14/1/12

Ύμνοι σε ένα μπλογκ




Πριν ανοίξω αυτό το μπλογκ διάβαζα πολύ, πιθανότατα πιο πολύ από ότι τώρα γιατί τότε δεν ήμουν μάνα, ζούσαμε με τον άντρα μου σε ένα μικρότερο σπίτι τα δυο μας και μας ξέραν πολύ καλά όλα τα ντελιβεράδικα της γειτονιάς. Αλλά, αν και παρακολουθούσα που και που τα ένθετα των εφημερίδων και τα μπλογκς, διάβαζα και λίγο fast food -ό,τι έπεφτε στα χέρια μου, ό,τι έβλεπα σε περίοπτη θέση στα αγαπημένα μου βιβλιοπωλεία, ό,τι τύχαινε κάποιος κάπου κάποτε να μου αναφέρει. Σε ποσότητα είχα πολύ καλύτερα σκορ, σε ποιότητα δεν είμαι και τόσο σίγουρη.

            Άνοιξα το μπλογκ από καθαρή ματαιοδοξία, για να δείξω στον εαυτό μου και στους οικείους μου πως εγώ διαβάζω περισσότερο και καλύτερα από όλους τους, για να έχω μια σταθερή ενασχόληση με το μόνο πράγμα που δεν με κουράζει ποτέ, που θα μπορούσα να το κάνω επάγγελμα χωρίς κόπο. Για να μην πηδήξω από το παράθυρο που κανένας δεν δεχόταν να εκδώσει το βιβλίο μου χωρίς αμοιβή, που με δυο τρεις έφτασα στο τσακ αλλά μετά άρχισαν να μου ζητάνε λεφτά που δεν ήθελα να δώσω, για να μη βλέπω τα χειρόγραφα να γυρνάνε με την επισήμανση προς έκδοση πρόχειρα σβησμένη ή σκισμένη. Α, και για να μην τρελαθώ που δουλεύω σε μια δουλειά που απαιτεί τουλάχιστον οκτώ ώρες από το χρόνο μου, που δε σε αφήνει να πάρεις ανάσα, που συχνά σε αφήνει με την αίσθηση της στυμμένης λεμονόκουπας στο τέλος της βάρδιας.

            Άνοιξα λοιπόν ένα βιβλιοφιλικό μπλογκ για όλους τους λάθους λόγους. Και στην πορεία βρήκα τους σωστούς, ανακάλυψα βιβλία που δεν είχα ακούσει κι ας επρόκειτο για παγκόσμια αριστουργήματα, μίλησα με ανθρώπους έστω και διαδικτυακά που αγαπάνε τα βιβλία όσο κι εγώ - με κάποιους κι ας μην φαίνονται ποτέ στο μπλογκ μιλάω μέσω mail, με κάποιους άλλους μέσω facebook, και με άλλους εδώ. Τί σημασία έχει; Μεγάλωσαν οι ορίζοντες μου. Και ανακάλυψα και τη Biblionet. Μα τον Τουτατή, πριν το μπλογκ δεν ήξερα πως υπάρχει αρχείο με όλα τα βιβλία που εκδίδονται στην Ελλάδα. Και ανακάλυψα και τον Σελίν, που άλλαξε λίγη από την ψυχοσύνθεσή μου. Και ανακάλυψα και τον Πίντσον, που τον διαβάζω σιγά σιγά και δεν τον είχα ξανακούσει. Α, και δυο πρώην συμμαθητές που τους προσπερνούσα αδιάφορα στο διάδρομο, κι ας ήταν κι οι δυο φίλοι φίλων, που θα ήθελα πολύ αν είχα το χρόνο να τους κάνω φίλους μου. Κι έναν ακόμη που τον θεωρούσα τότε φίλο μου. Όλα αυτά διαδικτυακώς.

            Τώρα δεν μπορώ να φανταστώ τη μέρα μου χωρίς το μπλογκ, και τι ειρωνεία εκείνο το μυθιστόρημα που ποτέ δεν εκδόθηκε και γράφτηκε πριν περίπου έξι χρόνια είχε για θέμα του και τα μπλογς. Κι ας ήταν μια ιστορία που τότε δεν την ήξερα καθόλου. Ίσως και γι’ αυτό.

9 σχόλια:

  1. Και έτσι κάπως δημιουργούνται τα νήματα που μας καθοδηγούν στο υπέροχο ταξίδι της ανάγνωσης και όχι μόνο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλημέρα.
    Καλόγνωμα μιλάς και λες μια φράση κλειδί:"και στην πορεία βρήκα τους σωστούς".
    Οι πορείες και οι διαδρομές στην ζωή μας όταν αποκτούν το στοιχείο της μοιρασιάς με άλλους (γνώσης,
    εμπειρίας,παραδοχής συναισθημάτων κτλ) νομίζω πως μας κάνουν όλους
    έστω λιγάκι καλύτερους.
    Τα βιβλιοφιλικά μπλογκς ό,τι κι αν προκάλεσε την δημιουργία τους έχουν αυτή την διάθεση μοιράσματος κι ευτυχώς που υπάρχουν,μακάρι να φτιαχτούν κι άλλα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Σημασία δεν έχει ούτε η αφετηρία ούτε ο προορισμός. Σημασία έχει το ταξίδι και οι γνώσεις και η απόλαυση που αποκομίζεις από αυτό!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Διάβασα υπέροχα βιβλία τα οποία "ανακάλυψαν" για μένα τα βιβλιοφιλικά μπλόγκς, βιβλία που ίσως ποτέ δεν θα έφταναν σε μένα μέσα στο πλήθος των εκδόσεων που κυκλοφορούν στα βιβλιοπωλεία. Υπάρχουν υπέροχα βιβλίο-μπλόγκς εκεί έξω (ένα απ΄αυτά κι εδώ) που για μένα αξίζουν σεβασμό και έπαινο για τις επιλογές και την κριτική τους.
    Όσο για σας αγαπητή Κατερίνα η δημιουργηκότητα πάντα θα βρεί τρόπο να εκφραστεί. Αν και πιστεύω ότι τελικά θα βρεί και το δρόμο της έκδοσης τη σωστή στιγμή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. το Biblionet πραγματικά δεν υπάρχει... συγκλονιστικό!!!
    τι ακριβώς εννοείς "χωρίς αμοιβη"? σου ζήταγαν δηλαδή λεφτά για να το εκδώσουν ή δεν θα σου έδιναν εσένα άμα εξεδίδετο? (για τους έλληνες εκδότες, τα έχουμε ξαναπει νομίζω...)
    αν πάντως έχεις γράψει κάτι, εγώ (και πολλοί άλλοι εδώ πέρα νομίζω) πολύ ευχαρίστως θα το διάβαζα!
    αν και πάντα διατηρώ τις ελπίδες μου ότι μια μέρα θα "σε δούμε" σε κάποια προθήκη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Δεν συζητάμε για "αμοιβη" συγγραφέα, φίλε μου, στο πρώτο βιβλίο.... Αυτά είναι επιστημονική φαντασία. Απλά υπήρχαν αυτοί που μου ζητήσαν αμέσως λεφτά, και το σέβομαι, κι αυτοί που στην αρχή μου έκαναν τους ενθουσιασμένους και μετά άρχισαν να "ανακαλύπτουν" υποχρεώσεις, διορθωτής, ποιότητα χαρτιού, παρουσιάσεις, που θα έπρεπε να πληρώσω εγω και δεν με είχαν ενημερώσει από την αρχή για αυτό.

    Σε αυτό το χειρόγραφο θα είμαι πιο υποψιασμένη, κι αν γουστάρω να πληρώσω θα προσεγγίσω κάποιον που θα είναι ξεκάθαρος από την αρχή, δεν θα μου βγάζει χρεώσεις από το πουθενά. Είμαι και 5-6 χρόνια μεγαλύτερη και πιο συνειδητοποιημένη. Όσο για τους πιο "μεγάλους" οίκους, ένας μου είπε τότε "αν ήταν το δευτερο σας θα το τυπώναμε", δυο άλλοι- δυο!!!- το κλασικό "Γράφετε καλά, αν γράφατε κάτι για τη Σμύρνη."

    Τώρα θα αρχίσω τη γύρα από την αρχή.

    Υ.Γ. Μα ήταν δυνατόν να μην είχα ακούσει τη Biblionet; Απίστευτο μου φαίνεται τώρα. Κι όμως.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Μην απογοητεύσεσαι, δεν είναι τόσο δύσκολα τα πράγματα. Μήπως δεν απευθύνθηκες στα κατάλληλα πρόσωπα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Το μόνο σίγουρο είναι αυτό, πως δεν απευθύνθηκα στα κατάλληλα άτομα. Ή ακόμα χειρότερα πως όταν βρέθηκαν τα κατάλληλα εγώ μάλλον πια ήμουν πολύ απογοητευμένη, και λίγο θυμωμένη και δεν θέλησα να ακούσω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή