Είναι παρατηρημένο, μόλις ανέβει η λίστα με τα βιβλία που διάβασα μέσα στην χρονιά- λίγα, πολλά, ανάλογα το έτος- κάποιος θα βρεθεί να μου πει πως εκτός από το διάβασμα υπάρχει κι η ζωή. Να με ενημερώσει: στην ηλικία μου θα έπρεπε να ζω περισσότερο και να διαβάζω λιγότερο. Στην αρχή έμπαινα στον κόπο να απαντήσω το αυτονόητο, πως προφανώς ζω- πως δουλεύω, έχω οικογένεια, άντρα, παιδιά, επάγγελμα, πως μαγειρεύω, πλένω, καθαρίζω· μετά βαρέθηκα τις κοινοτοπίες, άρχισα να λέω πως είμαι γρήγορη αναγνώστρια, να απολογούμαι.
Ομολογουμένως διαβάζω γρήγορα όταν χρειαστεί. Και πολύ αργά όταν θέλω. Και καθόλου αν κάποια μέρα δεν αντέξω. Αλλά για μένα «μια μέρα χωρίς διάβασμα, είναι μια μέρα μου χαμένη». Αυτό είναι όλο. Το διάβασμα κάνει τη ζωή μου καλύτερη. Μερικές φορές της δίνει νόημα, μού δίνει λόγο ύπαρξης. Άλλες είναι αγνή, ατόφια ψυχαγωγία, γέλιο και κλάμα, άλλες η ευχαρίστηση της μάθησης, κάποτε μονάχα η χαρά του φετιχιστή. Το διάβασμα είναι κομμάτι της ζωής μου. Δεν είναι ξέχωρο από αυτήν, δεν είναι στην μία πλευρά της ζυγαριάς αυτό και στην άλλη όλα τα άλλα. Στην πλευρά «ζωή» το διάβασμα καταλαμβάνει ένα κομμάτι.
Διαβάζω καθημερινά και συστηματικά. Συνήθως αν το πρωί τελειώσω ένα βιβλίο, το απόγευμα θα αρχίσω άλλο. Αν γουστάρω, γιατί γουστάρω. Αν με έχει αφήσει ενεή μπορεί να το μηρυκάσω δέκα μέρες, αν με μπλοκάρει, μπορεί να αρχίσω να διαβάζω μικρά για να το ξεπεράσω. Συνήθως διαβάζω ένα μυθιστόρημα την φορά, αν αποφασίσω να του απιστήσω το κάνω με κάποιο βιβλίο ποίησης, με διηγήματα, με ένα δοκίμιο. Ναι, έχω πολλά βιβλία στο προσκεφάλι μου, και στο σαλόνι μου, και στο δωμάτιο μου, και των παιδιών μου, και στο μπάνιο. Και μου αρέσει να τα κοιτάω. Όταν χαζεύω κι όταν σκέφτομαι, κι όταν χαϊδεύω με τις ώρες κάποια μικροσκοπική πλατούλα δίχρονου. Δεν είναι κακό. Είναι μόνο μέρος του εαυτού μου.
Αν πρέπει για κάτι να απολογηθώ, ας είναι το πολύ διάβασμα. Αν κάτι έχουν να μου προσάψουν, ας είναι πως καταναλώνω βιβλία. Αν κάτι έχουν να πουν για το γράψιμό μου, ας είναι πως πατάει πάνω στων άλλων. Βαρέθηκα να δικαιολογούμαι- πολλά, λίγα- τόσα διαβάζω. Και το απολαμβάνω στην πορεία. Κάθε μέρα. Ή σχεδόν κάθε.
Μαζί σου Κατερίνα. Ας τους να λένε.Αυτοί κανονικά πρέπει να απολογούνται, όσοι δεν διαβάζουν.Μόνο όσοι δεν διαβάζουν δεν μπορούν να καταλάβουν την έλξη και τη γοητεία που ασκούν τα βιβλία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο διάβασμα είναι ζωή και διαμορφώνει τη ζωή μας με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Τώρα ποιος τους είπε ότι όποιος διαβάζει πολύ δεν ζει, αυτό είναι απορίας άξιον!
Όσα δε φτάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια!
Παίζει κι η ζήλια πάντα.
ΔιαγραφήΚατερίνα μου, προσωπικά σε θαυμάζω. Δεν κατόρθωσα να εντάξω το διάβασμα στην οικογενειακή ζωή, μετά τα παιδιά το μυαλό μου σαν να κουράστηκε και με κόπο κατορθώνω να διαβάσω μερικές σελίδες τις καθημερινές. Όταν τα παιδιά ήτανε μικρά με έπαιρνε ο ύπνος, τώρα που είναι Λύκειο και Γυμνάσιο τα πράγματα πάνε κάπως καλύτερα αλλά πάλι δεν μπορώ να φτάσω το διάβασμά μου της νεανικής ηλικίας. Οπότε να χαίρεσαι που μπόρεσες να κρατηθείς σε υψηλά επίπεδα ανάγνωσης και να μη δίνεις σημασία σε κανέναν ζηλιάρη!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο προσπάθησα. Κι είναι και μέρες που δεν τα καταφέρνω. Δυο μικρά παιδιά δεν είναι αστεία.
ΔιαγραφήΚαι; Ας λένε; Διαβάζω όχι για να ζω, αλλά όσο ζω θέλω να διαβάζω. Με ξεκουράζει, με ταξιδεύει, με βάζει σε διαδικασία μάθησης και σκέψης. Δε θα πω άλλα, με κάλυψες απόλυτα. Τα φιλιά μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι τα δικά μου
ΔιαγραφήΕπιτρέψτε μου....
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπειδή απασχολεί κι εμένα το θέμα που θίγετε, καθώς και αυτό της γραφής, οι φίλοι σας ή όποιοι σας εγκαλούν για τις αναγνωστικές επιδόσεις, έχουν δίκιο!
Ναι, το διάβασμα, όπως και το γράψιμο, ΕΙΝΑΙ ΑΛΛΟΣ ΤΡΟΠΟΣ ΖΩΗΣ.
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΧΌΜΠΙ, ΔΕΝ ΕΊΝΑΙ ΕΚΤΟΝΩΣΗ, ΑΛΛΑ Ο ΝΟΗΜΩΝ ΤΡΟΠΟ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΠΟΘΕΤΗΘΕΙΣ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ!
Συγχωρέστε την μεγαλοστομία μου
Καλή Χρονιά
Μα σε αυτά τα επίπεδα δεν μπορεί απλά να είναι χόμπι, είναι μέρος της ζωής αναπόσπαστο. Αλλά αυτό είναι ακόμα πιο τρομακτικό, κι όποτε το λέω δεν ενισχύει την "δική" μου πλευρά.
ΔιαγραφήΠαναγια μου....!! Το εζησα και αυτο η γυναικα!!Καλη χρονια κατ'αρχας....και μετα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπορουν καποιοι ,γιατι καποιοι αλλοι διαβαζουν...και διαβαζουν ....και δεν μπορουν αν δεν διαβαζουν.....Εε,ειναι ολοφανερο....ΔΕΝ διαβαζουν...τοσα ξερουν ,τοσα λενε!!Που να ξερουν,πως περαν απο τον κοσμο που κατανοουν.....υπαρχει και η απεραντοσυνη;;Μια ,και μονο μια στιγμη το ψιλο-μετανοιωνω !! Οταν μετακομιζω !! Αα να μην λεω ψεματα απο αρχη του χρονου.....εκει λιγο διαολιζομαι....οι κουτες με τα βιβλια ασηκωτες ,....η μεση ξεχαρβαλωμενη....!Ομως δεν ανησυχω!! Ξερω ,πως το βιβλιο που εχω ξεκινησει,δεν ειναι σε κουτι.....και το βραδυ ,θα ειναι διπλα απο το στρωμα ,και θα με περιμενει!!
Καλά, εδώ "εσωτερική μετακόμιση" κάνω από δωμάτιο σε δωμάτιο και πονάει η μέση μου μια εβδομάδα. Και δίνω πολλά βιβλία, αλλά αυτά που θέλω να έχω κοντά μου είναι πολύ περισσότερα.
ΔιαγραφήΣε διάβασα χτες αλλά δεν είχα κουράγιο να αφήσω σχόλιο. Πήγαινα για ύπνο ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ τίτλος σου τα λέει όλα!
Αν εσύ έτσι έχεις διαμορφώσει τη ζωή σου (και την κάνει καλύτερη) τα προλαβαίνεις όλα και είσαι καλά,εμένα και του καθένα η άποψη είναι...άντε να μην πω! Μακάρι να μπορούσα κι εγώ να είμαι πιο γρήγορη! Ο Δεκέμβρης παρά τις γιορτές ( και τις διακοπές) μου βγήκε σκληρός από άποψη χρόνου και μου στοίχισε!
Φυσικά και το να ασχολούνται με αυτό τον τόπο μαζί σου δείχνει ότι έχουν δικά τους θέματα! Εγώ ποτέ δεν αναρωτήθηκα πού προλαβαίνεις τόσα βιβλία. Έχω ευχηθεί όμως να διάβαζα με τους δικούς σου ρυθμούς! Και σε θαυμάζω!
Καλή χρονιά να έχεις . Γεμάτη βιβλία!
Καλή μας χρονιά. Γεμάτη βιβλία! Όσα θέλουμε και όσα τελικά διαβάζουμε, κι όσα μας περιμένουν.
ΔιαγραφήΠαραφράζοντας το (γνωστό;) τετράστιχο, το έφερα στα μέτρα μας:
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι τηνε νοιάζει πάσα μια
και τι τον πάσα ένα,
αν θα διαβάσεις -γιατί θες-
βιβλία χίλια ένα;
Σιγά μην απολογηθείτε κιόλας.
Μήπως κάποιοι ενοχλούνται και για τον αέρα που αναπνέετε;
Πλατύ χαμόγελο ☺ και πάμε παρακάτω.
Κι από αυτόν ενοχλούνται. Τσάμπα μας λέει "διαβαστερές νοικοκυρούλες μπλόγκερ" η διανόηση τούτης της χώρας;
ΔιαγραφήΑυτή τη μπαρούφα, ξέρεις, την ιδέα πως όταν διαβάζουμε δε «ζούμε» την έχει κι ένα είδος συγγραφέα που την εφαρμόζει και στο γράψιμο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαλιότερα με είχε απασχολήσει πολύ αυτή η εμμονή (του Καζαντζάκη λ.χ. αλλά και Καραγάτση, Hemingway και άλλων) πως από τη μια είναι οι 'χαρτοπόντικές' χωμένοι στα βιβλία τους κι από την άλλη ο άνθρωπος ―ο άνδρας― ο σωστός ο της δράσης. Κι έχουμε μια ολόκληρη λογοτεχνία (ανακάλυψα) τύπων χαρτοπόντικα (που έλεγε ο πατήρ Καζαντζάκης τον υιό) που ξαγρυπνούν φτιάχνοντας Ζορμπάδες, το αντίθετό τους, για να ξορκίσουν το μίσος προς τον εαυτό τους. Και το κωμικό είναι που το κοινό καμιά φορά τους ταυτίζει με το έργο και η Αθανασία τους δέχεται ως Ζορμπάδες τελικά.
Περιγελώ αυτή τη στάση. Για χίλιους δυό λόγους μα ο πιο προφανής είναι πως το γράψιμο -και το διάβασμα- είναι δράση, πράξη ενεργητική κι όλο το δίλημμα είναι μια προβολή των ανασφαλειών τους..
Σεντόνι έγραψα; Ελπίζω να βγαίνει νόημα Κατερίνα μου..
Καλή Χρονιά να έχουμε
με διάβασμα πολύ
γιατί το δικό μας άγχος είναι πως μια ζωή δε θα φτάσει για να διαβάσουμε όλα όσα ποθεί η ψυχή μας..
Πολύ ωραία τα έγραψες Δάφνη! Καλή χρονιά και σε σένα! :)
ΔιαγραφήΠολύ βαρετό βιβλίο ο Ζορμπάς, με είχε πρήξει με την εναλλαγή χαρτοπόντικα και αλέγκρου τύπου!!
Σαφώς και το διάβασμα είναι δράση, δεν είναι αντίδραση στην ζωή που ισχυρίζονται πολλοί. Απλώς ζηλεύουν. Δεν μπορούν να αποδεχτούν ότι είναι ανίκανοι.
Έχεις δίκιο, τους ξέχασα αυτούς, είναι παλιά η διαμάχη. Και το πιο αστείο που τελικά ο Καζαντζάκης ταυτίστηκε με τον Ζορμπά.
ΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι να πω,δεν έχω εύκαιρο επιχείρημα κι ούτε θα πάρω χρόνο από το διάβασμα του βιβλίου μου για να βρω.Ας μην τους πειράζουν τόσα και τόσα που γίνονται,ας καμαρώνουν για τις δικές τους διεξόδους,τα γούστα,τα διάφορα τέλος πάντων που στριμώχνουν καθένας στην δική του αλήθεια,σκασίλα μου , εμάς να μας αφήσουν στην ησυχία μας να διαβάζουμε ετσιγουσταριακά(ήτοι:όπως,όποτε κι όταν ,αυτά κι εκείνους που γουστάρουμε).
ΔιαγραφήΜαζί σας, ρε παιδιά! Διαβάζουμε, κύριοι, ησυχα, ωραία και ξηγημένα. Ενοχλάμε; Δεν ενοχλάμε! Αμα θέτε, διαβάστε κι εσείς. Αμα δε θέτε, μη διαβάζετε. Μόνο κάντε λίγο πιό κει, μας κόβετε το φώς...
ΔιαγραφήΚαι για να έχουμε καλό ρώτημα, συγγνώμη κιόλας, αυτη την ατάκα περι διαβάσματος και ζωής, ποιός την είπε; Ο Τζέιμς Μπόντ; Ο Κουστώ; Έστω, βρε αδελφέ, οι τύποι του world party; Γιατί αν υποψιαστώ οτι μας την είπαν οι θαμώνες του facebook, του Candy crash, οι θαυμαστές του Γιάγκου Δράκου και των διαφόρων Μικρούτσικων ανθυποΚορομηλάδων....θα γελάω και τις νύχτες....
ΔιαγραφήΣτο φβ μου το πανε, να μην στο κρύψω. Αλλά μου το έλεγε κι από μικρή η οικογένειά μου, δεν είναι τίποτα νέο, το ακούω συχνά.
ΔιαγραφήΧα!!! Στα λόγια μου έρχεσαι... Μια φορά με ρώτησε ο μπαμπάς μου (πολυαγαπημένος κατα τα αλλα) "Παιδάκι μου, τα έχεις διαβάσει όλα αυτά τα βιβλία;" "Όχι, ρε πατέρα, του λέω, τρελός είσαι; Για εντυπωσιασμό τα μαζεύω..." "Ααα, είπα κι εγώ...". Έτοιμος ήτανε να με στείλει για αποτοξίνωση...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚλασικά.Φαντάσου τώρα τους δικούς μου που έγραφα κιόλας. Κλάμα.
Διαγραφήέχοντας δύο μικρά παιδιά 7μιση και 5μιση, με σχολεία και διαβάσματα, με δουλειά και καθημερινές δραστηριότητες, είναι φοβερά δύσκολο να καταφέρεις να ξεκλέψεις χρόνο για τον εαυτό σου και κατεπεκταση για το διαβασμά σου. Απειρες νύχτες κοιμάμαι αγκαλιά με τα βιβλία μου που υπάρχουν κυριολεκτιά παντού στο σπίτι. Ας μη τα καταφερνω πάντα να διαβασω όσο θέλω. Ταξιδεύω αγκαλιά τους.
Διαγραφή