Ποιο είναι το τελευταίο βιβλίο που παρατήσατε;

Κάποτε, παλιά, πολύ παλιά, όταν δεν ήμουν παρά μια νεαρή αναγνώστρια γεμάτη όνειρα κι ελπίδες πριν από κάθε άνοιγμα του εξωφύλλου, δεν άφηνα ποτέ βιβλίο στην μέση. Ήταν θέμα αρχής, παιδική διαστροφή, μια μάστιγα, ένα παιχνίδι του μυαλού. Πήγαινα τα βιβλία ως το τέλος ψυχαναγκαστικά περίπου όπως τρώγαμε το φαγητό μας όταν ήμασταν μικροί (οκ, όταν το φαί ήταν φασολάκια). Έπειτα κάποια στιγμή σαν να γύρισε ένας διακόπτης. Ήμουν εκεί γύρω στα 25 κι έπεσε στα χέρια μου το "Ένα ευρύ πεδίο" του Γκύντερ Γκρας. Όσο κι αν προσπάθησα, όσο κι αν θέλησα, ήταν αδύνατο. Το βιβλίο ήταν απλά αδιάβαστο, με μπλοκάριζε, το μισούσα. Και τελικά το ΠΑΡΑΤΗΣΑ. 

Έκτοτε παρατώ χωρίς τύψεις. Όχι με μεγάλη ευκολία. Δεν παρατάω στην σελίδα 10, ούτε καν στην 30η συνήθως. Αλλά στην 100η έχω παρατήσει πάμπολλα βιβλία. Είναι μικρή η ζωή μας, γεμάτη πρέπει. Η λογοτεχνία, η τέχνη δεν μπορεί να μπαίνει μες στις υποχρεώσεις. Ναι, ούτε καν για μένα που διαβάζω αρκετά βιβλία "αναγκαστικά" για την εκπομπή, για να γράψω σε κάποιο άλλο σάιτ ή να εμπλουτίσω την "φαρέτρα του συγγραφέα". Η λογοτεχνία είναι πρωτίστως απόλαυση, ακόμα κι η δύσκολη, η στριφνή έχει την ώρα της. Και προσφέρει τέρψη. Αν δεν την προσφέρει, απλά δεν μου κάνει. Πια. 

Το μυθιστόρημα, γιατί κυρίως αυτό παρατάμε- τα άλλα είναι εύκολο να τα βάλει κανείς στην άκρη και να τα ξαναπιάσει- απαιτεί χρόνο, να ταυτιστούμε με τους ήρωες, να ζήσουμε μαζί τους μια άλλη ζωή. Αυτή η ζωή οφείλει να αξίζει τον κόπο ή έστω να μας ταιριάζει την δεδομένη στιγμή. Πώς θα θέλεις να δεις το όνειρο αν είναι εφιάλτης. Έχω παρατήσει βιβλία ανάξια λόγου και παγκόσμια αριστουργήματα, κείμενα που μετά δεν τους χάρισα ούτε μια σκέψη, κι άλλα που με στοίχειωσε η αποτυχία μου με δαύτα και ξαναγύρισα ή θα ξαναγυρίσω. Πάντως πάντα, την δεδομένη στιγμή που παρατάω ένα βιβλίο νιώθω κάποια ενοχή, σαν να με πιάσαν στο γλυκό με το βάζο. Και μια κάποια ανακούφιση, που είμαι μεγάλη πια και μπορώ να γλείψω τα δάχτυλα μου, πριν το παραδώσω. Το βάζο- ε, σόρυ, το βιβλίο. 

Υ.Γ. 42 Μολογάτε λοιπόν, ποιο είναι το τελευταίο βιβλίο που παρατήσατε εσείς. Και στο τέλος θα πω κι εγώ. Κι ας ντρέπομαι λιγάκι.