Ομολογώ πως ξεκίνησα το "Ένας γιος" του Αλεχάντρο Παλόμας παρακινημένη από το εξαιρετικό εξώφυλλο και το οπισθόφυλλο. Το ένστικτό μου δεν με γέλασε. Πρόκειται για ένα βιβλίο που δεν μπορείς να αφήσεις από τα χέρια σου, καλογραμμένο και συγκινητικό, που οι περισσότεροι θα το διαβάσουν όλο μεμιάς.
Ο Γκίγε είναι ένα έξυπνο, εννιάχρονο αγόρι, καλός μαθητής, κάπως αποτραβηγμένο κοινωνικά από τους άλλους- κάνει μόνο παρέα με το νεοφερμένο κορίτσι από το Πακιστάν, τη Ναζία. Ο Γκίγε φαίνεται ευτυχισμένος, όταν μεγαλώσει θέλει να γίνει η Μαίρη Πόππινς. Όταν το λέει στη δασκάλα του, εκείνη ψυχανεμίζεται πως κάτι δεν πάει καλά και ζητά από την ψυχολόγο του σχολείου να του κάνει μερικές συνεδρίες. Κι έτσι σιγά σιγά αρχίζει να ξετυλίγεται το νήμα της αφήγησης, που φτάνει από το ράγκμπυ, στη Μαίρη Πόπινς ως έναν χοντρό 32χρονο Πακιστανό, μια Αγγλίδα αεροσυνοδό και τον πάτο της θάλασσας.
Το βιβλίο είναι ένα καθαρόαιμο μελό, από τα ωραιότερα του είδους, στο τέλος του έκλαιγα κανονικά, χωρίς ντροπή. Οι συνεχείς πρωτοπρόσωπες αφηγήσεις, του Γκίγε, της ψυχολόγου, του πατέρα του, βοηθάει να αποκαλυφθεί το μυστικό αργά, και να σπάσει στο τέλος όλες τις προκαταλήψεις που μπορεί να είχες. Η κάθαρση έρχεται στο σωστό σημείο, τα πάντα στην αφήγηση είναι καλοκουρδισμένα, η πλοκή είναι όσο γρήγορη πρέπει.
Η απώλεια, οι σχέσεις γονιών και παιδιών, το πώς η κουλτούρα στην οποία γεννήθηκες καθορίζει τη ζωή σου, η σχολική ζωή με όλες της τις αβαρίες, ο τρόπος που επιλέγουμε να προστατέψουμε αυτούς που αγαπάμε, είναι τα βασικά θέματα του βιβλίου. Ο συγγραφέας έχει καλό ζύγι, δεν μπερδεύει πολλές ιστορίες, ξέρει τι θέλει να πει και το στήνει αριστοτεχνικά. Το «Ένας γιος» βραβεύτηκε στην Ισπανία στην κατηγορία νεανικού βιβλίου (Premio Nacional de Literatura Infantil y Juvenil) είναι όμως ένα μυθιστόρημα και για μας τα μεγαλύτερα παιδιά∙ για αναγνώστες που δεν φοβούνται το συναίσθημα και μπορούν να αφεθούν να τους ταρακουνήσει μια καλά ειπωμένη ιστορία.
Κατερίνα Μαλακατέ
Είχα καιρό να βάλω ένα βιβλίο στη λίστα για να το διαβάσω. Αυτό το κείμενό σου με έψησε πολύ. Όντως εξαιρετικό εξώφυλλο και μου αρέσει η ειλικρινής παραδοχή ότι είναι μελό. Δεν τα συμπαθώ, αλλά προτιμώ να είμαι προετοιμασμένη για αυτό και να δώσω την ευκαιρία σε ένα όμορφο βιβλίο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑξίζει τον κόπο. Κι ας είναι μελό στο τέλος.
ΔιαγραφήΠολύ ωραία κριτική για ένα βιβλίο που αξίζει να διαβάσει κανείς! Συμφωνώ απόλυτα με όλα όσα λες!!
ΑπάντησηΔιαγραφή