Είμαι από κείνους τους περίεργους ανθρώπους που έχουν κόλλημα με τους αριθμούς, που κοιτάν λάγνα τα ρολόγια να τους δώσουν ένα σήμα και τις ημερομηνίες να τους πουν μια ιστορία. Ίσως να έχει να κάνει με το γεγονός πως γεννήθηκα στις 28/08/1978. Και ναι, το 8 είναι ο αγαπημένος μου αριθμός. Πείτε ημερομηνίες λογοτεχνικές που σας σημάδεψαν- μέσα από μυθιστορήματα, διηγήματα, νουβέλες, ποιήματα και κυρίως μέσα από το κεφάλι σας. Κι αριθμοί παίζουν, θα σας πω εγώ έναν. 42.
Υ.Γ. Τούτο το ποστ βασίστηκε σε μια ιδέα του Μαραμπού με αφορμή την Bloomsday today.
αφού είναι έτσι, συνεχίζοντας τους άρτιους της οικοδέσποινας,
ΑπάντησηΔιαγραφήνα πούμε και την 2/2/1882 που γεννήθηκε ο Joyce
το 1948 που ανεστραμμένο είναι 1984 (χρονιά που πήραμε το πρωτάθλημα στα 4-1 βασικά σπορ)
τις 22-23/4/1616 που πέθαναν οι Θερβάντες-Σέκσπηρ (κατά φήμες την ίδια μέρα)
και φυσικά το '42, που δημοσιεύτηκε ο Ξένος.
Η αλήθεια είναι ότι είναι δύσκολο να θυμηθείς ημερομηνίες μέσα σε μυθιστορήματα (τουλάχιστον εγώ που δεν τα πάω καλά με τις ημερομηνίες). Πέρα από την διάσημη του Τζόυς, σίγουρα υπάρχει μια ημερομηνία στην Κυρία Νταλαγουέη και ενδεχομένως και σε κάποιο άλλο βιβλίο της Γουλφ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο 1984 φυσικά είναι το πιο διάσημο, όπως και το 1948 του Γιοράμ Κανιούκ που αναφέρθηκαν και από τον Νίκο πιο πάνω. Οι αριθμοί έρχονται πιο εύκολα στο μυαλό. Ενδεικτικά θα πω το 2666 (που παίζει να είναι και χρονολογία!), το "20000 λεύγες κάτω από τη θάλασσα" και το "Η συλλογή των 49 στο σφυρί"!
4 Απριλίου 1984 ξεκινά ο ήρωας του ''1984'' Γουίνστον Σμιθ να γράφει το ημερολόγιό του, αν και όπως λέει ο ίδιος ''σε τούτους τους καιρούς δεν μπορούσες ποτέ να προσδιορίσεις καμιά ημερομηνία''.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτο Μακόντο του ''Εκατό χρόνια μοναξιά'' έβρεχε τέσσερα χρόνια, έντεκα μήνες και δύο μέρες ώσπου ''Μια Παρασκευή, στις δύο το μεσημέρι. ο κόσμος φωτίστηκε από έναν ηλίθιο, κοκκινωπό και τραχύ ήλιο, σαν σκόνη από τούβλα και φρέσκο σαν το νερό, και δεν ξανάβρεξε για δέκα χρόνια''.
''Στις 25 Μαρτίου, στην Πετρούπολη, έγινε ένα γεγονός τελείως παράδοξο''. Το γεγονός είναι η ανακάλυψη μιας μύτης μέσα στο ψωμί του κουρέα Ιβάν Γιακόβλεβιτς, ήρωα του Γκόγκολ στο διήγημα ''Η μύτη''.
''Φορώντας στο κεφάλι του το κράνος με το συμβολικό νούμερο ''451'' και με τα μάτια του γεμάτα από πορτοκαλιές ανταύγειες να περιμένουν με αγωνία τη συνέχεια, έστρεψε το μεταλλικό αναπτήρα του προς το σπίτι και το φούντωσε με αδηφάγες φλόγες.'' Όλοι ξέρετε από ποιό βιβλίο είναι το απόσπασμα.
Θαυμαζω θ.
ΔιαγραφήΟ πρώτος αριθμός που μου έρχεται στο μυαλό είναι το 10, το αγαπημένο μυθιστόρημα του Καραγάτση. Από ημερομηνίες τώρα, σίγουρα έχουν χαραχθεί στο μυαλό μου το 1963 και το 1979, χρονιές που τιμήθηκαν με το βραβείο Νόμπελ Έλληνες συγγραφείς, ο Σεφέρης και ο Ελύτης αντίστοιχα. Τέλος, το 1984 τίτλος-προφητεία του βιβλίου του Όργουελ.
ΑπάντησηΔιαγραφή