Θα ξεκινήσουμε αυτή την ανάρτηση με το γνωστό Disclaimer: o Παρασκευάς είναι ένας από τους λίγους ανθρώπους που γνώρισα μέσα από αυτό το blog και μπορώ με σιγουριά να αποκαλώ φίλο ως και την επόμενη ζωή μου. Ό,τι θα διαβάσετε είναι βαθιά επηρεασμένο από αυτό, από όλους τους μπάφους που κατά καιρούς αρνήθηκα να κάνω μαζί του κι όλα τα μεθύσια που τελικά δεν απέφυγα.
Τούτου δοθέντος, η παράσταση αρχίδει:
«Το Νησί Γάμα» είναι το τρίτο βιβλίο της τριλογίας (με την ελπίδα να υπάρχει και τέταρτο, τι τριλογία θα ήταν;) που άρχισε με το «Σαμπάνια με γύρο» για να συνεχιστεί με τα «Ζωνιανά Gold» [Το "Ζωνιανά Gold ήταν η μεγαλύτερη διακειμενική αναφορά μέσα στο "Σχέδιο" αλλά δεν το κατάλαβε, ούτε το σχολίασε ποτέ κανείς, ο Παρασκευάς σίγουρα όχι γιατί τον διακρίνει κι ένα τακτ].
Ο συγγραφέας, αφηγητής και ήρως του μυθιστορήματος, Παρασκευάς, βρίσκεται μπροστά σε ένα δίλημμα, ή θα πάει φυλακή γιατί βανδάλισε έναν τοίχο ή θα πάει στο νησί Γάμα. Εκεί τα πάντα παρέχονται δωρεάν, αρκεί να μην συνάπτουν ουσιαστικές σχέσεις οι άνθρωποι μεταξύ τους και να φορούν πράσινα.
Αν ένα βιβλίο της τριλογίας θα μπορούσε να σταθεί χωρίς την περιλάλητη γλώσσα του Παρασκευά, είναι αυτό. Το Νησί Γάμα είναι οι φόβοι και οι εφιάλτες σου τυλιγμένοι σε πράσινο περιτύλιγμα. Πάντα πράσινη σκεφτόμουνα άλλωστε την σαμπάνια με γύρο. Είναι η ζωή μας, αυτό που θα έπρεπε να λέμε, "λογοτεχνία της κρίσης", είναι το ντουβάρι που βλέπουμε κάθε μέρα μπροστά μας. Και το γαμήσι επίσης.
Αγαπώ τον τρόπο που μιλάει ο Παρασκευάς, την αφέλεια και την ανυπαρξία σκοταδιών, την ικανότητα να μπλέκει σε μπελάδες, την γεμάτη μπάφους καλοσύνη του. Εδώ ο Παρασκευάς θα μπορούσε να λείπει. Εδώ τα πράγματα σοβάρεψαν. Εδώ ο Παρασκευάς πρέπει να επιζήσει, κι ας το κάνει τελικά χάρη στα σουβλάκια με πατάτες.
Το να γράψεις κωμικό βιβλίο στην Ελλάδα είναι δύσκολο. Δεν βοηθάει ούτε η γλώσσα ούτε το σύνηθες χιούμορ μας, που είναι κάπως πιο χοντροκομμένο και δύσκολο να αποτυπωθεί στο χαρτί. Ο Παρασκευάς το καταφέρνει καλύτερα από όλους τους άλλους. Πάντως εγώ θα ήθελα να διαβάσω "Το Νησί Γάμα" και από άλλον αφηγητή. Και τότε, μπορεί να ανακαλύπταμε πως ο Παρασκευάς έχει πολλά κοινά με όλους μας. Ειδικά όταν δεν καπνίζει.
"Το Νησί Γάμα", Παρασκευάς Ακαμάτης, εκδ. Ωκεανίδα, 2017, σελ. 301
- Θέλεις να πάμε μαζί ένα ταξίδι στην άκρη της νύχτας;
- Ναι
Παρά την αρχική κατάφαση μπορείς ακόμα να προσδιορίσεις ή και να αλλάξεις τον ακριβή προορισμό, να ισχυριστείς ότι δεν ήξερες τίποτα για τον Λουί-Φερντινάν Σελίν ή για τη νύχτα, να προσποιηθείς ότι σε έπιασε κοιλόπονος, ότι σου τυχε μια δουλειά. Δεν χρειάζεται ή δεν μπορείς βρε αδελφέ να το κάνεις το ταξίδι. Κι αν θες, στο τέλος θα το αποφύγεις.
Η άρνηση όμως είναι οριστική, αποκλείει τις οποιεσδήποτε συναλλαγές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου