Σα να απογοητεύτηκα τούτη τη φορά
από την «Ανταρκτική» της Άντζελας Δημητρακάκη. «Το άνοιγμα της μύτης», η συλλογή
διηγημάτων που έχω διαβάσει από τη συγγραφέα, μου είχε αφήσει μεγάλες προσδοκίες,
κι ίσως δεν έπρεπε να συνεχίσω με το πρωτόλειό της. Το μυθιστόρημα μου φάνηκε
σαν περίπου όλα όσα γράφονταν εκείνη την τιμημένη εποχή (πρωτοεκδόθηκε το
1997), μια παρέα παιδιών που κινείται έξω
από το λάιφσταιλ, έχει κάνει το σπίτι μιας φίλης κοινόβιο, δεν ξέρει που βαδίζει,
πίνει, καπνίζει και κάνει που και που κάνα τριπάκι.
Πρωταγωνίστρια η Βέρα που μόλις γύρισε
από ένα ταξίδι σε πολλές και διαφορετικές χώρες (δεν έφτασε όμως στην Ανταρκτική
που ήταν το όνειρό της) όπου άφραγκη, άστεγη, χωρίς όχημα κατάφερε τις περισσότερες
φορές να βρει ανθρώπους να τη βοηθήσουν και να γίνουν περιστασιακά φίλοι της. Τώρα
πια στην Αθήνα, χωρίς μία, γυρίζει από δω κι από κει, πάει για μια μέρα στο
πατρικό της όπου δεν την παλεύει με τη μάνα της και καταλήγει πάλι στο κοινόβιο
της Στέφης. Η Στέφη κληρονόμησε ένα διαμέρισμα από τη γιαγιά της και εκεί αράζει
όλη η παρέα, οι περισσότεροι κάποια βράδια κοιμούνται κιόλας, το ένα δωμάτιο είναι
κάτι σα στούντιο.
Ο μόνος ολοκληρωμένος χαρακτήρας
είναι η Βέρα. Όλοι οι άλλοι υπερίπτανται γύρω από την ηρωίδα, που τους πετάει
τελικά στον κάλαθο των αχρήστων αργά ή γρήγορα, πάντως με συνοπτικές διαδικασίες.
Έχει πλάκα να το διαβάζεις, ίσως σε μια άλλη εποχή να είχε και τα «κρυμμένα»
του μηνύματα, πάντως στο σήμερα μοιάζει απελπιστικά ξεπερασμένο.
«Ανταρκτική», Άντζελα Δημητρακάκη, εκδ. Οξύ, 2006(αναθεωρημένη έκδοση),
σελ. 156
Υ.Γ. Θα διαβάσω κι άλλο της Δημητρακάκη
Πρέπει να αποκτήσω ολοκληρωμένη άποψη.
Υ.Γ. 42 Δεν το αγόρασα από το παζάρι. 9,70 έδωσα, σνιφ...
Υ.Γ. 2 Ζητώ ταπεινά συγγνώμη από
τον No14me, τη δική του (ενθουσιώδη) άποψη μπορείτε να βρείτε εδώ. Ελπίζω να συνεχίσει να
μου μιλάει μετά από αυτό.
Καλησπερα Κατερινα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑνετρεξα στη βιβλιοθηκη μου -το ιδιοτυπο ημερολογιο μου- αφου πολυ καλα θυμομουν οτι το ειχα διαβασει τοτε που ειχε εκδοθει, και οντως μεσα εγραφα νοεμβριος 1997! Πανε 16 χρονια απο τοτε...
Ημουν 22 χρονων και θυμαμαι οτι εβρισκα τον εαυτο μου σε πολλα σημεια μεσα σε αυτο το βιβλιο. Οχι σε ολα αλλα σε αρκετα. Οποτε τοτε με ειχε ενθουσιασει και καθε φορα που βλεπω τη ραχη του στη βιβλιοθηκη η το πιανω στα χερια μου γυρναω σε εκεινη την εποχη. Πιο ανεμελη σιγουρα και πιο παιδικη...Για το βιβλιο αυτο καθ' αυτο δεν εχω να σου πω κατι, πανε και τοσα χρονια αλλωστε.Θυμαμαι οτι μου αρεσε. Αυτο που μου μενει ειναι μια γλυκια νοσταλγια για εκεινα τα χρονια. Παντως αν καποιος δεν εχει περασει απο αυτη τη φαση που περιγραφει η εστω καποια παρομοια δε νομιζω οτι μπορει να μπει πιο βαθια μεσα του.
Για μενα παντως τις νυχτες φεγγει στο ραφι της βιβλιοθηκης και σιγουρα φωτιζει στιγμες της ζωης μου, και αυτο το κανει πολυ σημαντικο...
Σε ευχαριστω που το θυμησες και αυτη τη στιγμη το κρατω στα
χερια μου, το ξεφυλλιζω και διαβαζω τις παλιες μου υπογραμμισεις και σημειωσεις. Ειναι κατι που με συγκινει πολυ..
ΓΙΩΡΓΟΣ. Σ
Καλησπέρα, Γιώργο.
ΔιαγραφήΔεν το διάβασα ίσως στην εποχή του. Αν και την κατάσταση την έχω ζήσει, τότε κι εγώ το 97 με 2000, στο σπίτι της Λιάνας κι όχι της Στέφης :-Ρ , δεν κατάφερα να ταυτιστώ. Σα να μου τελείωσε. Λες να είναι δικό μου το θέμα;
Πάντως χάρηκα που σου θύμισα πράγματα συγκινητικά.
Να είσαι καλά.
Άφησα να περάσουν οι μέρες ώστε να καταλαγιάσει ο θυμός μέσα μου πριν απαντήσω (sic!). Θα κάνω την καρδιά μου πέτρα και θα συνεχίσω να σου μιλάω! Λοιπόν, πέρα από την πλάκα, θυμήθηκα που δε σου είχε αρέσει και του Βακαλόπουλου ένα που είχες διαβάσει και νομίζω πως ίσως εκεί υπάρχει μια εξήγηση. Στο μυαλό μου Δημητρακάκη και Βακαλόπουλος αποτελούν ένα ιδιαίτερο δίδυμο. Τώρα που έχω διαβάσει και τα 4 μυθιστορήματα της Δημητρακάκη μπορώ να πω πως η Ανταρκτική είναι το πλέον αδύναμο αλλά συνεχίζω να πιστεύω πως από εκείνο θα έπρεπε να ξεκινήσει κάποιος το ταξίδι γνωριμίας με τη συγγραφέα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν έχεις άδικο, το λες και στο ποστ σου. Ίσως να τους αδικώ και τους δυο. Νομίζω πως με το επόμενο θα δείξει αν μου πάνε τελικά ή όχι. Δεν είναι πως δεν μου άρεσε, σαν αδιάφορο μου φάνηκε.
ΔιαγραφήΥ.Γ. Είσαι μεγαλόψυχος :P