7/6/09

Το θαύμα της αναπνοής



Κάποιος σου δίνει μια δουλειά με υπέρογκες αμοιβές κι εσύ δεν πρέπει παρά να αφιερώσεις λίγο από το χρόνο και λίγο από το χώρο σου. Είσαι άνεργος με μάνα άρρωστη και ερωμένη χρόνια που θα ήθελες να την αποκαταστήσεις. Υπογράφεις το συμβόλαιο. Όλα είναι καλά μέχρι που η εταιρεία απαιτεί λίγο ακόμα από το χώρο σου, και λίγο ακόμα από το χρόνο σου, σε κυκλώνει σταδιακά, ώσπου καταλαμβάνει όλη τη ζωή σου, συνεχίζοντας να σε πληρώνει αδρά. Κι εσύ, εγκλωβίζεσαι στην ίδια στάση, τους αφήνεις γιατί κι οι γύρω σου σε ενθαρρύνουν να τσαλαπατούν πάνω σου. Ώσπου δεν σου μένει τίποτα άλλο παρά μόνο να ανασαίνεις.

«Το θαύμα της αναπνοής» του Δημήτρη Σωτάκη, ένα μικρό μυθιστόρημα με σαφή παραβολικά στοιχεία, έχει κάτι από την αύρα του Λάθους του Σαμαράκη, και σου δημιουργεί την ανάγκη να το διαβάσεις μονορούφι. Δεν έχω διαβάσει τα άλλα του βιβλία, αλλά με τη γνωστή εμμονή μου υποψιάζομαι πως θα το κάνω πολύ σύντομα. Χαίρομαι.

7 σχόλια:

  1. Βλέπεις εντέλει ότι οι συμβάσεις αφήνουν κενά?
    Αυτό δεν είχε προβλεφθεί...Ατελής νομική προετοιμασία εκ μέρους της εταιρίας..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Έπρεπε κι αυτό να έχει προβλεφθεί στα ψιλά.... :P

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. πολύ επίκαιρο το θέμα. Πολύ καυτό. Εχει συμβεί, συμβαίνει, ή θα συμβεί στους γύρω μας ή και σε μας τους ίδιους....
    Θα το διαβάσω αμέσως!
    Σε ευχαριστώ Κατερίνα.
    η παραμυθού

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Το βιβλίο θυμίζει..«οικεία κακά»,όπως θα έλεγαν οι αρχαίοι Αθηναίοι,οπότε,αν και πολύ ενδιαφέρον και επίκαιρο,προβλέπω ότι θα με μελαγχολήσει...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ανώνυμος22/7/09, 10:24 μ.μ.

    Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ανώνυμος4/9/10, 1:40 π.μ.

    Για φαντάσου... εγώ απόρησα που του του τύπωσαν

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Γιατί; Είναι εξαιρετικό. Κι από οτι ξέρω δεν είναι το πρώτο του.... Μεγάλο πρόβλημα αυτό το "πρώτο".

    ΑπάντησηΔιαγραφή