24/11/13

"Μάμα Φρανκ", Μαριάννα Παπουτσοπούλου


Νουβέλα επιγράφεται το μικρό βιβλιαράκι της Μαριάννας Παπουτσοπούλου "Μάμα Φράνκ", αλλά μάλλον δεν είναι. Δεν μιλάμε εδώ για έναν μύθο με αρχή μέση και τέλος, αλλά μάλλον για μια γραφή παραληρηματική, έτοιμη να μας πει τις αλήθειές της συμπυκνωμένες. Μόνο αφορμή είναι η ύπαρξη της ηρωίδας, στο βιβλίο αποτυπώνονται οι σκέψεις της ίδιας συγγραφέως, κάποτε χαοτικές, άλλοτε ξεκάθαρες, για το παρελθόν και το μέλλον, τη θρησκεία και την πολιτική, τις σχέσεις και τα αισθήματα, τα σοβαρά και τα ασήμαντα, όλα εκείνα που μας κάνουν να πιστεύουμε πως αξίζει να ζεις.

Βιβλίο πληθωρικό, όπως άλλωστε και η ίδια η Παπουτσοπούλου, αναμιγνύει μνήμες παλιές με τωρινά δεδομένα, λέει πράγματα που μπορεί και να πληγώνουν έτσι απλά, στη ροή μιας κουβέντας. Η μικρή νουβέλα είναι ιδανική για έναν απογευματινό καφέ, ένα διάλειμμα από κάποιο μεγαλύτερο βιβλίο, ίσα για να δώσει μιαν ανάσα, τροφή για σκέψη και ρεμβασμό και στο τέλος ένα χαμόγελο. 

Η Μαριάννα Παπουτσοπούλου είναι κυρίως γνωστή για την νεότερη μετάφραση του Αλεξανδρινού κουαρτέτου. 

"Μάμα Φρανκ", Μαριάννα Παπουτσοπούλου, εκδ. Γαβριηλίδης, 2013, σελ.138

7 σχόλια:

  1. Θα το πω!
    Όλα καλα κι όλα ωραία.
    Χαθήκαν τα ψευδώνυμα?Που πας στη τέχνη ως Παπουτσοπούλου,Κιτσοπούλου,κλπ.
    Υπήρχε περίπτωση ο Ελύτης,να παρουσίαζε το έργο του ως Αλεπουδέλης?
    Είναι και θέμα αισθητικής.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εδώ εγώ το προσπαθώ ως Μαλακατέ... :o :p

      Διαγραφή
    2. Εγώ πάντως θα αγόραζα άνετα βιβλίο με όνομα συγγραφέα το Μαλακατέ!
      Διασκέδασα πολύ με το σχόλιο του Λύσιππου. Έχει δίκιο για τα ψευδώνυμα. Ωστόσο, δε θυμάμαι να δίστασα ποτέ να αγοράσω βιβλίο λόγω του επωνύμου του συγγραφέα του. Για το δικό μου επώνυμο ανησυχώ, που αν θέλω κάποτε να δω βιβλίο μου να εκδίδεται, πρέπει να σκεφτώ ένα ψευδώνυμο της προκοπής

      Υ.Γ. 42 Χρόνια πολλά!

      Διαγραφή
    3. Μια χαρά είναι το επώνυμό σου καλέ.(να σκάσουν οι υπόλοιποι που δεν το ξέρουν)

      Υ.Γ. 42 Ευχαριστώ

      Διαγραφή
    4. Ανώνυμος25/6/14, 4:15 μ.μ.

      Εσκεμμένα αγαπητέ φίλε θα αποφύγω να σχολιάσω τα περί διαφόρων επιλογών και προτιμήσεων του νομπελίστα... Δεν ξέρω τι θα βγάλει το στόμα μου! Ας κοιμάται ήσυχος στην αιωνιότητά του.
      Όσο τώρα αφορά το θέμα αισθητικής, στο οποίο αναφέρθηκες, επίτρεψέ μου! Η καλή πορεία ενός αξιόλογου έργου (σε ο,τι κι αν αυτό αφορά) δεν είμαι σε θέση να αντιληφθώ, σε ποιον βαθμό και κάτω από ποια λογικά κριτήρια θα ανακόπτετω με αφορμή το... επίθετο του δημιουργού!
      Αν θυμηθώ απ' τα πρώιμα νιάτα μου, μου ήταν εξαιρετικά δύσκολο να προφέρω το όνομα Βιτσέντζος κι άλλο τόσο να το συνταιριάσω με το 'Κορνάρος". Δεν με εμπόδισε πάραυτα να αγαπήσω τον ποιητή και το έργο του, τόσο όσο και την κυρία Παπουτσοπούλου, που εκτιμώ την ίδια και το έργο της απεριόριστα, έργο μέσω του οποίου η συγγραφέας δείχνει να σέβεται εαυτόν, κοινό, μα πάνω απ' όλα τη γλώσσα τούτη που σκοτώνουμε...
      Κατά τα άλλα, τα σέβη μου!

      Διαγραφή
  2. Off topic αλλά Κατερινάκι χρόνια πολλά με υγεία και ευτυχία!!!!
    Να σου ζήσουν τα παιδάκια σου και να σύντομα να βγεις στα ράφια των βιβλιοπωλείων με κατάδικό σου βιβλίο!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή