Λοιπόν, το site bookbook.gr είχε μια ωραία ιδέα. Κάθε μήνα τέσσερα μικρά βιβλιοπωλεία θα προτείνουμε "5 βιβλία που πρέπει να έχεις διαβάσει πριν μεγαλώσεις". Όπως καταλαβαίνετε το βάρος της επιλογής έπεσε σε εμένα για το Booktalks. Στην αρχή δυσκολεύτηκα. Κι έπειτα θυμήθηκα. Και χάρηκα. Και βασανίστηκα. Και σκέφτηκα να βασανίσω κι εσάς. Πείτε. Ποια είναι τα 5 βιβλία που πρέπει να διαβάσει κανείς πριν μεγαλώσει;
Να τα δικά μου όπως τα έγραψα στο πρώτο ποστ στο bookbook.gr:
Στα μυστικά του βάλτου, Πηνελόπη Δέλτα: Το μοναδικό ίσως βιβλίο που διάβασα ποτέ για τον Μακεδονικό Αγώνα. Το έχω διαβάσει άπειρες φορές και το αντίτυπό μου είναι σχεδόν διαλυμένο.
Να τα δικά μου όπως τα έγραψα στο πρώτο ποστ στο bookbook.gr:
Στα μυστικά του βάλτου, Πηνελόπη Δέλτα: Το μοναδικό ίσως βιβλίο που διάβασα ποτέ για τον Μακεδονικό Αγώνα. Το έχω διαβάσει άπειρες φορές και το αντίτυπό μου είναι σχεδόν διαλυμένο.
Ο Τσάρλυ και το εργοστάσιο της σοκολάτας: Το πρώτο βιβλίο που δανείστηκα από άλλον, το αγάπησα με πάθος στα επτά μου, δεν ήθελα με κανέναν τρόπο να το γυρίσω πίσω.
20000 λεύγες κάτω από την θάλασσα: Τα πιο σοβαρά διαβάσματά μου ξεκίνησαν με Βερν, έχω διαβάσει το κάθε μυθιστόρημα τουλάχιστον δέκα φορές. Νομίζω πως από εκεί πηγάζει η εμμονή μου με την επιστημονική φαντασία.
Τα πέντε λαγωνικά: Η Ένιντ Μπλάιτον γράφει μια αστυνομική σειρά αξιώσεων , όχι αστεία. Ταυτιζόμουν με τον πανέξυπνο Χοντρούλη.
Με οικογένεια: Αν και οι περισσότεροι αγαπούν το «Χωρίς οικογένεια», εγώ πάντα αντιδραστικό παιδί, διάβαζα και ξαναδιάβαζα αυτό.
αχαχαχ Γελάω με το "Με οικογένεια"! ;-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ είχα έρωτα με τις Μικρές Κυρίες... Ερωτευμένη με τη Τζο :)
Και Ντίκενς θα πρότεινα.
Όντως, για λίγο μεγαλύτερα, αρχές εφηβείας.
ΔιαγραφήΣίγουρα την Καλύβα του μπάρμπα Θωμά, κάτι από Βερν, από Λουντέμη, από Δέλτα, βάζω και Σαρή. Άλλα ταιριάζουν καλύτερα σε κορίτσια και άλλα σε αγόρια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠού είναι οι πληροφορίες, όταν τις χρειάζεσαι; Τώρα κόλλησα! Το μόνο βιβλίο που μπορώ να θυμηθώ (αλλά που με είχε συνεπάρει), ήταν "Τα χρυσά γεράκια του Τζένγκις Χαν", της Ρίτα Ρίτσι. :-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο χα ρουφήξει σε μια μέρα ποτίζοντας καμέλιες (τις μάνες εκ των οποίων γίνετε η αναπαραγωγή) .....
ΔιαγραφήΕμένα τα αγαπημένα μου ήταν 'Το Καπλάνι της Βιτρίνας' (Αλ. Ζέη), 'Τα γενέθλια' (Ζ. Σαρή), 'Το σεντούκι με τις πέντε κλειδαριές' (Ευγ. Τριβιζάς), ο 'Όλιβερ Τουιστ' (Κ. Ντίκενς) και εκείνη η σειρά με τον Άλφρεντ Χίτσκοκ και τους τρεις ντετεκτιβ. :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΑναφέρω πολλά, μήπως και "ξεκολλήσουν" οι αναγνώστες που δεν θυμούνται πλέον. "Ιστορία χωρίς Τέλος" (πήγαινα γυμνάσιο, αλλά είχα συγκλονιστεί) και "Μόμο" του Μίχαελ Έντε. Όλα της Ένιντ Μπλάιτον (Τα πέντα λαγωνικά και η σειρά Σαιν Κλαιρ), το "Κοντά στις Ράγες" και ο "Μεγάλος Περίπατος του Πέτρου" της Άλκης Ζέη, διάφορα του Τζιάνι Ροντάρι, το "Πανηγύρι του Μικέ" της Άστριντ Λίντγκρεν, "Ο Μικρός Βρυκόλακας", "Ο Μαστρο-πολύξερος και η Παλιοπαρέα του" του Ντίνου Δημόπουλου, το "Μούνφλιτ" και τόσα άλλα που δεν θα σταματήσω. Και φυσικά ο Χάρυ Πότερ, που τον διάβασα μεγάλη και ευχήθηκα να ήμουν πάλι παιδί για να το απολαύσω περισσότερο...
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ Κάτυ του τελευταίου θρανίου (Μαρία Χαλάσι)
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα χρυσά γεράκια του Τζένγκις Χαν επίσης το λάτρεψα!
Ο κύριος των ελεφάντων (Ρενέ Γκιγιό) (έκλαιγα)
Τα Στενά Παπούτσια
Wishing Tree. William Faulkner. Πολύ πρόσφατα ανακάλυψα ότι θεωρειται σπάνιο και ότι δεν το βρίσκει κανείς εύκολα. Το είχα διαβάσει στα ελληνικά, παιδί.
Το πιο αγαπημένο μου ήταν η Καρδιά του ντε Αμίτσι. Και η τηλεοπτική σειρά με είχε συγκινήσει επίσης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην παρακολουθούσα και εγώ την Καρδιά και μου άρεσε πολύ. Όμως το βιβλίο είχε πολύ έντονο διδακτικό χαρακτήρα, νομίζω. Ο Γεροστάθης, που είχε παρόμοια θεματολογία, μου φάνηκε πολύ καλύτερο.
ΔιαγραφήΑγάπησα το διάβασμα από αυτά τα πρώτα αναγνώσματα,και έμεινε η αγαπημένη μου συνήθεια για μια ζωή!Για να θυμηθώ...''Τζέην Έυρ"( πολύ αγαπημένο),"Μικρές Κυρίες", "Τα παιδιά που έβλεπαν τα τραίνα να περνούν",οι υπέροχες ιστορίες του Μικέ της Άστριτ Λίντγκερ,Ιούλιος Βέρν, και τόσα άλλα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠώς να στριμώξω 34 χρόνια "πριν μεγαλώσω" σε πέντε μόνο βιβλία; Ό,τι μπορώ θα κάνω :)
ΑπάντησηΔιαγραφή1. Ιούλιος Βερν. δεν ξέρω... Ο δεκαπενταετής πλοίαρχος, το 20000 λεύγες κάτω από τη θάλασσα, το νησί του μυστηρίου... αλλά και ο Μιχαήλ Στρογκόφ.
2. Ζωρζ Σαρρή διαβάζαμε πολύ επίσης... χμμμ Τα Γενέθλια, ο θησαυρός της Βαγίας... κ.α.
3. Μαρκ Τουαίην και Κάρολος Ντίκενς στην τρίτη θέση για να μην τους ξεχάσω, Οι περιπέτειες του Τομ Σώγιερ, του Όλιβερ Τουίστ, οι Μεγάλες Προσδοκίες, A Christmas Carol...
4.Ο γέρος και η θάλασσα του Χέμινγουέη, οπωσδήποτε... θα βάλω εδώ και τον Μικρό Πρίγκιπα του Εξυπερύ... το ξέρω, κλέβω, το πνεύμα του Τομ είναι :p
5. το Χωρίς Οικογένεια (το Με δεν μπορώ να θυμηθώ αν το έχω διαβάσει...) Η Τζέην Έυρ, ο Δον Κιχώτης, οι Τρεις Σωματοφύλακες, Ένα δέντρο μεγαλώνει στο Μπρούκλιν, η Φρουτοπία του Τριβιζά... εντάξει Τομ, μαζέψου, πέντε μας ζητήσανε!
και μπόνους επιστέγασμα για όλους τους παιδιόθεν λάτρεις της λογοτεχνικής τέχνης η Ιστορία δίχως τέλος, του Μίκαελ Έντε. Καταπληκτικό. :)
Δεν είναι όλα ακριβώς παιδικά αλλά σε δεκάχρονο-δωδεκάχρονο που έχει ήδη επαφή με τη λογοτεχνία θα τα έδινα όλα, και εγώ κάπου εκεί τα διάβασα... ας προσθέσω την Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων και τον Μάγο του Οζ που δώρισα πρόσφατα :)
ΑπάντησηΔιαγραφή1. «Ο βασιλιάς Αρθούρος και οι ιππότες της Στρογγυλής Τραπέζης» του Τόμας Μάλορυ. Το πρώτο μου γοερό κλάμα: Για τον έρωτα του Αρθούρου για τη Γκουίνεβιρ, τη μεγάλη του φιλία με τον Λάνσελοτ, την προδοσία του από την Γκουίνεβιρ και τον Λάνσελοτ, το ότι διεκδίκησε και πήρε πίσω την Γκουίνεβιρ, το ότι γι' αυτόν, ο Λάνσελοτ παρέμεινε για πάντα ο καλύτερός του φίλος. Μου κατέστρεψε τα όνειρα μου, μου έμαθε ότι δεν υπάρχουν απόλυτα πράγματα στη ζωή και μου έδειξε την αξία της υπέρβασης.
ΑπάντησηΔιαγραφή2. «Οι περιπέτειες του Χώκλμπερι Φιν» του Μαρκ Τουέιν. Ελευθερία. Η ζωή του περιπλανόμενου, χωρίς στέγη πάνω απ' το κεφάλι του. Η υπέροχη σχέση του με τον δραπέτη σκλάβο Τζιμ. Για πρώτη φορά ανακαλύπτω τη γοητεία που μπορεί να έχει ένας δραπέτης.
3. «Ο Ρομπέν των Δασών» του Τζον Φίνεμορ. Η υπεράσπιση των αδύναμων. Με κάθε κόστος. Και η χαρά να είσαι σε μια μεγάλη συντροφιά που ζει για ένα σκοπό. Και το ότι δεν είναι κακό να είσαι παράνομος.
4. «Ροβινσώνας Κρούσος» του Ντάνιελ Ντίφοου. Ναι, μπορείς να ζήσεις σε οποιεσδήποτε συνθήκες. Ναι, μπορείς να ξεκινήσεις από το μηδέν. Με ελάχιστα εφόδια. Πίστη στις δυνάμεις σου.
5. «20.000 λεύγες κάτω από τη θάλασσα» του Ιούλιου Βερν. Ο συγγραφέας που με «έχτισε». Το βιβλίο που με έμαθε να αγαπάω τη θάλασσα. Και τον δίκαιο αγώνα ενάντια σε κάθε καταπιεστή.
1. Ενιντ Μπλάυτον (5 λαγωνικά, Περιπέτεια)
ΑπάντησηΔιαγραφή2. Αλκη Ζέη (Ο μεγάλος περίπατος του Πέτρου, Μωβ ομπρέλα)
3. Περσεφόνη, η πάπια που πήγε σχολείο - Κίρα Σίνου, Κων. Γεωργίου.
4. Ο Μάγκας - Πην. Δέλτα
5. Ιουλιος βερν (Το μυστηριώδες νησί, 20000 λέυγες κάτω από τη θάλασσα)
Εκλεψα λίγο σε μερικά, βάζοντας συγγραφέα και 2 βιβλία, αλλά ήτο παντελώς αδύνατο να κάνω περαιτέρω διαχωρισμό. Παρασκευή πρωί, ε μα πχια, τι άλλο να κάνω! ;)
Papi Maf
Ακόμα διαβάζω με την ίδια όπως την πρώτη φορά αγωνία κάθε βιβλίο του Ιουλίου Βερν. Επίσης ως παιδί με συντρόφευαν τα έργα της Άλκης Ζέη και της Πηνελόπης Δέλτα
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμπληρώνω όλη τη σειρά του Μικορύ Νικόλα και, φυσικά, Ιούλιος Βερν!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠωπω!! Πολύ δύσκολη ερώτηση...
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα έλεγα τα εξής αν έπρεπε να διαλέξω οπωσδήποτε πέντε:
1. Ο μικρός πρίγκηπας
2. Μικρές κυρίες
3. Τα ψηλά βουνά
4. Ταξίδι στο κέντρο της γης
5. Η καλύβα του μπαρμπα-Θωμά
Και μπόνους:
Ο γλάρος Ιωνάθαν
Το καπλάνι της βιτρίνας
Δων Κιχώτης
Ασπροδόντης
Όλιβερ Τουίστ
(Είναι αδύνατον να πω μόνο πέντε...)
Δεν μπορώ να περιοριστώ σε πέντε, νομίζω. Θα δοκιμάσω όμως... Σε τυχαία σειρά, λοιπόν:
ΑπάντησηΔιαγραφή1.Το ανθρωπάκι μου. Ένα βιβλίο-ύμνος στην αδελφική αγάπη από τη Γιολάντα Πατεράκη, που δεν θυμάμαι πόσες φορές το έχω διαβάσει.
2.Ο Γεροστάθης. Έντονα διδακτικό και ηθικοπλαστικό, αλλά πολύ ευχάριστο. Του Λέοντος Μελά. Πολυδιαβασμένο και αυτό.
3.Ο Ρομπέν των δασών. Χωρίς σχόλια. Πολυδιαβασμένο και λατρεμένο.
4.Ροβινσών Κρούσος, του Ντεφόε. Σαν μία μικρογραφία της εξέλιξης του ανθρώπου. Δεν θυμάμαι πόσες φορές το έχω διαβάσει.
5.Οι περιπέτειες του Χωκ Φιν (ή του Χάκλεμπερι Φιν, ανάλογα με τον τίτλο του μεταφραστή), του Μαρκ Τουαίην. Έτσι κι αλλιώς, ο Μαρκ Τουαίην είναι από τους αγαπημένους μου συγγραφείς. Πολυδιαβασμένο, εννοείται.
Και, ναι, σιγά μην έφταναν τα πέντε!
6.Μικρές Κυρίες, της Λουίζ Άλκοτ. Και εγώ λάτρευα την Τζο, Αριστέα!
7.Αιολική Γη, του Ηλία Βενέζη. Πολύ συγκινητικό και παραμυθένιο.
8.Η Πίπη η Φακιδομύτη, της Άστριντ Λίντγκρεν. Το έβλεπα και σε σειρά όταν ήμουν μικρή. Ανατρεπτικό και υπέροχο. Από αυτήν την Πίπη πήρα το παρατσούκλι μου, εξάλλου.
9.Η Χάιντι, της Γιοχάνα Σπίρι. Αποπνέει Άλπεις, καθαρό αέρα και ελευθερία. Υπέροχη και η ομώνυμη σειρά κινουμένων σχεδίων.
10.Ο μυστικός κήπος, της Frances Hodgson. Το διάβασα μεγάλη, αλλά πιστεύω ότι και μικρή να το διάβαζα θα μου άρεσε το ίδιο.
11.Περιπέτειες του μικρού Λια, της Βάσας Σολωμού-Ξανθάκη. Όχι ιδιαίτερα γνωστό, το γνώρισα στις σελίδες του Ανθολογίου του Δημοτικού, το λάτρεψα, και το διάβασα ολόκληρο μεγάλη.
12.Τα Ψηλά Βουνά, του Ζαχαρία Παπαντωνίου. Ίσως το πιο αγαπημένο αναγνωστικό του ελληνικού σχολείου.
13.Ο Νιλς Χόλγκερσον, της Σέλμα Λάνγκερλεφ, της πρώτης γυναίκας που τιμήθηκε με το Νόμπελ λογοτεχνίας. Άλλο ένα, περισσότερο διάσημο αναγνωστικό για παιδιά δημοτικού. Με πολλές, άχρηστες πιθανώς γεωγραφικές πληροφορίες για τη Σουηδία, αλλά πολύ τρυφερό και ενδιαφέρον.
14.Ο Τρελαντώνης, της Πηνελόπης Δέλτα. Στο πνεύμα των παιδικών βιβλίων του Τουαίην, κατ'εμέ. Το λάτρεψα.
15.Οι μύθοι του Αισώπου. Κλασσικό και απαραίτητο. Ίσως θα έπρεπε να βρίσκεται στο νούμερο 1, αλλά η σειρά είναι τυχαία, είπαμε.
Ε, ναι, τελικά κερδίζω τον τίτλο του πιο αδύναμου να περιοριστεί ανθρώπου που υπάρχει.
Το ανθρωπάκι μου!!! Τι μου θύμισες τώρα! Πραγματικά, πόσο τρυφερό και αγαπησιάρικο βιβλίο! ...
ΔιαγραφήΌσο για "το θαυμαστό ταξίδι" της Λάγκερλεφ, το είχα κάνει, στην κυριολεξία, κουρέλι, αφού το κουβαλούσα μαζί μου συνέχεια, πέρα-δώθε, για να το έχω πάντα πρόχειρο να το διαβάζω! :-)
Ω,Ενιντ Μπλαιτον,ειχα διαβασει τα παντα απο τα λαγωνικα στο δημοτικο και μετα μια ακομα σειρα βιβλιων που ειχε βγαλει,δεν θυμαμαι τωρα πως λεγοταν.Απο εκει και περα εγινα φανατικος της αστυνομικης λογοτεχνιας συν τοις αλλοις.Αγαπαμε Βερν και Μαλο επισης..Νομιζω καλυφθηκα απολυτα απο τις επιλογες Κατερινα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιαννης Νικολοπουλος
Επανήλθα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχοντας διαβάσει τόσα σχόλια, θα ήθελα να σταθούμε σε κάτι: Στο "πριν μεγαλώσεις"
Είδα βιβλία που εγώ τα διάβασα σε μεγαλύτερη ηλικία, όπως επίσης βιβλία που διάβασα πριν τα 12 και γενικά θα έλεγε κάποιος ότι απευθύνονται σε ενήλικες.
Ως άτομο που έχει ασχοληθεί τα περισσότερα χρόνια της ζωής του με παιδιά κι έχοντας πχ αναλάβει μια χαρισματική μαθήτρια με μόνο υλικό τον Μικρό Πρίγκιπα, αν και θεωρώ ότι είναι βιβλίο για ενήλικες, αναρωτιέμαι αν έχουμε στο μυαλό όλοι αυτό το διαχωρισμό όταν προτείνουμε βιβλία!
Κατερίνα; ☺
ΤΟ ΚΑΠΛΑΝΙ ΤΗΣ ΒΙΤΡΙΝΑΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΤαξίδι στο κέντρο της γης, του Ιουλίου Βερν,
ΑπάντησηΔιαγραφήΈνα δέντρο μεγαλώνει στο μπρούκλιν, της Μπέττυ Σμιθ.
Αστείες ιστορίες, του Αντον Τσέχωφ
Ο μικρός πρίγκηπας, του Αντουάν ντε Σαιντ Εξυπερύ
καθώς και όλα τα παραπάνω των φίλων του blog!
1. Ο Μικρός Πρίγκηπας - Antoine de Saint-Exupéry
ΑπάντησηΔιαγραφή2. To Καπλάνι της Βιτρίνας - Άλκη Ζέη
3. Ο γλάρος Ιωνά8αν - Richard Bach
4. Το παιδί και το Αστέρι - Pierre Pelot
5. Tα Νεφελόψαρα Ζουνε στη Θάλασσα - Paula Fox
Μου φέρατε στο νου εξαιρετικές αναμνήσεις. Απίστευτα βιβλία τα περισσότερα από αυτά που γράφετε στα σχόλια.
ΑπάντησηΔιαγραφή