Η ανταπόκρισή σας σε αυτήν την σεπτή ανάρτηση ήταν συγκινητική. Σε facebook, twitter, blog, με αεροπλάνα και καράβια, στείλατε με αγάπη και οργή τα πιο άσχημα αισθητικά εξώφυλλα, τους πιο εξόφθαλμα ατυχώς μεταφρασμένους τίτλους και φυσικά όλα εκείνα τα βιβλία που ντύθηκαν άλλον μανδύα από αυτόν που τους άξιζε, έχουν γκόμενες και τριανταφυλλάκια στα εξώφυλλα, ενώ πρόκειται για παγκόσμια αριστουργήματα.
Το "Ημερολόγιο του στρατηγού Ναπολέοντα Ζέρβα" βγήκε με εξώφυλλο το άσπρο άλογο πάνω στο οποίο έρχεται ο ιππότης της μέσης δεκαεξάχρονης. Φαντάζομαι πως η Αντίσταση θα το εκτιμούσε.
Φώκνερ στα κλασικά εικονογραφημένα; Ε, ναι!
Ο Χάινριχ Μπελ θα ήθελα κάποιος να μου εξηγήσει τι σχέση έχει με τον Χίτλερ Τζον-Τζον.
Το βιβλίο αυτό απευθύνεται σε παιδιά 9 χρονών και πάνω. Αλλά κι αυτά ξέρουν μάλλον πως ο Μπαρμπαρόσα δεν είναι ο Χουκ.
"Το γιγάντιο πραγματάκι", ο τίτλος. Δεν σχολιάζω παραπάνω.
Όχι, ομολογείστε, βλέπετε αυτά τα δύο εξώφυλλα. Εκδόσεις Ψυχογιος λέει. Αν δεν είχατε ιδέα πως η Ζέιντι Σμιθ γράφει σοβαρά, θα τα παίρνατε ποτέ;
[το αριστερά κόντεψα κάποτε να το πάρω δώρο στην μαμά μου]
Βρε τον κακομοίρη τον David Foster. Για να μην σχολιάσω τον τίτλο. "Oblivion" λέει χρυσέ μου, που το βρήκες το αμερικάνικο στη Λήθη;
Ναι, ναι, 3 εκδόσεις της "Πάπισσας Ιωάννας" του Εμμανουήλ Ροίδη . Κορυφαία η μεσαία. Ταπεινή μου γνώμη.
Τώρα και ο Θεοτόκης στον Λιβάνη!
Όταν πρωτοδιάβασα μικράκι Άτγουντ στην Ασημένια Σειρά της Ωκεανίδας ντρεπόμουν που μου άρεσε. Νόμιζα πως είναι δική μου ανακάλυψη. Η ψωνάρα!
Για το τέλος λίγοι τίτλοι:
"The accidental", Ali Smith: Η τυχαία
"Lowland," Jhumpa Lahiri: Εκεί που ανθίζουν οι υάκινθοι
"If You're Reading This, I'm Already Dead": Ένας τσιρκολάνος, μία καμήλα και 4.000.000 ερωτήσεις
The catcher in the Rye: Στη σίκαλη, στα στάχια, ο πιάστης
Έχω μια υποψία ότι αυτός που επιμελήθηκε το εξώφυλλο του ημερολογίου του Ζέρβα ψηφίζει ΚΚΕ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΉ άλλως αναστήθηκε ο Άρης.
ΔιαγραφήΧαχα!!!!Πολύ καλή ανάρτηση!!!!! Μα ο Τζον Τζον Χίτλερ ρε φίλε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΘεοί. Μα πού το βρήκαν;
ΔιαγραφήΕντάξει έλιωσα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚλαίω από τον Τζον Τζον ως το τέλος ( ο τελευταίος τίτλος δεν υπάρχει! )
Λίγο έως πολύ συμφώνησα με όλα σου τα σχόλια εκτός από ένα στην προηγούμενη ανάρτηση. Της αγάπης και του πολέμου.... Εμένα δεν με αφήνει καθόλου αδιάφορη ο τίτλος.
Καλημέρα :)
Λέω πως είναι αδιάφορος, σαν τίτλος περιοδικού. Δεν τον συγκρατείς. Να το προσχεσινό People είχε τον ίδιο τίτλο στο εξώφυλλο για συνέντευξη του Παπακαλιάτη
ΔιαγραφήΠόνεσαν τα μάτια μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχει κι άλλα. Έχω ήδη part 2 και part 3.
Διαγραφή