Υπάρχουν άραγε πραγματικά στιγμές που μπορούν να αναποδογυρίσουν τη ζωή μας για πάντα; Στο μυθιστόρημα του Mc Ewan «black dogs» η ηρωίδα στηρίζει τη ζωή της όλη σε ένα τέτοιο στιγμιότυπο. Τα μαύρα σκυλιά της επιτίθενται σε ένα ταξίδι που θα έπρεπε να είναι μέλιτος και αλλάζουν τη ροή της ιστορίας της.
Πρωταγωνιστές στο μυθιστόρημα είναι δυο αντίθετοι άνθρωποι, ένας άντρας ορθολογιστής, άθεος, λίγο σνομπ, πρώην κομμουνιστής και μια γυναίκα που στην αρχή πορεύτηκε μαζί του και μέσα σε δυο στιγμές έγινε το αντίθετό του, αφοσιώθηκε με πάθος στην πνευματικότητα. Κι όμως αυτοί οι δυο χαρακτήρες ξεκίνησαν μαζί, αγαπήθηκαν πολύ κι ας μην μπόρεσαν ούτε στο θάνατο να συμφιλιωθούν. Αφηγητής είναι ο γαμπρός τους που τους θεωρεί κάπως σαν γονείς του, γιατί οι δικοί του χάθηκαν όταν ήταν πολύ μικρός. Έτσι προσεγγίζει και τους δυο, και τις δυο πλευρές του νομίσματος, με αγάπη.
Το μυθιστόρημα είναι εξαιρετικά καλογραμμένο, ρέει στην ανάγνωση και δεν κουράζει πουθενά. Καταπιάνεται με τα μεγάλα και τα σημαντικά, με την πολιτική, το θάνατο, τον έρωτα, την Ιστορία και κατορθώνει να τα βγάλει πέρα παληκαρίσια.
Ο Ian McEwan είναι από τους αγαπημένους μου συγγραφείς. Το black dogs δεν είναι μεγαλειώδες, όπως η «Εξιλέωση» ή η «Έμμονη Αγάπη». Είναι όμως ένα από τα καλύτερα του.
Πρωταγωνιστές στο μυθιστόρημα είναι δυο αντίθετοι άνθρωποι, ένας άντρας ορθολογιστής, άθεος, λίγο σνομπ, πρώην κομμουνιστής και μια γυναίκα που στην αρχή πορεύτηκε μαζί του και μέσα σε δυο στιγμές έγινε το αντίθετό του, αφοσιώθηκε με πάθος στην πνευματικότητα. Κι όμως αυτοί οι δυο χαρακτήρες ξεκίνησαν μαζί, αγαπήθηκαν πολύ κι ας μην μπόρεσαν ούτε στο θάνατο να συμφιλιωθούν. Αφηγητής είναι ο γαμπρός τους που τους θεωρεί κάπως σαν γονείς του, γιατί οι δικοί του χάθηκαν όταν ήταν πολύ μικρός. Έτσι προσεγγίζει και τους δυο, και τις δυο πλευρές του νομίσματος, με αγάπη.
Το μυθιστόρημα είναι εξαιρετικά καλογραμμένο, ρέει στην ανάγνωση και δεν κουράζει πουθενά. Καταπιάνεται με τα μεγάλα και τα σημαντικά, με την πολιτική, το θάνατο, τον έρωτα, την Ιστορία και κατορθώνει να τα βγάλει πέρα παληκαρίσια.
Ο Ian McEwan είναι από τους αγαπημένους μου συγγραφείς. Το black dogs δεν είναι μεγαλειώδες, όπως η «Εξιλέωση» ή η «Έμμονη Αγάπη». Είναι όμως ένα από τα καλύτερα του.
Σου το είχα υποσχεθεί:
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην επόμενη φορά θα είμαι ο πρώτος (που θα σε παινέψει)!
Αν κάθε φορά που κάνεις μια ανάρτηση διαβάζεις ένα βιβλίο, θέλω να ρωτήσω, πού βρίσκεις το χρόνο…
Σε θαυμάζω ακόμα που διαβάζεις πολύ, όμως λογοτεχνία μόνο;
Και κάτι σχετικό με το «black dogs»: μήπως οι πρωταγωνιστές ενσαρκώνουν τα δυο αντίθετα στρατόπεδα της φιλοσοφίας, όπως αυτό του Υλισμού αυτός και του Ιδεαλισμού εκείνη;
Τέλος, τι ενσαρκώνουν στο μυθιστόρημα τα «μαύρα σκυλιά»;
Σε ζηλεύω που μπορείς να διαβάζεις από το πρωτότυπο! Έχει μεταφραστεί στα ελληνικά;
ΑπάντησηΔιαγραφήΦίλε μου Άθεε, είμαι γρήγορη αναγνώστης κι αυτό δεν είναι πάντα καλό. Δεν ξέρω αν έχεις διαβάσει το βιβλίο, αλλά η ενσάρκωση του Υλισμού και του Ιδεαλισμού σε ανθρώπινους χαρακτήρες αν είναι απόλυτη, τους κάνει καρικατούρες. Σε γενικές γραμμές έτσι φαίνεται αν είναι, αλλά υπάρχουν κι άλλες αποχρώσεις. Τα μαύρα σκυλιά είναι μεν το φάσμα του φασισμού στην Ευρώπη, είναι όμως κι οι προσωπικές εμμονές του καθενός μας (μάλλον).
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτην παρούσα φάση διαβάζω λογοτεχνία. Στην επόμενη ποιός ξέρει; Ο καλός αναγνωστικός μύλος όλα τα αλέθει. Διαβάζω πολύ και φιλοσοφία, και ιστορία, μέχρι και άρλεκιν....
Το βιβλίο έχει μεταφραστεί στα Ελληνικά και κυκλοφορεί με τον τίτλο "Μαύρα Σκυλιά" από το Δημοσιογραφικό Οργανισμό Λαμπράκη σε μετάφραση Βιβής Φωτοπούλου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜακάρι να μπορούσα να διαβάσω και σε άλλες γλώσσες από το πρωτότυπο, αλλά τα Γαλλικά και τα Γερμανικά μου δεν τα βγάζουν πέρα.... (τα πτυχία δεν λένε πάντα την αλήθεια :p)
Μου ακούγεται αρκετά ενδιαφέρον .
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην καλησπέρα μου Κατερίνα .
Καλό βράδυ
Τώρα θα γράψω ένα post με τίτλο "Τα rotweiler των ονείρων σου, αλυχτούν στην αυλή μου"..
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχεις διαβάσει Μπουκόφσκι? Έχει μια ποιητική συλλογή που λέγετε "Η αγάπη είναι ένα σκυλί απ`την κόλαση".Τέλος πάντων θα τον διαβάσω και θα επιστρέψω με σχόλια..Θα ξεκινήσω με το "εξιλέωση" με εμπνέει καλύτερα αλλά θά ήθελα να ξέρω ποιό έγραψε πρώτο καλύτερα για να τον καταλάβω.Βγάλε όμως και κανένα απ`το συρτάρι σου ,αυτά τα καλά ,να τα δούμε.
Έχω διαβάσει Μπουκόφσκι.... Φυσικά και θα βγάλω από το συρτάρι, δε διαβάζω άλλωστε πάντα με τέτοιους ρυθμούς, περνάω και φάσεις που δεν διαβάζω τίποτα.....
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ, Κατερίνα, για τις απαντήσεις σου, όμως δυσκολεύομαι να κατανοήσω τη φράση σου « η ενσάρκωση του Υλισμού και του Ιδεαλισμού σε ανθρώπινους χαρακτήρες αν είναι απόλυτη, τους κάνει καρικατούρες».
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Υλισμός και ο Ιδεαλισμός καλύπτει όλο το φάσμα της φιλοσοφίας, συνεπώς η φιλοσοφία είναι καρικατούρα;
Ίσως ήταν άστοχη η διατύπωσή μου. Εννοώ πως όταν βάλεις "ταμπέλα" στο χαρακτήρα, πχ αυτός εκπροσωπει τον Ιδεαλισμό, τότε χάνονται οι αποχρώσεις του. Στην ζωή, ό,τι κι αν πρεσβεύουμε, πάντα υπάρχουν "γκρίζες ζώνες" στη συμπεριφορά και τα πιστεύω μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕνδιαφέρουσα παρουσίαση του βιβλίου. Στα προτεινόμενα λοιπόν;
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα.
πολύ ενδιαφέρουσα παρουσίαση του βιβλίου. πολύ ενδιαφέρον το ίδιο το βιβλίο. Πολύ ενδιαφέροντα τα σχόλια των φίλων και η κουβεντούλα περί Ιδεαλισμού
ΑπάντησηΔιαγραφήη παραμυθού
Στα προτεινόμενα... Λες να αρχίσω να βαθμολογώ κιόλας; Ή να κάνω λίστες; :P
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ ενδιαφέρουσα η κουβέντα όντως αν και ο Άθεος με εγκατέλειψε. Ελπίζω να μην τον στενοχώρησα.
Καθόλου δεν με στεναχώρησες καλή μου. Μιας και δείχνουν ενδιαφέρον κι άλλα άτομα (Μαίρη Σάββα) μήπως θέλετε να με προκαλέσετε σε μια κατά μέτωπο επίθεση από το χώρο των στρατοπέδων της φιλοσοφίας;
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίμαι πάντα σε φόρμα. Από χρόνο δεν τα πάω καλά, αλλά αρχίστε να τρώτε εσείς και καταφθάνω δριμύτερος και …πεινασμένος!
Εννοούσα να κάνουμε μια ενδιαφέρουσα συζήτηση. Απλώστε τα εδέσματα των ιδεολογιών σας στο τραπέζι και αρχίστε την κουβέντα αν και η Κατερίνα μας εγκατέλειψε. Ελπίζω να μην την τρόμαξα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟυπς, αυτό μου άξιζε..... Κι ο δικός μου ο χρόνος είναι πολύ περιορισμένος (άτιμη κοινωνία που μας ρίχνεις στην εργασία) αλλά είμαι ακόμα εδώ :P
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι εγώ εδώ είμαι, αλλά δεν βλέπω να γίνεται τίποτα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΛοιπόν, άκου, είμαι άθεη, δεν πιστεύω σε μεταφυσικές αηδιούλες όπως ο δυισμός ψυχής και σώματος, αγαπώ το φθαρτό σαρκίο μου γιατί αυτό είναι και πάπαλα, πιστεύω σε αυτό που άνθρωπος μπορεί να καταφέρει π.χ. επιστήμη, για να μη σου πω τις πολιτικές μου απόψεις και σε τρομάξω. Παρ' όλα αυτά νομίζω πως θα αφαιρούσε μέρος της προσωπικότητάς μου αν χαρακτηριζόμουν "εκπρόσωπος" του ενός ή του άλλου φιλοσοφικού συστήματος. Υπάρχουν πράγματα μέσα μας που είναι πιο πολύπλοκα από οποιοδήποτε φιλοσοφικό σύστημα. Γιατί η φιλοσοφία είναι μια μονάχα προσπάθεια απεικόνισης της αλήθειας, όπως και η επιστήμη και δεν περικλείει τα πάντα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ότι είσαι άθεη, το γνώριζα από πριν. Όμως τώρα με προβλημάτισες, τι είσαι πολιτικά που θα τρόμαζα…
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν χρειάζεται να απαντήσεις! Δεν θα τους κάνουμε και την χάρη να αποκαλύψουμε τα… ευαίσθητα προσωπικά μας δεδομένα!
Όμως όταν λες «θα αφαιρούσε μέρος της προσωπικότητάς μου αν χαρακτηριζόμουν "εκπρόσωπος" του ενός ή του άλλου φιλοσοφικού συστήματος» δεν σε κατανοώ. Όλη η φιλοσοφία στηρίζεται στο ένα ή στο άλλο σύστημα. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος σκέψης. Εκτός κι αν εννοούμε διαφορετικά πράγματα. Σίγουρα η φιλοσοφία είναι μια προσπάθεια απεικόνισης της αλήθειας, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο όμως η επιστήμη περικλείει τα πάντα!
Αν η επιστήμη που γνωρίζουμε εμείς δεν τα εξηγεί ακόμα, ίσως. Όμως η επιστήμη μας βρίσκεται ακόμα σε εμβρυακό στάδιο, ενώ οι προβληματισμοί του ανθρώπου βιαστικοί και ανυπόμονοι, σαν το παιδί που ανακαλύπτει τον κόσμο του και συνεχώς ρωτάει! Έτσι την αλήθεια την κατανοούμε μέσα από την σχετικότητά της και τις αντιθέσεις της κι όχι μέσα από την απολυτότητα και την αυθεντία, όπως κάνουν οι ιδεαλιστές.
Λοιπόν, Κατερίνα, την μια φοβάσαι μη με στεναχώρησες και την άλλη μη με τρομάξεις.
Μη φοβάσαι. Σου είπα, είμαι σε φόρμα και δεινός αθλητής της σκέψης.
Στρίμωξέ με… μ’ αρέσει!!!
Αν μιλάμε για τη μελλοντική επιστήμη, συμφωνώ, μόνο αυτό έχουμε για να κατανοήσουμε τον κόσμο. Δε θα τολμούσα να μπω σε φιλοσοφική αντιπαράθεση μαζί σου, είσαι σε άλλη κλάση. Άλλωστε εγώ διαβάζω φιλοσοφία μόνο σποραδικά, περισσότερο σα χόμπυ. Το να μη σε τρομάξω ήταν μόνον ένα σχήμα λόγου, εμάς των γράφοντων μας αρέσουν οι φανφάρες... (κάτι θα ξέρεις αφού έμαθα πως εκδίδεσαι... :))
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτή η σχετικότητα είναι που με κάνει να αντιπαθώ τους μονοδιάστατους ανθρώπους και τους μονοδιάστατους λογοτεχνικούς ήρωες. Όλη η φιλοσοφία είναι ή το ένα ή το άλλο, έχεις δίκιο. Αλλά ο κάθε άνθρωπος δεν είναι μόνο ή το ένα ή το άλλο, οτι κι αν λέει ακόμα και στον ίδιο του τον εαυτό.....
Σε γενικές γραμμές συμφωνούμε. Αφού δεν ασχολείσαι πολύ με το άθλημα της φιλοσοφίας δεν χρειάζεται ούτε κι εγώ να σε στριμώξω!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλά είμαστε κι έτσι…
Μόνο θέλω να ξέρεις ότι η επιστήμη είναι συσσωρευμένη γνώση που συνεχώς αυξάνεται και αυτοδιορθώνεται σαν οργανισμός. Δεν είναι αυθεντία. Δεν είναι απόλυτη, όπως οι θρησκείες.
Πάμε λοιπόν σε άλλο θέμα.
Μα αυτό είναι το σημαντικό, η συνεχής αναθεώρηση. Έκανα κάποια χρονάκια έρευνα σε εργαστήριο για το μεταπτυχιακό μου και μπορώ να σου πω με βεβαιότητα πως στην επιστήμη δεν υπάρχουν βεβαιότητες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤελευταία στιγμή μου το χάλασες!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔηλαδή οι βεβαιότητες πού βρίσκονται… μήπως στις θρησκείες που είναι απόλυτες;
Όμως όταν πιο πάνω έγραφες «…για τη μελλοντική επιστήμη, συμφωνώ» αυτό ακριβώς είναι η επιστήμη.
Πώς την ήθελες την επιστήμη, από την πρώτη στιγμή που θα εμφανιζόταν να έμοιαζε με την μελλοντική;!
Καθόλου δε στο χάλασα. Οι "βεβαιότητες" της θρησκείας είναι ανύπαρκτες και ανυπόστατες. Οι "αβεβαιότητες" της επιστήμης είναι η μαγιά μας για το αύριο, η αμφισβήτηση ακόμα και των πιο πάγιων αρχών είναι η ομορφιά της επιστήμης κι αυτό που την κάνει το εργαλείο μας για την κατανόηση του κόσμου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈτσι ναι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈστω… τώρα τα περιέσωσες όλα κορίτσι μου
είδες, ήμουν καλό κοριτσάκι :p
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαίρομαι πολύ, και μένα είναι από τους αγαπημένους μου, κι αυτό μου είχε διαφύγει. Πραγματικά αριστούργημα η Εξιλέωση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι εξαιρετικός ο τρόπος που γράφεις, ότι βιβλίο διαλέξω από δω και στο εξής να διαβάσω, θα καταφεύγω σε σένα για συμβουλή.
Σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια. Θα τα λέμε...
ΑπάντησηΔιαγραφή