3/2/13

Η διστακτικότητα των αποφάσεων


Τον τελευταίο καιρό είχα κάπως κουμαντάρει τη στάκα με τα αδιάβαστα, αριθμούσε καμιά δεκαπενταριά βιβλία, οι βιβλιοθήκες μου που από καιρό έχουν γεμίσει φαίνονταν κάπως πιο συμμαζεμένες κι είχα μια σαφή ιδέα τι θέλω να διαβάσω έπειτα. Μετά ήρθαν η προσφορές δυο μεγάλων οίκων (που θα ήταν κρίμα να μην τις εκμεταλλευτώ) καθώς και το παζάρι που τόσο ελεεινολογώ αλλά φέτος μου βγήκε καλά. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα συσσώρευση βιβλίων που θέλω να διαβάσω∙ κάποτε και όχι κατ’ ανάγκη τώρα.

Στέκομαι μπροστά στην εντελώς πια ατακτοποίητη βιβλιοθήκη μου (το αγαπημένο χόμπι του σκίουρου ήταν για καιρό να «εκκενώνει» όσα ράφια έφτανε) και δεν έχω ιδέα ποιο βιβλίο θα ακολουθήσει. Μου αρέσει το ένα, με γλυκοκοιτάει το δεύτερο, ενώ στην πραγματικότητα θα ήθελα να κάνω μια παραγγελία γιατί νομίζω πως θα ήθελα να διαβάσω ένα τρίτο. Συγκρατούμαι και αρκούμαι απλά να σημειώνω ονόματα βιβλίων και συγγραφέων στην περιβόητη «λίστα των επιθυμητών» κι ακόμα δεν αποφασίζω τι θα κάνω- το ότι ο μήνας μόλις άρχισε κι έχω ακόμα λεφτά στα χέρια μου δε βοηθάει. Κι έτσι καταλήγω μια άπιστη μοιχαλίς. Εκεί που διαβάζω ένα μυθιστόρημα μες στη μέρα, το βράδυ μόλις κάτσω στον καναπέ με καλεί ένα διήγημα, ένα ποίημα, κάτι μικρό και κομψό, παρατάω το μεγάλο μυθιστόρημα – που άλλοτε μου φαινόταν η μόνη παρηγοριά στη θλίψη- κι αρχίζω κάτι άλλο.

Η κατάσταση μού δημιουργεί εκνευρισμό, απηχεί σε μεγάλο βαθμό το τι γίνεται αυτόν τον καιρό μες στο κεφάλι μου- μεγάλες ανακατατάξεις, φουρτούνες κατά φαντασίαν, ολόκληρα σχέδια για το πώς θα μπορούσε να αλλάξει η ζωή μου. Κι έπειτα αναποφασιστικότητα, μήπως θα ήταν καλύτερα να κάτσω στα αυγά μου, στα γνωστά και οικεία, που κι αυτά τα καλά τους τα έχουν και με έθρεψαν τόσα χρόνια -μήπως τελικά είμαι άνθρωπος μόνο των μεγάλων μυθιστορημάτων;


Υ.Γ. Η φωτό είναι χαρακτηριστικό δείγμα του χάους.... 

16 σχόλια:

  1. ε, όχι και να μας αγχώνουν εκείνα που μάς ευχαριστούν! τα βιβλία σου εκεί θα είναι, δεν φεύγουν, με όποια σειρά κι αν τα διαβάσεις!
    μάλλον τα άλλα που σε απασχολούν είναι το θέμα και μεταθέτεις τον εκνευρισμό στα βιβλία, παραλληλίζοντας τις μεγάλες αποφάσεις με τα μεγάλα μυθιστορήματα και την αφοσίωση που απαιτούν, ενώ το μυαλό σου πετάει αλλού και προτιμάς κάτι μικρότερο που θέλει λιγότερη συγκέντρωση για να σκέφτεσαι τα όσα άλλα ενδιάμεσα;;

    πάρε το χρόνο σου για τις μεγάλες αποφάσεις, μερικές φορές ζοριζόμαστε να πάρουμε μια απόφαση και ξαφνικά γίνεται κάτι και η ζωή από μόνη της μάς δείχνει το δρόμο :)

    να μοιραστώ και μια καινούρια βιβλιοφαγική ανακάλυψη μέσα στην κρίση;
    http://www.halfprice-books.gr/

    καλημέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλημέρα πεφταστέρι, έχεις δίκιο, τα άλλα με απασχολούν και τα μεταθέτω στα βιβλία. Αλλά δεν μου μένει πολύ χρόνος για αποφάσεις ζωής πια, στα 35 μου είναι ίσως ήδη αργά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η καλύτερη ηλικία για να κάνεις ό,τι αλλαγή θέλεις.
      Όσο για την τακτοποίηση των βιβλίων μια χαρά μου φαίνονται. Έτσι κι αλλιώς στον αγώνα μας εναντίον της βιβλιοθήκης είναι σίγουρο ότι θα νικήσει η ακατάστατη βιβλιοθήκη και τα αιωνίως προς διάβασμα βιβλία.

      Διαγραφή
    2. Το μόνο σίγουρο. Όσο για τις αλλαγές, δεν ξέρω πως παίρνει αποφάσεις ζωής ένας άνθρωπος παντρεμένος με παιδί και σταθερή δουλειά στα 35 του. Το πρόβλημα (κι αυτό που τα κάνει όλα γιγάντια μες στο κεφάλι μου) είναι που έχω κάτι να χάσω.

      Διαγραφή
  3. Αργά στα 35; Ληγμένα παίρνεις; (ψσστ... μην μας ακούσει κανείς, αλλά τα 35 είναι λίγα, πολύ λίγα πίστεψε με)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Διαβαζοντας για αυτη την στακα με τα αδιαβαστα ξαφνικα μου ανοιξε η ορεξη... :-P

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Στάκα δεν έχω, ένα παστίτσιο έχω στο φούρνο... :Ρ

      Ελπίζω να σου άνοιξε κι η όρεξη για διάβασμα....

      Διαγραφή
  5. Μεγάλο άγχος τ'αδιάβαστα! Έχω συγκεντρώσει κι εγώ καμιά 20αριά και απεφάσισα να μου απαγορεύσω την είδοσο σε βιβλιοπωλείο, αν δεν πέσει ο αριθμός των αδιάβαστων στο μονοψήφιό του. Ένα δράμα ζω!

    (άσε που είδα τώρα μερικά βιβλία στη βιβλιοθήκη σου που τα θέλω και έτοιμος είμαι να πάω να τα πάρω! Μα δεν ντρέπεσαι κι εσύ: δείχνεις τούρτα σε πτηνό που κάμει δίαιτα;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τί να σας κάνω πτηνό μου, άμα κάμετε βιβλιοδίαιτα και μπαίνετε σε βιβλιομπλογκ αυτά παθαίνετε... Σα να κάνεις δίαιτα και να διαβάζει για μπράουνις ένα πράμα.

      Διαγραφή
  6. Ανώνυμος3/2/13, 9:10 μ.μ.

    Στη θέση σου το πρώτο που θα έκανα θα ήταν να βάλω μια τάξη στη βιβλιοθήκη μου.
    Αν χρειαζόταν θα την επέκτεινα με επιπλέον ράφια (απ οτι μπορώ να διακρίνω από την φωτό, δεν είναι δύσκολο), θα έβαζα τα αδιάβαστα χωριστά.
    Θα πραγματοποιούσα μια παραγγελία 3-4 βιβλίων που θέλω πααρα πολύ δίνοντας στον εαυτό μου την υπόσχεση ότι είναι η τελευταία φορά.
    Θα διάβαζα λίγα από τα "αδιάβαστα" και στο ενδιάμεσο ένα από τα "καινούργια".
    Έτσι για καιρό θα έκανα οικονομία (ώστε να καλύψω τυχόν υποχρεώσεις ή να αγοράσω αργότερα κάτι άλλο)και θα ένιωθα καλά με τον εαυτό μου, ότι δηλαδή δεν ξοδεύω χρήματα με σκοπό να διαβάσω κάτι μετά 5χρόνια.

    Σίγουρα η κακή ψυχολογία επηρεάζει την συγκέντρωση.
    Μην αγχώνεσαι με τα αδιάβαστα. Είναι βιβλία που εσύ τα επέλεξες. Κάτι θα έχουν να σου πουν... :-)

    Α.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτή η "τελευταία φορά" μας έχει φάει Α. μου. Υπάρχει πάντα η λύση να μετακομίσω κάποια στη βιβλιοθήκη στο δωμάτιο του παιδιού ή στην βιβλιοθήκη στην αποθήκη στο υπόγειο, αλλά είναι κι αυτές σε παρόμοια κατάσταση και δεν θέλω καν να σκεφτώ πως θα τις τακτοποιήσω. Ψήνω τον άντρα μου να βάλουμε κι άλλη βιβλιοθήκη στο σαλόνι...

      Η ψυχολογία μου φταίει.

      Πάντως τα αδιάβαστα πρέπει να τα βάλω χωριστά, ίσως ζητιανέψω κανένα ραφάκι στην βιβλιοθήκη του άντρα μου (που δεν το βλέπω να μου κάθεται και δικαίως, εδώ που τα λέμε)

      Όσο για τα αδιάβαστα θέλω να τα διαβάσω, αχορταγιά με πιάνει.

      Διαγραφή
  7. Ανώνυμος4/2/13, 3:16 μ.μ.

    Το να μαζεύεις διαρκώς βιβλία για ανάγνωση είναι συχνά αποπροσανατολιστικό. Ξέρω τι λέω, γιατί πάντα κυκλοφορούν στο σπίτι μου καμιά 50αριά αδιάβαστα, εφόσον, πέρα από τις αγορές, δίνω συνήθως προτεραιότητα σε πολλά δανεικά, που έχω ήδη.

    Ας μη μιλήσουμε για εκείνα που κοιμούνται μέσα μου, καθώς τα έχω ξεχάσει πια, αφού έχει παρέλθει τουλάχιστον 30ετία από την πρώτη ανάγνωσή τους και στα οποία ξαναγυρίζω, επειδή έχουν αφήσει τη γεύση τους στη μνήμη μου.

    Τα βιβλιοφιλικά μπλογκς επίσης έχουν ένα καλό κι ένα κακό. Το καλό τους είναι ότι μπορείς να ενημερωθείς για βιβλία που σου έχουν διαφύγει. Το κακό είναι ότι μπορεί να σε παρασύρουν σε αναγνώσεις, που τελικά σε κάνουν να νιώθεις ότι σου κλέβουν το χρόνο (που δεν έχεις).

    Σας στέλνω λοιπόν τη συμπαράστασή μου για τις ατέλειωτες στοίβες, που τον όγκο τους οφείλουμε, το κατά δύναμιν, να μικρύνουμε οπωσδήποτε.

    Έχουμε τόσα να μας αγχώνουν. Είναι κρίμα να μας δηλητηριάζουν τη ζωή, όσα αγαπάμε.

    Υψηλές σκέψεις (4ου ορόφου!!!)

    ΥΓ. Μια χαρά τη βρίσκω τη βιβλιοθήκη σας. Δείχνει ακριβώς αυτό που της (σας) συμβαίνει: έλλειψη χώρου.
    Παρεμπιπτόντως, υπάρχει ένα εκπληκτικό μικρό βιβλίο "ΤΟ ΧΑΡΤΙΝΟ ΣΠΙΤΙ" του DOMINGUEZ CARLOS-MARIA, που σας το προτείνω ανεπιφύλακτα, για να το ...εφαρμόσουμε στην πράξη προσεχώς!!!

    κ.κ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτό μου συμβαίνει κι εμένα συχνά, να διαβάζω πράγματα γιατί παρασύρομαι από τα blogs.

      Εγώ δεν έχω δανεικά. Αν και δανείζω με μεγάλη ευκολία τα δικά μου, διστάζω να δανειστώ. Με πιάνει κτητικότητα.


      "Το χάρτινο σπίτι" το αγαπώ πολύ, λέτε να το εφαρμόσουμε στην πράξη; Μπα.... Εδώ λυπάμαι αυτά που μετακόμισαν στην αποθήκη.

      Διαγραφή
  8. 'Ενα από τα άγχη της ζωής είναι που δε θα φτάσει να διαβάσουμε όσα θέλουμε.

    Η δική μου λύση για τις στοίβες είναι να μη βάζω στη βιβλιοθήκη αδιάβαστα. Τα έχω σε μια πιο μικρή και τραπεζάκια. Κι όταν διαβάσω αποφασίζω αν είναι για χάρισμα ή αν θα τα ξαναδιαβάσω οπότε τα κρατώ. Και μόνο τότε παίρνουν τη μονιμοποίηση. Αλλιώς τρέμω ότι αν τακτοποιηθούν θα τα ξεχάσω και θα χάσω..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτή η λύση απορρίφθηκε εκείνη την αποφράδα μέρα που ο μικρός σκιουράκος σκαρφάλωσε στο κομοδίνο μου και πότισε με τα υπολείμματα του καφέ μου καμιά εικοσαριά αδιάβαστα....

      Διαγραφή