Δεν είμαι λάτρης των αστυνομικών μυθιστορημάτων αλλά αναγνωρίζω ότι υπάρχουν αριστουργήματα του είδους, όπως και ότι οποιοσδήποτε αναγνώστης απολαμβάνει μια καλογραμμένη πλοκή με φόνους, ειδικά όταν ο συγγραφέας καταφέρνει να τον κάνει να ταυτιστεί με ένα από τα κύρια πρόσωπα του βιβλίου. Η ακολουθία της Οξφόρδης δυστυχώς τίποτε από τα παραπάνω δεν πετυχαίνει. Η πλοκή βασίζεται σε μια μαθηματική ιδέα, πράγμα το οποίο ενθουσιάζει τον αναγνώστη που θα διαβάσει το οπισθόφυλλο. Ωστόσο η πλοκή είναι φτωχή, σχεδόν ανύπαρκτη, και οι μαθηματικές θεωρίες στις οποίες γίνεται αναφορά ούτε είναι ευρέως γνωστές ούτε και γίνονται κατανοητές. Ο βασικός ήρωας ήταν για μένα ένα πρόσωπο παντελώς αδιάφορο. Οι περιγραφές που αφορούν την προσωπική του ζωή είναι ανιαρές και ως επί το πλείστον άσχετες με την υπόθεση, ώστε τελικά με ανάγκασαν να παραλείψω αρκετές σελίδες αναζητώντας τον επόμενο φόνο.
Ο δολοφόνος είναι απολύτως απλό να προβλεφθεί από την αρχή όπως και να υποτεθούν τα κίνητρα. Αυτό που τελικά δεν γίνεται κατανοητό είναι γιατί όλη αυτή η φασαρία με τις μαθηματικές θεωρίες.
Υποθέτω ότι ο συγγραφέας επειδή αγαπάει τα μαθηματικά αναλώθηκε στη συσχέτιση τους με την ακολουθία των φόνων, ενώ πολλές σελίδες αφιερώνει και στον παραλληλισμό τους με τη φιλοσοφία, κάτι που δυστυχώς δεν κατάφερε, ούτε αυτό, να με κερδίσει.
Ίσως η ταινία που γυρίστηκε ν αποδίδει καλύτερα το μηνύματα του συγγραφέα. Το βιβλίο δυστυχώς δεν θα πρότεινα ούτε σε μαθηματικό, αφού μετά από βραχύβια ανάγνωση μπορώ να του αποδώσω το περιεχόμενο του σε μια φράση.
Αντιγόνη Άλφα
Υ.Γ. 42 Μπορείτε να μας γράψετε κι εσείς για το βιβλίο εκείνο που δεν συστήνατε ποτέ στους συνανθρώπους σας βιβλιόφιλους και να στείλετε το κείμενο στο kmalakate@gmail.com. Λεπτομέρειες σε τούτο δω το ποστ
Ομολογώ ότι δεν γνώριζα το βιβλίο ( ούτε και την ταινία). Κι εμένα θα με ενοχλούσε αφάνταστα αν ήταν ολοφάνερο ποιος ήταν ο δολοφόνος! Ξενέρωμα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε έπεισε η Αντιγόνη .... Θα το προσπεράσω σίγουρα! :)
Ο λόγος που είναι ολοφάνερος ο δολοφόνος είναι γιατί στο βιβλίο δεν εμπλέκονται πολλά πρόσωπα, παρά μόνο τα βασικά που εξυπηρετούν την υπόθεση (δολοφόνος, θύμα). Μάλλον η πρόθεση του συγγραφεα ήταν να γράψει ένα περισσότερο μαθηματικό πάρα αστυνομικό βιβλίο.
ΔιαγραφήΈνα από τα αγαπημένα μου βιβλία...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπολύτως σεβαστό φυσικά. Σίγουρα θα υπάρχουν βιβλία που δεν σας άρεσαν ενώ άρεσαν σ' εμένα. Αν έχετε γράψει κριτική για την ακολουθια της Οξφόρδης ευχαρίστως να μας παραπέμψετε να τη διαβάσουμε. Είναι ενδιαφέρον να υπάρχουν αντίθετες γνώμες και από την ανταλλαγή τους μπορεί να προκύψει κάτι καλό.
ΔιαγραφήΟχι, δεν εχω γραψει κριτικη -πανε πολλά χρόνια που την διάβασα, αλλά μου έχει αφήσει θετική ανάμνηση.
ΔιαγραφήΦυσικά αυτές οι "διαφωνίες" στα γούστα είναι το αλατοπίπερο των βιβλιο-συζητήσεων !
Σαν εφιάλτης που ζωντάνεψε από τα μαθητικά χρόνια μου φάνηκε το βιβλίο, με τα μαθηματικά του και με τα όλα του!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜόνο και μόνο η περιγραφή στο οπισθόφυλλο, θα με απέτρεπε από το να το διαβάσω!
Χαχαχα, άλλοι είχαν εφιάλτη τα Αρχαία (όπως εγώ) κι άλλοι...
ΔιαγραφήΜ΄αρέσει αυτός γενικότερα,έχει γράψει και το "Σχετικά με τον Ροδερέρ",φευγάτο βιβλίο .
ΑπάντησηΔιαγραφήΑ, αυτός είναι; Τον έχω στα αδιάβαστα περίπου 2 χρόνια τον Ροδερέρ για κάποιο λόγο.
ΔιαγραφήΤο σχετικά με τον Ροδερερ δεν ήταν άσχημο. Αλλά η Οξφόρδη και "ο αργός θάνατος της διδας χ" μου φάνηκαν αφόρητα, το δεύτερο δεν μπόρεσα να το τελειώσω. Δε μου αρέσει ο τρόπος που ο συγκεκριμένος συγγραφέας γράφει τα αστυνομικά.
Διαγραφή