Μια κλασική αλληγορική ιστορία είναι «Το Θέατρο» του Μαρίνου Λούρου, ένα από κείνα τα βιβλία που χτίζουν νέους κόσμους, διαφορετικούς, στηριζόμενα και ορμώμενα από τον δικό μας. Σε μια πόλη, που δεν κατονομάζεται, και σε μια εποχή που παραμένει άδηλη, το Θέατρο είναι το μόνο θέατρο που έχει απομείνει, το κέντρο κάθε καλλιτεχνικής δημιουργίας. Όλοι οι ηθοποιοί θέλουν να παίξουν εκεί, όλοι οι κοινοί θνητοί θέλουν να παραβρεθούν σε μια παράσταση ως θεατές. Όμως μόνον ο παντοδύναμος και παντογνώστης Ιδιοκτήτης του ξέρει κάθε φορά ποιον θα διαλέξει, πάνω και κάτω από τη σκηνή. Το σίγουρο είναι ένα, έτσι κι μπεις στο Θέατρο με τον έναν ή τον άλλο τρόπο θα θέλεις να αλλάξεις τη ζωή σου.
Οι αδύναμοι, αυτοί που δεν μπορούν να αντέξουν την ελευθερία, θα τρελαθούν. Οι άλλοι θα ζήσουν. Το θέατρο είναι η «ανωμαλία», η «Αίρεση» μέσα σε έναν κόσμο καλοκουρδισμένο, όπου ακόμα και απλά πράγματα όπως το αν κρατάς το σπίτι σου ταχτοποιημένο και σε καλή κατάσταση ελέγχεται από το κράτος. Το Θέατρο είναι η μαζική παράκρουση για ανυπακοή, η προσταγή για να βρεις τον εαυτό σου. Μια κοπέλα θα επιλεγεί ως πρωταγωνίστρια και η ζωή της έπειτα δεν θα είναι ποτέ η ίδια.
Το βιβλίο είναι σχεδιασμένο ως την τελευταία λεπτομέρεια, φαίνεται τίποτα να μην αφήνεται στην τύχη κι αυτό ξεκουράζει τον αναγνώστη, τον κάνει να το εμπιστευτεί και να το αγαπήσει. Η γραφή είναι αβίαστη, ρέει, και η τελική αίσθηση που σου αφήνει είναι πως θα ήθελες λίγο ακόμα.
Αν θέλετε να μάθετε περισσότερα για το Θέατρο ακούστε την εκπομπή της Κυριακής με καλεσμένο τον Μαρίνο Λούρο:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου