως η έκδοση με κούρασε, αν και τα ματάκια μου ακόμα αντέχουν, η γραμματοσειρά θα έπρεπε να είναι...διπλάσια για να μην ενοχλεί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου